Read Ewangeliczny Instytut Biblijny 1 Tesaloniczan 2 Bible Online

1 Tesaloniczan 2 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

1 Tesaloniczan 2

¹Sami bowiem wiecie, bracia, że nasze przyjście do was nie okazało się daremne,

²ale pomimo że ucierpieliśmy i doznaliśmy zniewagi — jak wiecie — w Filippi, odważyliśmy się w Bogu naszym głosić wam ewangelię Bożą w ciężkim boju.

³Gdyż nasze wezwanie[9] nie wywodzi się z błędu ani z nieczystości i nie kryje w sobie przynęty,

⁴lecz jak zostaliśmy wypróbowani przez Boga, aby została nam powierzona ewangelia, tak też głosimy, nie aby podobać się ludziom, lecz Bogu, który poddaje próbie nasze serca.

⁵Bo ani wcześniej nie występowaliśmy w słowie pochlebstwa — jak wiecie — ani w skrytej chciwości; Bóg świadkiem,

⁶nie szukaliśmy też chwały u ludzi — ani u was, ani u innych,

⁷choć jako apostołowie Chrystusa mogliśmy być w poważaniu; tymczasem byliśmy pośród was jak niemowlęta,[10] jak żywicielka otaczająca troską swoje dzieci.

⁸Tak przywiązaliśmy się do was, że gotowi byliśmy nie tylko przekazać wam ewangelię Bożą, ale i własne dusze, dlatego że staliście się dla nas tak ukochani.

⁹Pamiętacie bowiem, bracia, trud nasz i mozół; pracując nocą i dniem, aby nie obciążać kogokolwiek z was, głosiliśmy wam ewangelię Bożą.

¹⁰Wy jesteście świadkami i Bóg, jak święcie i sprawiedliwie, i nienagannie postępowaliśmy pośród was wierzących.

¹¹Podobnie wiecie, jak każdego jednego spośród was, niby ojciec swoje dzieci,

¹²zachęcaliśmy was i po przyjacielsku radziliśmy i nakłanialiśmy, abyście prowadzili życie godne Boga, który was powołuje do swojego Królestwa i chwały.

¹³Dlatego też i my dziękujemy Bogu nieustannie, że przyjęliście od nas Słowo Bożego poselstwa, nie jako słowo ludzkie, ale, jak jest naprawdę, jako Słowo Boga, które[11] też w was wierzących skutecznie działa.

¹⁴Gdyż wy, bracia, staliście się naśladowcami kościołów Bożych, które są w Judei w Chrystusie Jezusie, bo to samo i wy wycierpieliście od swoich rodaków, co i oni od Żydów,

¹⁵którzy i Pana Jezusa zabili i proroków i nas prześladowali,[12] i Bogu nie są mili, i wszystkim ludziom przeciwni,

¹⁶przeszkadzając nam głosić poganom,[13] aby byli zbawieni, i dopełniając [miary] swoich grzechów. Już wcześniej zaś do końca spadł na nich gniew Boga.

¹⁷My zaś, bracia, odłączeni od was na krótki czas[14] — obliczem, nie sercem — tym bardziej, z wielkim pragnieniem, staraliśmy się zobaczyć wasze oblicze.[15]

¹⁸Dlatego chcieliśmy przyjść do was, zwłaszcza ja, Paweł, i raz, i drugi, ale przeszkodził nam szatan.[16]

¹⁹Bo kto jest naszą nadzieją lub radością, lub wieńcem chluby przed naszym Panem Jezusem w [chwili] Jego przyjścia, jeśli nie wy?

²⁰Wy bowiem jesteście naszą chwałą i radością.