Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Rzymian 11 Bible Online

Rzymian 11 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Rzymian 11

¹Pytam zatem: Czy Bóg odtrącił swój lud? W żadnym razie. Przecież i ja jestem Izraelitą, z nasienia Abrahama, z plemienia Beniamina.

²Bóg nie odtrącił swojego ludu, który już uprzednio poznał. Albo czy nie wiecie, co Pismo mówi, przez Eliasza, jak skarży się Bogu na Izraela:

³Panie, Twoich proroków pozabijali, Twoje ołtarze poburzyli, zostałem tylko ja sam — i mojej duszy szukają.

⁴Co mu jednak mówi wyrocznia?[214] Zostawiłem sobie siedem tysięcy mężczyzn, którzy nie zgięli kolana przed Baalem.

⁵Tak i w teraźniejszym czasie pozostaje reszta zgodnie z wyborem łaski.

⁶Jeśli zaś z łaski, to już nie z uczynków, bo inaczej łaska nie byłaby już łaską.

⁷Cóż więc? Czego szuka Izrael, tego nie znalazł, jednak wybrani znaleźli; pozostali natomiast zostali dotknięci zatwardziałością,[215]

⁸jak napisano: Dał im Bóg ducha odrętwienia, oczy, by nie widzieli, i uszy, by nie słyszeli — aż do dnia dzisiejszego.

⁹A Dawid mówi: Niech ich stół stanie się im sidłem i pułapką, potrzaskiem[216] i ich odpłatą, [217]

¹⁰niech ich oczy zostaną dotknięte zaćmieniem, aby nie widzieli, a ich grzbiet zegnij na zawsze. [218]

¹¹Pytam zatem: Czy potknęli się, aby upaść? W żadnym razie. W ich upadku jest zbawienie dla narodów, aby w nich wzbudzić zazdrość.

¹²Jeśli zaś ich upadek [stał się] bogactwem świata, a ich porażka bogactwem narodów, to o ile bardziej ich pełnia?

¹³Wam natomiast, z narodów, mówię: Na ile ja jestem apostołem narodów, doceniam moją posługę.

¹⁴Może jakoś wzbudzę zazdrość u moich według ciała i zbawię niektórych z nich.

¹⁵Bo jeśli ich odrzucenie[219] jest pojednaniem[220] świata, to czym przyjęcie, jeśli nie ożyciem z martwych?

¹⁶Jeśli zaś zaczyn jest święty, to i ciasto; a jeśli korzeń jest święty, to i gałęzie.[221]

¹⁷Jeśli zaś niektóre z gałęzi zostały odłamane, a ty, będąc dziką oliwką, zostałeś między [pozostałe] wszczepiony i stałeś się uczestnikiem korzenia oraz tłuszczu drzewa oliwnego,

¹⁸to nie wynoś się nad gałęzie; a jeśli się wynosisz — nie ty dźwigasz korzeń, ale korzeń ciebie.

¹⁹Powiesz jednak: Odłamane zostały gałęzie, abym ja mógł być wszczepiony.

²⁰Słusznie! Zostały odłamane z powodu niewiary, ty zaś stoisz dzięki wierze. Nie myśl wyniośle, ale się bój.

²¹Jeśli bowiem Bóg nie oszczędził gałęzi naturalnych,[222] może nie oszczędzić i ciebie.

²²Zauważ więc dobrotliwość i surowość Boga, surowość dla tych, którzy upadli, a jednocześnie dobrotliwość Boga względem ciebie, jeśli pozostaniesz w tej dobrotliwości, w przeciwnym bowiem razie i ty będziesz odcięty.

²³Oni natomiast, jeśli nie będą trwali w niewierze, zostaną wszczepieni, gdyż Bóg ma moc wszczepić ich ponownie.

²⁴Bo jeśli ty, z natury przynależny do dzikiej oliwki, zostałeś odcięty i wbrew naturze wszczepiony w szlachetne drzewo oliwne, to tym bardziej ci z natury zostaną wszczepieni w swoją własną oliwkę.

²⁵Nie chcę bowiem, bracia, abyście byli nieświadomi tej tajemnicy[223] — abyście nie byli zbyt wyniośle myślący o sobie — że zatwardziałość[224] przyszła na część Izraela, dopóki nie wejdzie pełnia narodów[225] —

²⁶i w ten sposób będzie zbawiony cały Izrael,[226] jak napisano: Przyjdzie z Syjonu Wybawca, odwróci bezbożności od Jakuba. [227]

²⁷I takie to będzie moje przymierze z nimi, kiedy usunę ich grzechy.[228]

²⁸Co do ewangelii zatem są oni — ze względu na was — nieprzyjaciółmi, co do wybrania natomiast, są ukochani, ze względu na ojców.

²⁹Nieodwołalne są bowiem dary łaski i powołanie ze strony Boga.[229]

³⁰Bo jak wy niegdyś byliście nieposłuszni Bogu, a teraz — z powodu ich nieposłuszeństwa — dostąpiliście miłosierdzia,

³¹tak oni teraz są nieposłuszni — gdy wy dostępujecie miłosierdzia — aby też z kolei oni mogli dostąpić miłosierdzia.

³²Bóg bowiem wydał wszystkich na nieposłuszeństwo, aby móc się nad wszystkimi zmiłować.

³³O, głębio bogactwa, mądrości i poznania Boga! Jak niepojęte są Jego wyroki i niewyśledzone Jego drogi![230]

³⁴Bo kto poznał zamysł Pana? Lub kto stał się Jego doradcą?

³⁵Lub kto pierwszy dał Jemu, tak by miało mu być odpłacone?

³⁶Gdyż z Niego i przez Niego,[231] i dla Niego [jest] wszystko; Jemu chwała na wieki. Amen.