Read Ewangeliczny Instytut Biblijny 2 Koryntian 5 Bible Online

2 Koryntian 5 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

2 Koryntian 5

¹Wiemy bowiem, że kiedy namiot tego naszego ziemskiego mieszkania ulegnie rozpadowi, mamy budowlę[24] od Boga, mieszkanie zbudowane nie rękoma, wieczne — w niebie.[25]

²Bo też w tym wzdychamy, tęskniąc, by przyoblec nasze mieszkanie z nieba,

³jeśli rzeczywiście, rozebrawszy się, nie zostaniemy znalezieni nadzy.[26]

⁴Bo też, jako przebywający w tym namiocie, wzdychamy obciążeni, ponieważ nie chcemy rozebrania się, lecz przyobleczenia się — aby to, co śmiertelne, zostało wchłonięte przez życie.

⁵A tym, który nas do tego właśnie przysposobił, jest Bóg, który dał nam zadatek Ducha.[27]

⁶Zawsze zatem ufni i świadomi, że mieszkając w ciele, jesteśmy z dala od Pana —

⁷wiarą bowiem żyjemy, nie tym, co widzialne[28] —

⁸ufamy, choć wolelibyśmy raczej wyprowadzić się z ciała i zamieszkać u Pana.[29]

⁹Stąd też dążymy, aby — czy mieszkając,[30] czy wyprowadzając się — Jemu być miłymi.[31]

¹⁰Wszystkich nas bowiem czeka ujawnienie [własnych spraw] przed trybunałem Chrystusa,[32] aby każdy odebrał sobie [zapłatę] za to, czego dokonał za sprawą ciała — czy to dobrego, czy złego.

¹¹Znając zatem bojaźń Pana,[33] przekonujemy ludzi; dla Boga wszystko w nas jest jawne; spodziewam się, że jawne jest[34] też w waszych sumieniach.

¹²Nie polecamy wam siebie ponownie, lecz dajemy wam sposobność do chluby z powodu nas, abyście mieli [coś] przeciw tym, którzy chlubią się tym, co zewnętrzne,[35] a nie [tym, co] w sercu.

¹³Bo jeśli szalejemy,[36] to dla Boga, a jeśli jesteśmy przy zdrowych zmysłach — to dla was.

¹⁴Gdyż miłość Chrystusa[37] przynagla[38] nas, którzy stwierdziliśmy, że Jeden zamiast wszystkich umarł, a zatem wszyscy umarli;

¹⁵a umarł zamiast wszystkich, aby ci, którzy żyją, już nie dla siebie żyli, ale dla Tego, który zamiast nich umarł i został wzbudzony.

¹⁶Tak więc my od teraz nie znamy nikogo według ciała;[39] i jeśli nawet Chrystusa poznaliśmy według ciała, od teraz [Go tak] już nie znamy.

¹⁷Jeśli[40] więc ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło — i nastało nowe!

¹⁸A wszystko to jest z Boga, który nas pojednał z sobą przez Chrystusa i powierzył nam posługę pojednania,[41]

¹⁹jako że Bóg w Chrystusie świat z sobą pojednuje, nie zaliczając im ich upadków, i zlecił nam Słowo pojednania.

²⁰W miejsce Chrystusa niesiemy więc poselstwo,[42] jakby [samego] Boga, który przez nas wzywa;[43] w miejsce Chrystusa błagamy:[44] Dajcie się pojednać z Bogiem.

²¹[On] Tego, który nie poznał grzechu, zamiast nas uczynił grzechem,[45] abyśmy my w Nim stali się sprawiedliwością Boga.