Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Łukasza 13 Bible Online

Łukasza 13 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Łukasza 13

¹W tym właśnie czasie byli tam obecni jacyś [ludzie], którzy Mu donosili o Galilejczykach, których krew Piłat zmieszał z ich ofiarami.

²Wtedy powiedział im: Myślicie, że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami niż wszyscy inni Galilejczycy, że tak ucierpieli?

³O nie, mówię wam, lecz jeśli się nie opamiętacie, wszyscy podobnie poginiecie.

⁴Albo tych osiemnastu, na których runęła wieża w Syloe i zabiła ich — myślicie, że oni byli bardziej winni niż pozostali ludzie zamieszkujący Jerozolimę?

⁵O nie, mówię wam, lecz jeśli się nie opamiętacie, wszyscy tak samo poginiecie.

⁶Opowiedział też taką przypowieść: Ktoś miał figowiec zasadzony w swojej winnicy i przyszedł szukać na nim owocu, lecz nie znalazł.

⁷Wtedy powiedział do winogrodnika: Oto od trzech lat przychodzę,[364] szukam owocu na tym figowcu i nie znajduję. Wytnij go więc, po co ma ziemię wyjaławiać?

⁸Ten zaś odezwał się i powiedział mu: Panie, pozostaw go jeszcze ten rok, aż go okopię dokoła i obłożę nawozem,

⁹może wyda owoc w przyszłym, a jeśli nie, wytniesz go.

¹⁰Pewnego szabatu nauczał w jednej z synagog.

¹¹A właśnie[365] [była tam] kobieta, która od osiemnastu lat miała ducha słabości;[366] była zgięta we dwoje i nie mogła całkowicie się wyprostować.

¹²Gdy Jezus ją zobaczył, przywołał ją i powiedział: Kobieto, zostałaś uwolniona[367] od swojej słabości —

¹³i nałożył na nią ręce; wtedy natychmiast wyprostowała się i zaczęła chwalić Boga!

¹⁴Wówczas przełożony synagogi, oburzony, że Jezus uzdrowił w szabat, odezwał się do tłumu: Jest sześć dni, w których należy pracować. W te zatem przychodźcie i dawajcie się uzdrawiać, a nie w dzień szabatu!

¹⁵Wtedy Pan mu odpowiedział: Obłudnicy! Czy każdy z was w dzień szabatu nie odwiązuje od żłobu swojego bydlęcia lub osła i nie prowadzi ich napoić?

¹⁶A czy tej, która jest córką Abrahama, którą szatan związał — zauważcie! — na dziesięć i osiem lat, nie należało uwolnić z tych pęt w dzień szabatu?

¹⁷Gdy On to mówił, wszystkich Jego przeciwników zaczął ogarniać wstyd, cały natomiast tłum cieszył się z powodu chwalebnych czynów dziejących się przez Niego.

¹⁸Mówił więc: Do czego podobne jest Królestwo Boże i z czym je porównam?

¹⁹Podobne jest do ziarnka gorczycy,[368] które człowiek wziął i zasiał w swoim ogrodzie. Wyrosło ono, stało się drzewem[369] i ptaki niebieskie zagnieździły się w jego gałęziach.

²⁰I znów powiedział: Z czym porównam Królestwo Boże?

²¹Podobne jest do zakwasu, który kobieta wzięła, zmieszała z trzema satonami[370] mąki, aż się wszystko zakwasiło.

²²I chodził po miastach i wioskach, nauczając i odbywając podróż do Jerozolimy.[371]

²³Zapytał Go zaś ktoś: Panie, czy tylko niewielu będzie zbawionych? Wtedy On odpowiedział im:

²⁴Usiłujcie[372] wejść przez wąskie drzwi,[373] gdyż mówię wam: wielu będzie starało się wejść — i nie zdołają.

²⁵Od chwili, gdy Pan domu wstanie i zamknie drzwi, zaczniecie — pozostawieni na zewnątrz — kołatać do drzwi i mówić: Panie, otwórz nam. A On wam odpowie: Nie znam was, skąd jesteście.

²⁶Wówczas zaczniecie mówić: Jadaliśmy z[374] Tobą i pijaliśmy, a na naszych ulicach nauczałeś.

²⁷Lecz On odezwie się i odpowie: Nie znam was, skąd jesteście, odstąpcie ode Mnie wszyscy czyniciele niesprawiedliwości.

²⁸Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów, gdy zobaczycie Abrahama, Izaaka, Jakuba i wszystkich proroków w Królestwie Bożym, a siebie samych wyrzuconych na zewnątrz.

²⁹I zjawią się [ludzie] ze wschodu, z zachodu, z północy i z południa, i spoczną u stołu w Królestwie Bożym.

³⁰Tak oto są ostatni, którzy będą pierwszymi, i są pierwsi, którzy będą ostatnimi.

³¹W tym czasie przyszli jacyś faryzeusze i powiedzieli do Niego: Wyjdź i idź stąd, gdyż Herod chce Cię zabić.

³²Wtedy powiedział im: Idźcie i powiedzcie temu lisowi:[375] Oto wypędzam demony i dokonuję uzdrowień dzisiaj i jutro, a trzeciego [dnia] kończę.

³³Lecz muszę dziś, jutro i pojutrze być w drodze, gdyż jest nie do pomyślenia, aby prorok zginął poza Jerozolimą.

³⁴Jerozolimo, Jerozolimo, która zabijasz proroków i kamienujesz tych, którzy zostali do ciebie posłani, ileż to razy chciałem zgromadzić twoje dzieci, jak kwoka swoje pisklęta pod skrzydła, a nie chcieliście!

³⁵Oto przyjdzie wam zostawić wasz dom. Mówię wam zaś: Na pewno Mnie już nie zobaczycie, aż nastanie [czas], gdy powiecie: Błogosławiony, który przychodzi w imieniu Pana.