Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Jana 21 Bible Online

Jana 21 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Jana 21

¹Potem znów ukazał się Jezus uczniom nad Morzem Tyberiadzkim. A ukazał się tak:

²Byli razem: Szymon Piotr, Tomasz zwany Bliźniakiem,[272] Natanael z Kany Galilejskiej, [synowie] Zebedeusza i dwaj inni spośród Jego uczniów.[273]

³Szymon Piotr powiedział do nich: Idę łowić ryby. Mówią mu: Pójdziemy i my z tobą. Wyszli więc, wsiedli do łodzi, ale tej nocy nie złowili nic.

⁴A gdy nastał wczesny ranek, Jezus stanął na brzegu; uczniowie jednak nie rozpoznali, że to jest Jezus.

⁵Wtem Jezus zwrócił się do nich: Chłopcy! Nie macie jakiejś ryby na chleb?[274] Odpowiedzieli Mu: Nie!

⁶Wówczas On im powiedział: Zarzućcie sieć z prawej strony łodzi, a znajdziecie. Zarzucili więc i nie mogli jej już wyciągnąć z powodu mnóstwa ryb.

⁷Wtedy ten uczeń, którego Jezus kochał, powiedział do Piotra: To jest Pan! Gdy więc Szymon Piotr usłyszał, że to jest Pan, przepasał się narzutą — był bowiem nagi[275] — i rzucił się w morze;

⁸pozostali zaś uczniowie przypłynęli łódką — byli bowiem niedaleko od brzegu, około dwustu łokci[276] — ciągnąc sieć z rybami.

⁹A gdy wyszli na ląd, zobaczyli rozniecone ognisko wraz z ułożoną [na nim] rybą oraz chleb.

¹⁰Jezus mówi im: Przynieście [kilka] ryb, które teraz złowiliście.[277]

¹¹Podszedł więc Szymon Piotr i wyciągnął na ląd sieć pełną dużych ryb, [których było] sto pięćdziesiąt trzy; a choć tak wiele ich było, nie porwała się sieć.

¹²Jezus mówi im: Chodźcie, zjedzcie śniadanie. A żaden z uczniów nie odważył się Go zapytać: Kim Ty jesteś? Wiedzieli, że to jest Pan.

¹³Jezus podszedł, wziął chleb i dał im — podobnie i rybę.

¹⁴Był to już trzeci raz, jak Jezus ukazał się uczniom [jako] wzbudzony z martwych.

¹⁵Gdy więc zjedli śniadanie, Jezus zapytał Szymona Piotra: Szymonie, [synu] Jana, czy kochasz[278] Mnie bardziej niż ci?[279] Odpowiedział: Tak, Panie! Ty wiesz, że Cię kocham.[280] [Pan] na to: Karm moje jagnięta.[281]

¹⁶Zapytał go znów, po raz drugi: Szymonie, [synu] Jana, czy kochasz Mnie? Odpowiedział Mu: Tak, Panie! Ty wiesz, że Cię kocham. [Pan] na to: Paś moje owce.[282]

¹⁷Zapytał go po raz trzeci: Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie? Piotr zasmucił się, że go [Pan] zapytał po raz trzeci: Czy kochasz Mnie? I odpowiedział Mu: Panie! Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham. Jezus na to: Karm moje owce.

¹⁸Ręczę i zapewniam cię: Gdy byłeś młodszy, sam się przepasywałeś i chodziłeś, dokąd chciałeś; lecz gdy się zestarzejesz, wyciągniesz swoje ręce, a kto inny cię przepasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz.

¹⁹To zaś powiedział, by zaznaczyć, jaką śmiercią [Piotr] uwielbi Boga.[283] A kiedy to powiedział, dodał: Chodź za Mną.

²⁰Gdy Piotr odwrócił się, zobaczył, że idzie za nim uczeń, którego Jezus kochał, a który przy wieczerzy, spoczywając przy Jego piersi, zapytał: Panie, kim jest ten, który Cię wyda?

²¹Piotr, widząc go, zwrócił się do Jezusa: Panie, a co z tym?

²²Jezus odpowiedział mu: A gdybym chciał, aby on pozostał, aż przyjdę — co ci do tego? Ty pójdź za Mną!

²³Rozeszła się więc między braćmi ta pogłoska,[284] że ten uczeń nie umrze; Jezus jednak nie powiedział, że nie umrze, lecz: A gdybym chciał, aby on pozostał, aż przyjdę — co ci do tego?

²⁴A to jest właśnie ten uczeń, który poświadcza to i [który] o tym napisał; a wiemy, że jego świadectwo jest prawdziwe.

²⁵Jezus dokonał też wielu innych rzeczy; gdyby je spisać jedną po drugiej, myślę, że sam świat nie pomieściłby pisanych [o tym] zwojów.[285]