Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Rzymian 9 Bible Online

Rzymian 9 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Rzymian 9

¹Prawdę mówię w Chrystusie, nie kłamię, poświadcza mi to moje sumienie w Duchu Świętym,

²że mój smutek jest wielki, a ból w moim sercu nieustanny.

³Otóż ja sam życzyłem sobie[185] wyklętym[186] być od Chrystusa w zamian za moich braci, moich krewnych[187] według ciała,

⁴którymi są Izraelici, których jest usynowienie i chwała, przymierza i nadanie Prawa, służba [świątynna] i obietnice,[188]

⁵których są ojcowie i od których pochodzi Chrystus według ciała, będący ponad wszystkim Bóg błogosławiony na wieki.[189] Amen.

⁶Nie jest jednak tak, że zawiodło Słowo Boże. Bo nie wszyscy, którzy [pochodzą] z Izraela, są Izraelem,

⁷ani, choć z nasienia Abrahama, nie wszyscy są dziećmi, ale od Izaaka będzie nazwane twoje nasienie.

⁸To znaczy: Nie ci, którzy są dziećmi ciała, są dziećmi Boga, ale dzieci obietnicy liczą się jako nasienie.

⁹Słowo obietnicy brzmi bowiem tak: Przyjdę [znów] o tym czasie i Sara będzie miała syna.[190]

¹⁰Nie tylko to, ale i Rebeka, która poczęła z łoża jednego,[191] Izaaka, naszego ojca;

¹¹jeszcze bowiem nie urodziły się ani nie zrobiły nic dobrego ani złego, aby według wybrania pozostawał plan Boga[192] —

¹²nie z uczynków, lecz z [woli] powołującego — powiedziano jej, że starszy będzie służył młodszemu,

¹³jak napisano: Jakuba pokochałem, a Ezawa znienawidziłem.

¹⁴Co zatem powiemy? Czy u Boga jest niesprawiedliwość? W żadnym razie.

¹⁵Do Mojżesza bowiem mówi: Zmiłuję się, nad kim się zmiłuję, i zlituję się, nad kim się zlituję.

¹⁶A zatem nie [zależy to od] chcącego ani od zabiegającego, ale od Boga, który okazuje miłosierdzie.

¹⁷Mówi bowiem Pismo faraonowi: Po to tylko cię wzbudziłem, bym mógł na tobie okazać swoją moc i aby po całej ziemi sławiono moje imię.

¹⁸A zatem komu chce, okazuje miłosierdzie, i kogo chce, zatwardza.[193]

¹⁹Powiesz mi zatem: Dlaczego więc jeszcze oskarża?[194] Czy ktokolwiek oparł się Jego woli?

²⁰O człowieku! Przeciwnie, kim ty jesteś, że spierasz się z Bogiem? Czy rzeźba pyta rzeźbiarza: Dlaczego mnie tak wyrzeźbiłeś?[195]

²¹Albo czy garncarz nie ma władzy nad gliną, by z tego samego zaczynu zrobić jedno naczynie do celów zaszczytnych, a drugie do niezaszczytnych?

²²[A co,] jeśli Bóg, chcąc ukazać gniew i dać poznać swą moc, zniósł z wielką cierpliwością naczynia gniewu przygotowane na zniszczenie,

²³a też aby dać poznać bogactwo swojej chwały nad naczyniami zmiłowania, które z góry przygotował do chwały,

²⁴które też powołał — [to jest] nas — nie tylko z Żydów, ale i z narodów?

²⁵Jak i u Ozeasza mówi: Nie mój lud nazwę moim ludem i niekochaną — ukochaną;

²⁶i stanie się w miejscu, gdzie im powiedziano: Nie jesteście wy moim ludem, że zostaną tam nazwani synami Boga żywego.

²⁷Izajasz z kolei woła w związku z Izraelem: Choćby liczba synów Izraela była jak piasek morski, [tylko] reszta* będzie zbawiona;

²⁸Słowo bowiem wypełniając i nie odwlekając spełni[196] Pan na ziemi.

²⁹A tak przepowiedział Izajasz: Gdyby Pan Zastępów nie pozostawił nam nasienia, stalibyśmy się jak Sodoma i przypominalibyśmy Gomorę.[197]

³⁰Co zatem powiemy? Że narody, które nie dążyły do sprawiedliwości, pozyskały sprawiedliwość, to jest sprawiedliwość z wiary,

³¹Izrael zaś, dążący do Prawa sprawiedliwości,[198] do Prawa sprawiedliwości[199] nie doszedł.

³²Dlaczego? Dlatego, że nie [było to] z wiary, ale jakby z uczynków. Zawadzili o kamień potknięcia,

³³jak napisano: Oto kładę na Syjonie kamień potknięcia i skałę skandalu, a ten, kto w niego wierzy, nie będzie zawstydzony.