Read Ewangeliczny Instytut Biblijny 1 Koryntian 11 Bible Online

1 Koryntian 11 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

1 Koryntian 11

¹Bądźcie naśladowcami moimi, jak i ja — Chrystusa.

²Chwalę was zaś,[95] że we wszystkim o mnie pamiętacie i — jak wam przekazałem — przekazu tego mocno się trzymacie.

³Chcę zaś, abyście wiedzieli, że głową każdego mężczyzny[96] jest Chrystus, a głową żony[97] mąż, a głową Chrystusa Bóg.

⁴Każdy mężczyzna, który modli się lub prorokuje z nakrytą głową, hańbi swoją głowę.

⁵I każda kobieta, która modli się lub prorokuje z nie nakrytą głową, hańbi swoją głowę, bo jednym i tym samym jest z ogoloną.[98]

⁶Bo jeśli kobieta nie nakrywa się, to niech się ostrzyże; a skoro brzydko kobiecie strzyc się lub golić, to niech się przykrywa.

⁷O ile mężczyzna nie powinien przykrywać sobie głowy, będąc[99] obrazem i chwałą Boga, to żona jest chwałą męża.

⁸Gdyż nie mężczyzna jest z kobiety, lecz kobieta z mężczyzny.

⁹Również nie mężczyzna został stworzony ze względu na kobietę, ale kobieta ze względu na mężczyznę.

¹⁰Dlatego żona powinna mieć na głowie [znak] władzy — ze względu na aniołów.[100]

¹¹Zresztą w Panu nie ma kobiety bez mężczyzny ani mężczyzny bez kobiety.

¹²Bo jak kobieta jest z mężczyzny, tak też mężczyzna przez kobietę — a wszystko z Boga.

¹³Sami w sobie[101] osądźcie: Czy kobiecie pasuje modlić się do Boga bez nakrycia?

¹⁴Czyż sama natura[102] nie poucza was, że mężczyźnie, jeśli zapuszcza włosy, przynosi to wstyd,

¹⁵a kobiecie, jeśli zapuszcza włosy, przynosi to chwałę? Gdyż włosy zostały jej dane za okrycie.[103]

¹⁶A jeśli ktoś myśli być uparty, my takiego ustalenia[104] nie mamy ani zgromadzenia Boże.[105]

¹⁷To natomiast zarządzając, nie pochwalam, że schodzicie się nie ku lepszemu, ale ku gorszemu.

¹⁸Przede wszystkim więc słyszę, że gdy schodzicie się jako zgromadzenie, powstają między wami podziały — i po części temu wierzę.

¹⁹Bo i muszą być wśród was różne stronnictwa, aby ci, którzy są wypróbowani, stali się wśród was widoczni.

²⁰Gdy więc schodzicie się razem, nie ma wśród was spożywania Wieczerzy Pańskiej;

²¹każdy bowiem kładzie przed sobą własną wieczerzę do spożycia — i jeden jest głodny, a drugi pijany.

²²Czy nie macie domów, aby jeść i pić? Albo czy zgromadzeniem Bożym gardzicie[106] i zawstydzacie tych, którzy nic nie mają? Co mam wam powiedzieć? Czy mam was pochwalić? Za to nie pochwalam.

²³Ja bowiem przejąłem od Pana to, co też wam przekazałem, że Pan Jezus tej nocy, której został wydany, wziął chleb,

²⁴podziękował, złamał i powiedział: To jest moje ciało za was [wydane]; to czyńcie na moją pamiątkę.

²⁵Podobnie po wieczerzy [wziął] kielich i powiedział: Ten kielich to nowe przymierze w mojej krwi; to czyńcie, ilekroć pijecie — na moją pamiątkę.[107]

²⁶Gdyż ilekroć spożywacie ten chleb i pijecie z tego kielicha, ogłaszacie[108] śmierć Pana, dopóki [On] nie przyjdzie.

²⁷Dlatego kto by jadł chleb i pił z kielicha Pańskiego niegodnie,[109] winien[110] będzie ciała i krwi Pana.

²⁸Niech więc człowiek poddaje samego siebie próbie i w ten sposób niech je z tego chleba i pije z tego kielicha.

²⁹Kto bowiem je i pije niegodnie,[111] bez uwzględnienia ciała Pańskiego,[112] je i pije wyrok na samego siebie.

³⁰Dlatego jest między wami wielu słabych i chorych, a niemało zasnęło.

³¹Bo jeśli osądzalibyśmy samych siebie, nie bylibyśmy sądzeni.

³²Sądzeni zaś przez Pana, jesteśmy karceni,[113] abyśmy wraz ze światem nie zostali potępieni.

³³Dlatego, moi bracia, gdy się schodzicie, aby jeść, czekajcie jedni na drugich.

³⁴Jeśli ktoś głodny, niech je w domu, abyście nie schodzili się na sąd. Co do pozostałych spraw, zarządzę, gdy przyjdę.