Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Dzieje Apostolskie 14 Bible Online

Dzieje Apostolskie 14 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Dzieje Apostolskie 14

¹W Ikonium zaś stało się tak samo. Weszli do synagogi Żydów i przemówili w taki sposób, że uwierzył liczny tłum zarówno Żydów, jak i Greków.

²Jednak nieposłuszni[293] Żydzi podburzyli i wrogo nastawili[294] dusze pogan przeciw braciom.

³Spędzili tam więc dłuższy czas,[295] z ufną odwagą głosząc o Panu, który poświadczał Słowo swojej łaski i sprawiał, że przez ich ręce działy się znaki i cuda.

⁴Ludność miasta zaś była podzielona, jedni byli za Żydami, drudzy zaś za apostołami.[296]

⁵Gdy jednak doszło ze strony pogan i Żydów wraz z ich przełożonymi do próby znieważenia ich i ukamienowania,

⁶uświadomiwszy to sobie, uszli do miast likaońskich, Listry,[297] Derbe[298] oraz okolicy

⁷i tam głosili ewangelię.[299]

⁸A mieszkał w Listrze pewien człowiek o bezwładnych stopach, chromy od łona swojej matki,[300] który nigdy nie chodził.

⁹Ten usłyszał przemawiającego Pawła, który gdy mu się przypatrzył i dostrzegł, że ma wiarę, by być zbawiony,[301]

¹⁰powiedział donośnym głosem: Stań prosto na swe nogi! Wówczas zerwał się — i zaczął chodzić.

¹¹A kiedy tłumy zobaczyły, czego dokonał Paweł, podniosły swój głos i zaczęły mówić po likaońsku: Bogowie podobni ludziom zstąpili do nas.

¹²I zaczęto nazywać Barnabę Zeusem, a Pawła Hermesem, ponieważ był on głównym dzielącym się Słowem.[302]

¹³A kapłan Zeusa będącego przed miastem, przyprowadził do bram woły z wieńcami i, wraz z tłumami, chciał je złożyć w ofierze.

¹⁴Gdy to usłyszeli apostołowie Barnaba i Paweł, rozdarli swoje szaty i przyskoczyli do tłumu, krzycząc:

¹⁵Ludzie, dlaczego to robicie? I my jesteśmy ludźmi podobnymi do was, a głosimy wam ewangelię, abyście odwrócili się od tych marności do Boga żywego, który stworzył niebo i ziemię, i morze, i wszystko, co w nich jest,

¹⁶który w minionych pokoleniach pozwalał[303] wszystkim narodom chodzić własnymi drogami,

¹⁷chociaż nie pozostawał bez świadectwa o sobie, wyświadczając dobro, dając wam z nieba deszcz i czasy urodzajne, napełniając pokarmem i radością wasze serca.

¹⁸To mówiąc, ledwie powstrzymali tłumy od złożenia im ofiary.

¹⁹Tymczasem z Antiochii[304] i z Ikonium przybyli Żydzi, przekonali tłumy, ukamienowali Pawła i wywlekli go na zewnątrz miasta, sądząc, że umarł.

²⁰Kiedy go jednak obstąpili uczniowie, wstał i wszedł do miasta. A nazajutrz odszedł z Barnabą do Derbe.[305]

²¹Po ogłoszeniu dobrej nowiny także temu miastu i pozyskaniu znacznej liczby uczniów, wrócili do Listry, Ikonium i Antiochii;

²²tam utwierdzali dusze uczniów, zachęcali, aby trwali w wierze i mówili, że przez wiele ucisków trzeba nam wejść do Królestwa Bożego.

²³A gdy z ich udziałem wybrali[306] im po zgromadzeniach prezbiterów, pomodliwszy się z postami, przedstawili ich Panu, któremu zaufali.

²⁴Potem przeszli przez Pizydię i doszli do Pamfilii.

²⁵A gdy opowiedzieli Słowo w Perge, zeszli do Atalii,

²⁶stamtąd zaś odpłynęli do Antiochii,[307] gdzie zostali powierzeni łasce Boga do tego dzieła, które wykonali.

²⁷Po przybyciu zaś i zebraniu zgromadzenia opowiedzieli, jak wiele Bóg przez nich dokonał i że otworzył poganom drzwi wiary.

²⁸I pozostali z uczniami czas niemały.