Read Ewangeliczny Instytut Biblijny 1 Koryntian 7 Bible Online

1 Koryntian 7 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

1 Koryntian 7

¹Co do spraw, o których pisaliście: Dobrze człowiekowi nie dotykać kobiety;[57]

²jednak z powodu nierządu niech każdy ma swoją żonę i niech każda ma własnego męża.

³Niech mąż oddaje powinność[58] żonie i podobnie żona mężowi.

⁴Nie żona rozporządza własnym ciałem, lecz mąż; podobnie nie mąż rozporządza własnym ciałem, lecz żona.

⁵Nie odmawiajcie sobie nawzajem, chyba że może za obopólną zgodą na [krótki][59] czas, aby oddać się[60] modlitwie, a potem znów być ze sobą, aby nie kusił[61] was szatan z powodu waszej niepowściągliwości.

⁶To zaś, co mówię, jest przyzwoleniem, nie nakazem.[62]

⁷Chciałbym zaś, aby wszyscy ludzie byli jak ja, każdy jednak ma od Boga własny dar łaski — jeden tak, a drugi tak.

⁸Nieżonatym natomiast, niezamężnym[63] i wdowom mówię: Dobrze im [będzie], jeśli pozostaną jak ja.

⁹Jeśli zaś nie panują nad sobą, niech się pobierają, lepiej jest bowiem pobrać się, niż płonąć [niezaspokojonym pragnieniem pożycia małżeńskiego].

¹⁰Tym zaś, którzy są w małżeństwie, polecam, nie ja, lecz Pan, żonie od męża nie odchodzić[64] —

¹¹a jeśliby odeszła, niech pozostaje niezamężna albo niech się z mężem pojedna — i mężowi żony nie oddalać.

¹²Pozostałym zaś mówię ja,[65] nie Pan: Jeśli jakiś brat ma niewierzącą żonę, a ta pragnie z nim mieszkać, niech jej nie oddala;

¹³i żona, jeśli ma niewierzącego męża, a ten pragnie z nią mieszkać, niech męża nie oddala.

¹⁴Gdyż niewierzący mąż został uświęcony przez żonę i niewierząca żona została uświęcona przez brata, [który jest jej mężem]; w przeciwnym razie wasze dzieci byłyby nieczyste, a tak są święte.[66]

¹⁵Jeśli jednak niewierzący chce odejść, niech odchodzi; brat lub siostra nie są w takich [przypadkach] zniewoleni;[67] Bóg przecież powołał was do [życia] w pokoju.

¹⁶Bo skąd wiesz, żono, że zbawisz męża? Albo skąd wiesz, mężu, że zbawisz żonę?

¹⁷Tylko[68] niech każdy tak postępuje, jak mu przydzielił Pan, [według tego], jak każdego powołał Bóg. I tak zarządzam we wszystkich zgromadzeniach.

¹⁸Był ktoś powołany [jako] obrzezany? Niech nie ukrywa obrzezania. W nieobrzezaniu został ktoś powołany? Niech się nie obrzezuje.

¹⁹Obrzezanie jest niczym i nieobrzezanie jest niczym, tylko przestrzeganie przykazań Boga.

²⁰Każdy w powołaniu, w którym został powołany — w tym niech pozostanie.

²¹Zostałeś powołany, będąc niewolnikiem? Nie martw się; ale jeśli i możesz stać się wolny, raczej korzystaj.

²²Kto bowiem jako niewolnik został powołany w Panu, ten jest wyzwoleńcem Pana; podobnie kto jako wolny został powołany, jest niewolnikiem Chrystusa.

²³Drogo zostaliście kupieni; nie stawajcie się niewolnikami ludzi.

²⁴Każdy w tym, w czym został powołany, bracia, w tym niech pozostaje u Boga.

²⁵Co do dziewic zaś nakazu Pańskiego nie mam, daję jednak radę jako ten, który dzięki okazanemu przez Pana miłosierdziu jest godny zaufania.

²⁶To zatem uważam za dobre przy obecnej udręce,[69] że tak jest człowiekowi dobrze:

²⁷Zostałeś związany z żoną? Nie szukaj rozłączenia. Zostałeś rozłączony z żoną?[70] Nie szukaj żony.

²⁸A jeśli się i ożeniłeś, nie zgrzeszyłeś, i jeśli dziewica wyszła za mąż, nie zgrzeszyła; tacy jednak będą mieli ucisk w ciele, a ja chciałbym wam tego oszczędzić.

²⁹To zaś mówię, bracia: Czas został skrócony; przez to, co pozostało, niech również ci, którzy mają żony, będą, jakby nie mieli;

³⁰a ci, którzy płaczą, jakby nie płakali; a ci, którzy się cieszą, jakby się nie cieszyli; a ci, którzy kupują, jakby nie posiadali;

³¹a ci, którzy używają świata, jakby go nie wykorzystywali; przemija bowiem postać[71] tego świata.

³²Chcę, abyście byli wolni od trosk; kto jest bez żony, troszczy się o sprawy Pana, [o to], jak przypodobać się Panu;

³³a kto się ożenił, troszczy się o sprawy świata, [o to], jak przypodobać się żonie —

³⁴i jest rozdarty. Również kobieta niezamężna i dziewica troszczy się o sprawy Pana, aby być świętą i ciałem, i duchem; mężatka zaś troszczy się o sprawy świata, jak przypodobać się mężowi.

³⁵To zaś dla waszej własnej korzyści mówię, nie aby pętlę na was zarzucać, lecz abyście w piękny sposób, z poświęceniem, bez rozterek [trwali] w Panu.

³⁶A jeśli ktoś uważa, że postąpiłby niestosownie względem swojej dziewicy, gdyby miała przekroczyć swe lata,[72] oraz że tak powinno się stać, to niech czyni, co chce — nie grzeszy, niech się pobierają.

³⁷Kto zaś postanowił w swoim sercu, mocno, bez przymusu, a panuje nad swoją wolą i rozstrzygnął to w swoim sercu, że zachowa swoją dziewicę, dobrze uczyni.

³⁸Tak więc ten, kto poślubia swoją dziewicę, dobrze czyni, a ten, kto nie poślubia, lepiej czyni.[73]

³⁹Żona jest związana tak długo, jak długo żyje jej mąż; a jeśli jej mąż zaśnie, jest wolna, by wyjść za kogo chce, byle w Panu.

⁴⁰Ale według mojej rady jest szczęśliwsza, jeśli tak pozostanie; a sądzę, że i ja mam Ducha Bożego.