Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Jana 19 Bible Online

Jana 19 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Jana 19

¹Wtedy Piłat wziął Jezusa i ubiczował.

²Żołnierze zaś spletli wieniec z cierni, włożyli Mu na głowę, okryli Go płaszczem z purpury,

³podchodzili do Niego i mówili: Witaj, królu Żydów! I wymierzali mu policzki.

⁴A Piłat znów wyszedł na zewnątrz i powiedział do nich: Oto wyprowadzam Go wam na zewnątrz, abyście wiedzieli, że nie znajduję w Nim żadnej winy.

⁵Jezus zatem wyszedł na zewnątrz, mając na sobie wieniec z cierni i płaszcz z purpury. A [Piłat] powiedział im: Oto człowiek!

⁶Gdy więc arcykapłani i podwładni zobaczyli Go, zawołali: Ukrzyżuj! Ukrzyżuj! Piłat im na to: Weźcie Go wy i ukrzyżujcie, ja bowiem nie znajduję w Nim winy.

⁷Żydzi odpowiedzieli Mu: My mamy Prawo, a według Prawa powinien umrzeć, gdyż czynił się Synem Boga!

⁸Gdy więc Piłat usłyszał te słowa, tym bardziej się przestraszył,

⁹ponownie wszedł do pretorium i zapytał Jezusa: Skąd Ty jesteś? Ale Jezus nie dał mu odpowiedzi.

¹⁰Piłat zatem powiedział: Ze mną nie chcesz rozmawiać? Czyżbyś nie wiedział, że mam władzę Cię wypuścić i mam władzę Cię ukrzyżować?

¹¹Jezus odpowiedział mu: Nie miałbyś żadnej władzy nade Mną, gdyby ci [to] nie zostało dane z góry; dlatego większy grzech ma ten, który Mnie tobie wydał.

¹²Odtąd Piłat starał się Go wypuścić, ale Żydzi wołali: Jeśli Go wypuścisz, nie jesteś przyjacielem cesarza; każdy bowiem, kto czyni się królem, przeciwstawia się cesarzowi.

¹³Gdy więc Piłat usłyszał te słowa, wyprowadził Jezusa i zasiadł na krześle sędziowskim, w miejscu zwanym Litostratos,[256] a po hebrajsku Gabbata.[257]

¹⁴A był to Dzień Przygotowania Paschy, około szóstej godziny.[258] I powiedział do Żydów: Oto wasz król!

¹⁵A oni zawołali: Precz! Precz! Ukrzyżuj Go! Piłat zapytał ich: Czy mam ukrzyżować waszego króla? Arcykapłani odpowiedzieli: Nie mamy króla oprócz cesarza!

¹⁶Wtedy więc wydał Go im, aby został ukrzyżowany. Wzięli zatem Jezusa,

¹⁷a [On], dźwigając własny krzyż, wyszedł na [miejsce] zwane Miejscem Czaszki, które po hebrajsku nazywane jest Golgotą.

¹⁸Tam Go ukrzyżowali; a wraz z Nim dwóch innych, po jednej i po drugiej stronie, Jezusa zaś pośrodku.

¹⁹Piłat sporządził też napis i umieścił go nad krzyżem — było napisane: Jezus z Nazaretu, Król Żydów.

²⁰Napis ten przeczytało wielu Żydów, gdyż miejsce, w którym Jezus został ukrzyżowany, znajdowało się blisko miasta, a był napisany po hebrajsku, po łacinie i po grecku.

²¹Arcykapłani żydowscy mówili w związku z tym Piłatowi: Nie pisz: Król Żydów, ale że On powiedział: Jestem Królem Żydów.

²²Piłat odpowiedział: Co napisałem — napisałem.

²³Żołnierze zatem, gdy ukrzyżowali Jezusa, wzięli Jego szaty i podzielili [je] na cztery części — każdemu żołnierzowi część — oraz tunikę. Tunika jednak była bez szwu, cała od góry tkana.

²⁴Rozstrzygnęli zatem między sobą: Nie rozcinajmy jej, ale losujmy o nią, czyja będzie — aby się wypełniło Pismo, które mówi: Rozdzielili między siebie moje szaty, a o moją tunikę rzucali losy. To właśnie uczynili żołnierze.

²⁵Stały zaś przy krzyżu Jezusa Jego matka i siostra Jego matki, Maria, [żona] Klopasa, i Maria Magdalena.

²⁶Jezus więc, gdy zobaczył matkę i stojącego przy niej ucznia, którego kochał, zwrócił się do matki: Kobieto, oto twój syn!

²⁷Następnie powiedział do ucznia: Oto twoja matka! I od tej godziny uczeń wziął ją do siebie.[259]

²⁸Następnie Jezus, świadom, że już wszystko się wykonało, powiedział, dla wypełnienia Pisma: Chcę pić.

²⁹Stało tam zaś naczynie pełne winnego octu;[260] owinęli zatem hizop gąbką nasączoną winnym octem i podali Mu do ust.

³⁰Gdy więc Jezus przyjął winny ocet, powiedział: Wykonało się! Po czym skłonił głowę i oddał ducha.

³¹W związku z tym, że był to Dzień Przygotowania [i chodziło o to], aby ciała nie pozostały przez szabat na krzyżu — dzień tego szabatu był bowiem wielki — Żydzi prosili Piłata, aby im połamano golenie[261] i usunięto.

³²Przyszli więc żołnierze i połamali golenie pierwszemu i drugiemu ukrzyżowanemu wraz z Nim;

³³gdy jednak podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie połamali Mu goleni,

³⁴za to jeden z żołnierzy przebił włócznią Jego bok i zaraz wypłynęła krew i woda.

³⁵Ten zaś, który to widział, poświadczył, a jego świadectwo jest prawdziwe; on też wie, że mówi prawdę, abyście i wy uwierzyli.[262]

³⁶To bowiem stało się, aby wypełniło się Pismo: Kość jego nie będzie złamana.

³⁷I znów w innym [miejscu] Pismo mówi: Będą patrzeć na [tego], którego przebili.

³⁸Potem zaś Józef z Arymatei, który — z obawy przed Żydami — potajemnie był uczniem Jezusa, poprosił Piłata, aby mógł zabrać ciało Jezusa. I Piłat pozwolił. Poszedł więc i zabrał Jego ciało.

³⁹Przyszedł też Nikodem, który poprzednio przybył do [Jezusa] nocą, i przyniósł około stu litr[263] mieszaniny mirry i aloesu.

⁴⁰Wzięli więc ciało Jezusa i owinęli je w płótna, wraz z wonnościami, zgodnie z żydowskim zwyczajem grzebalnym.

⁴¹W miejscu zaś, gdzie został ukrzyżowany, był ogród, a w ogrodzie nowy grobowiec, w którym nikt jeszcze nie był złożony.

⁴²Tam zatem, ze względu na żydowski Dzień Przygotowania[264] — gdyż blisko był grobowiec — położyli Jezusa.