Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Rzymian 8 Bible Online

Rzymian 8 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Rzymian 8

¹Teraz jednak nie ma żadnego potępienia dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie.[136]

²Bo prawo Ducha [odnoszące się do] życia w Chrystusie Jezusie[137] uwolniło cię od prawa grzechu i śmierci.

³Co[138] do niemocy Prawa,[139] w której niedomagało z powodu ciała, Bóg, przez posłanie swego Syna w podobieństwie grzesznego ciała[140] oraz za grzech, potępił grzech w ciele,[141]

⁴aby słuszna norma Prawa[142] została wypełniona w nas, którzy postępujemy nie według ciała, ale według Ducha.[143]

⁵Ci bowiem, którzy są według ciała, myślą o tym, co cielesne; ci zaś, [którzy są] według Ducha — o tym, co od Ducha.[144]

⁶Gdyż zamysł ciała to śmierć, a zamysł Ducha — to życie i pokój.

⁷Dlatego zamysł ciała jest wrogi Bogu; nie poddaje się bowiem Prawu Bożemu, bo też nie jest w stanie.

⁸Ci zaś, którzy są w ciele, Bogu podobać się nie są w stanie.

⁹Wy jednak nie jesteście w ciele, lecz w Duchu[145] — skoro Duch Boży mieszka w was. Jeśli zaś ktoś nie ma Ducha Chrystusowego, ten nie jest Jego.

¹⁰Jeśli jednak Chrystus jest w was, to chociaż ciało jest martwe z powodu grzechu, duch jest żywy dzięki sprawiedliwości.

¹¹Jeśli zaś Duch Tego, który Jezusa wzbudził z martwych, mieszka w was, to Ten, który Jezusa Chrystusa wzbudził z martwych, ożywi i wasze śmiertelne ciała przez swego Ducha, który mieszka w was.

¹²Tak więc, bracia, jesteśmy dłużnikami nie ciała, aby żyć według ciała.

¹³Jeśli bowiem według ciała żyjecie,[146] przyjdzie wam umrzeć;[147] jeśli jednak Duchem[148] sprawy ciała uśmiercacie — będziecie żyli.[149]

¹⁴Bo wszyscy, których Duch Boży prowadzi, są dziećmi Bożymi.

¹⁵Nie wzięliście przecież Ducha niewoli, by znowu [pogrążać się] w lęku, lecz wzięliście Ducha synostwa, w którym wołamy: Abba, Ojcze!

¹⁶Ten to Duch świadczy wraz z naszym duchem, że jesteśmy dziećmi Boga.

¹⁷A jeśli dziećmi, to i dziedzicami — dziedzicami Boga, a [jednocześnie] współdziedzicami Chrystusa, skoro[150] razem [z Nim] cierpimy, aby również razem [z Nim] móc dostąpić[151] chwały.[152]

¹⁸Uważam bowiem,[153] że utrapienia teraźniejszego czasu nic nie znaczą w związku z chwałą, która ma nam zostać objawiona.[154]

¹⁹Stworzenie bowiem z tęsknotą oczekuje objawienia się synów Boga,[155]

²⁰gdyż stworzenie zostało poddane marności, nie z własnej chęci, lecz przez Tego, który je poddał, w nadziei,

²¹że i to stworzenie zostanie wyzwolone z niewoli skażenia[156] [i wprowadzone] w [pełną] chwały wolność dzieci Boga.[157]

²²Wiemy bowiem, że całe stworzenie razem wzięte aż dotąd wzdycha i przeżywa bóle rodzenia.[158]

²³Ale nie tylko [to], również my sami, którzy posiadamy pierwszy owoc, Ducha,[159] wzdychamy i my w sobie samych, oczekując synostwa, odkupienia naszego ciała.[160]

²⁴W tej bowiem nadziei zbawieni jesteśmy;[161] a nadzieja, którą się ogląda, nie jest nadzieją, bo kto widzi, po co ma mieć nadzieję?

²⁵Jeśli jednak spodziewamy się tego, czego nie widzimy, wytrwale [na to] czekamy.[162]

²⁶Podobnie zaś i Duch wspiera [nas] w naszej słabości;[163] nie wiemy bowiem, o co się modlić, jak należy, ale sam Duch wstawia się [za nami] w niewysłowionych westchnieniach.[164]

²⁷Ten zaś, który bada serca, wie, jaki jest zamysł Ducha, bo po [myśli] Bożej wstawia się za świętymi.

²⁸Wiemy też, że kochającym Boga[165] wszystko współdziała ku dobremu[166] — tym, którzy są powołani zgodnie z [Jego] postanowieniem.[167]

²⁹Bo tych, których wcześniej poznał,[168] przeznaczył[169] — współdzielących kształt obrazu Jego Syna — do tego, by On był pierworodnym pośród wielu braci;[170]

³⁰których zaś przeznaczył, tych też powołał, a których powołał, tych też usprawiedliwił,[171] a których usprawiedliwił, tych też uwielbił.

³¹Co więc na to powiemy? Jeśli Bóg z nami, któż przeciwko nam?[172]

³²On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał, jakże nie miałby wraz z Nim podarować[173] nam wszystkiego?

³³Kto będzie oskarżał wybranych Bożych?[174] Bóg [przecież] usprawiedliwia.[175]

³⁴Kto będzie potępiał? Chrystus Jezus, który umarł, więcej, zmartwychwstał, który jest po prawicy Boga, On przecież wstawia się za nami.[176]

³⁵Kto nas odłączy od miłości Chrystusowej?[177] Utrapienie, ucisk czy prześladowanie, głód, nagość, niebezpieczeństwo czy miecz?

³⁶Jak napisano: Z powodu ciebie cały dzień nas zabijają, uważani jesteśmy za owce [przeznaczone] na rzeź. [178]

³⁷Ale w tym wszystkim wyraźnie zwyciężamy przez Tego, który nas ukochał.[179]

³⁸Gdyż jestem tego pewien,[180] że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani zwierzchności, ani teraźniejszość, ani przyszłość, ani moce,

³⁹ani wysokość, ani głębokość, ani żadne inne stworzenie[181] nie zdoła nas odłączyć od miłości Bożej,[182] która jest w Chrystusie Jezusie,[183] naszym Panu.[184]