Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Łukasza 21 Bible Online

Łukasza 21 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Łukasza 21

¹Kiedy zaś spojrzał, zobaczył, jak bogaci wrzucają do skarbony[462] swoje dary.

²Zobaczył też pewną wdowę, bardzo ubogą, która wrzucała tam dwa leptony.[463]

³I powiedział: Powiem wam prawdę, ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy,

⁴wszyscy oni bowiem wrzucili do darów ze swojego nadmiaru, ona natomiast ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała na życie.

⁵Podczas gdy niektórzy mówili o świątyni, że jest przyozdobiona pięknymi kamieniami[464] i darami złożonymi Bogu w ofierze,[465] [On] powiedział:

⁶Przyjdą dni, w których z tego, co widzicie, nie zostanie pozostawiony kamień na kamieniu, który by nie został zwalony.

⁷Zapytali Go zatem: Nauczycielu, kiedy więc to się stanie i co będzie znakiem, że to ma się stać?

⁸On zaś powiedział: Uważajcie, abyście nie zostali zwiedzeni. Wielu bowiem przyjdzie w moim imieniu,[466] mówiąc: Ja jestem! Oraz: Czas się przybliżył! Nie idźcie za nimi.

⁹Również gdy usłyszycie o wojnach i przewrotach, nie bądźcie przerażeni, bo to musi się stać najpierw, lecz nie zaraz [nastąpi] koniec.

¹⁰Następnie im powiedział: Powstanie naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu.

¹¹Będą wielkie trzęsienia ziemi oraz miejscami głody i zarazy. Ukażą się też straszne i wielkie znaki na niebie.

¹²Przed tym wszystkim jednak wyciągną po was swoje ręce i ze względu na moje imię będą was prześladować, wydając do synagog i więzień, prowadząc przed królów i namiestników.

¹³Wyjdzie to wam na świadectwo.

¹⁴Weźcie więc sobie do serc, by nie przygotowywać sobie wcześniej obrony.

¹⁵Ja bowiem dam wam usta i mądrość, której nie zdołają się przeciwstawić ani oprzeć wszyscy wasi przeciwnicy.

¹⁶A wydawać was będą i rodzice, i bracia, i krewni, i przyjaciele — i zabijać niektórych z was.

¹⁷I będziecie nienawidzeni przez wszystkich ze względu na moje imię,

¹⁸lecz i włos z waszej głowy nie zginie.

¹⁹Przez swoją wytrwałość zyskacie swoje dusze.

²⁰A gdy zobaczycie Jerozolimę oblężoną przez wojska, wówczas wiedzcie, że przybliżyło się jej spustoszenie.

²¹Wtedy ci w Judei niech uciekają w góry, ci w jej środku niech z niej wyjdą, a ci w okolicach niech do niej nie wchodzą.

²²Gdyż będą to dni jej odpłaty, aby spełniło się wszystko, co zostało napisane.

²³Biada w tych dniach kobietom w ciąży oraz karmiącym; będzie bowiem wielki ucisk na ziemi i gniew nad tym ludem;

²⁴i padną od ostrza miecza i zostaną wzięci w niewolę do wszystkich narodów, a Jerozolima będzie deptana przez narody, aż dopełnią się czasy narodów.

²⁵I będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi rozpacz narodów w niepokoju huku morza i fali,

²⁶gdy ludzie mdleć będą ze strachu i oczekiwania [wydarzeń] nadciągających na zamieszkały świat, gdyż moce niebios zostaną wstrząśnięte.

²⁷I wtedy zobaczą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłoku z mocą i wielką chwałą.

²⁸A gdy to zacznie się dziać, wyprostujcie się[467] i podnieście swoje głowy, gdyż zbliża się wasze odkupienie.

²⁹I opowiedział im przypowieść: Popatrzcie na figowiec i na wszystkie drzewa;

³⁰kiedy pączkują, widzicie i wiecie, że już blisko jest lato.

³¹Tak i wy, gdy zobaczycie, że te rzeczy się dzieją, wiedzcie, że blisko jest Królestwo Boże.

³²Zapewniam was, nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie.

³³Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa na pewno nie przeminą.

³⁴Strzeżcie się natomiast, aby wasze serca nie były obciążone obżarstwem, pijaństwem oraz troskami codzienności, aby ten dzień nie spadł na was znienacka

³⁵niczym sidło; bo zaskoczy wszystkich mieszkających na obliczu całej ziemi.

³⁶Czuwajcie zatem o każdym czasie i módlcie się, abyście byli zdolni uciec przed tym wszystkim, co ma się stać, i stanąć przed Synem Człowieczym.

³⁷Za dnia zaś nauczał w świątyni, a noce wychodził spędzać na górze zwanej Oliwną.

³⁸A cały lud budził się o świcie i przychodził słuchać Go w świątyni.