Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Jana 10 Bible Online

Jana 10 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Jana 10

¹Ręczę i zapewniam was, kto nie wchodzi do zagrody dla owiec przez bramę, lecz wdziera się skądinąd, ten jest złodziejem i zbójcą.

²Kto zaś wchodzi przez bramę, jest pasterzem owiec.

³Temu odźwierny otwiera, a owce słuchają jego głosu; i woła swe owce po imieniu, i wyprowadza je.

⁴Gdy wszystkie swoje wypuści, idzie przed nimi, a owce idą za nim, gdyż znają jego głos.

⁵Za obcym jednak nie pójdą, ale uciekną od niego, ponieważ nie znają głosu obcych.

⁶Jezus opowiedział im to porównanie,[156] lecz oni nie zrozumieli, co znaczy to, o czym im mówił.

⁷Wówczas Jezus znów im powiedział: Ręczę i zapewniam was, Ja jestem bramą dla owiec.

⁸Wszyscy, ilu ich przyszło przede Mną, są złodziejami i zbójcami, lecz nie posłuchały ich owce.

⁹Ja jestem bramą; jeśli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony; i wejdzie, i wyjdzie — i znajdzie pastwisko.[157]

¹⁰Złodziej przychodzi tylko po to, by kraść, zarzynać i tracić. Ja przyszedłem, aby miały życie i to w obfitości.[158]

¹¹Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz kładzie za owce swoją duszę.

¹²Najemnik, który nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, gdy widzi zbliżającego się wilka, porzuca owce i ucieka — a wilk porywa je i rozprasza —

¹³ponieważ jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach.

¹⁴Ja jestem dobrym pasterzem, znam moje [owce] i moje Mnie znają,

¹⁵jak Ojciec zna Mnie i Ja znam Ojca — i duszę swoją kładę za owce.

¹⁶Mam też inne owce, które nie są z tej zagrody; te również muszę przyprowadzić, i będą słuchać mojego głosu, i powstanie jedno stado, jeden pasterz.

¹⁷Ojciec dlatego Mnie kocha, że Ja kładę swoją duszę, aby ją znowu wziąć.

¹⁸Nikt mi jej nie odbiera, lecz Ja kładę ją sam z siebie. Mam władzę ją położyć i mam władzę znów ją wziąć; takie polecenie otrzymałem od mojego Ojca.

¹⁹Z powodu tych słów znów powstał rozłam między Żydami.

²⁰Wielu spośród nich mówiło: Demona ma i szaleje. Dlaczego Go słuchacie?

²¹Inni mówili: To nie są słowa opętanego.[159] Czy demon może otwierać niewidomym oczy?

²²Obchodzono wtedy w Jerozolimie rocznicę poświęcenia[160] świątyni;[161] była zima

²³i Jezus przechadzał się po świątyni, po portyku Salomona.

²⁴Żydzi obstąpili Go więc i pytali: Jak długo będziesz trzymał w niepewności nasze dusze? Jeśli Ty jesteś Chrystusem, powiedz nam otwarcie.

²⁵Jezus odpowiedział im: Powiedziałem wam, lecz nie wierzycie; dzieła, których Ja dokonuję w imieniu mojego Ojca — te świadczą o Mnie;

²⁶ale wy nie wierzycie, gdyż nie jesteście z moich owiec.

²⁷Moje owce słuchają mojego głosu i Ja znam je, a one idą za Mną.

²⁸I Ja daję im życie wieczne, i nie zginą na wieki, i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki.

²⁹Ojciec mój, który mi je dał, jest większy od wszystkich i nikt nie zdoła ich wydrzeć z ręki Ojca.

³⁰Ja i Ojciec jesteśmy jedno.

³¹Żydzi znów chwycili za kamienie, aby Go ukamienować.

³²Wtedy Jezus zapytał ich: Pokazałem wam wiele dobrych dzieł [pochodzących] od mojego[162] Ojca; za które z tych dzieł chcecie Mnie ukamienować?[163]

³³Żydzi odpowiedzieli Mu: Nie chcemy Cię ukamienować za dobre dzieło, ale za bluźnierstwo i za to, że Ty, chociaż jesteś człowiekiem,[164] czynisz siebie Bogiem.

³⁴Jezus im odpowiedział: Czy w waszym Prawie nie zostało napisane: Ja powiedziałem: Jesteście bogami?

³⁵Jeśli nazwał bogami tych, do których stało się Słowo Boże — a Pismo nie może być naruszone —

³⁶do Tego, którego Ojciec poświęcił i posłał na świat, wy mówicie: Bluźnisz, dlatego że powiedziałem: Jestem Synem Boga?

³⁷Jeśli nie dokonuję dzieł mojego Ojca, nie wierzcie Mi;

³⁸jeśli jednak dokonuję, to choćbyście Mi nie wierzyli, wierzcie dziełom, abyście poznali i zrozumieli, że we Mnie jest Ojciec, a Ja w Ojcu.

³⁹Znów zatem starali się Go schwytać, ale wymknął się im z ręki.

⁴⁰I znów odszedł za Jordan, na miejsce, gdzie dawniej chrzcił Jan, i tam pozostał.

⁴¹A wielu przychodziło do Niego i mówiło: Jan wprawdzie nie dokonał żadnego znaku, ale wszystko, co Jan o Nim powiedział, było prawdą.

⁴²I wielu tam w Niego uwierzyło.