Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Jozuego 10 Bible Online

Jozuego 10 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Jozuego 10

¹A gdy Adoni-Sedek,[187] król Jerozolimy, usłyszał, że Jozue zdobył Aj i wybił je jako obłożone klątwą — [bo] jak uczynił z Jerychem i jego królem, tak uczynił z Aj i jego królem — i że mieszkańcy Gibeonu zawarli pokój z[188] Izraelem i pozostają wśród nich,

²przestraszył się bardzo. Gibeon był bowiem wielkim miastem, jak jedno z miast królewskich, większym od Aj,[189] a wszyscy jego mężczyźni byli wojownikami.

³Adoni-Sedek, król Jerozolimy, wysłał więc do Hohama, króla Hebronu, do Pirama, króla Jarmutu, do Jafii, króla Lachisz, i do Debira, króla Eglonu, [poselstwo] tej treści:

⁴Przyjdźcie do mnie, pomóżcie mi i pobijmy Gibeon za to, że zawarł pokój z Jozuem i z synami Izraela.

⁵Zebrało się zatem i wystąpiło pięciu królów amoryckich:[190] król Jerozolimy, król Hebronu, król Jarmutu, król Lachisz i król Eglonu — oni i całe ich obozy[191] — oblegli Gibeon i walczyli z nim.

⁶Wtedy ludzie z Gibeonu wysłali do Jozuego do obozu w Gilgal [poselstwo] tej treści: Nie cofaj swoich rąk od swoich sług. Przybądź do nas prędko, ocal nas i pomóż nam, gdyż zebrali się przeciw nam wszyscy królowie amoryccy, mieszkający na pogórzu.

⁷Wyruszył więc Jozue z Gilgal — on, a z nim cały zbrojny lud i wszyscy dzielni wojownicy.

⁸JHWH zaś powiedział do Jozuego: Nie bój się ich, gdyż wydam ich w twoją rękę. Nikt z nich nie ostoi się przed tobą.

⁹Jozue więc przybył do nich nagle — przez całą noc ciągnął z Gilgal —

¹⁰a JHWH doprowadził do zamieszania wśród nich w obliczu Izraela, tak że zadał im[192] wielką klęskę pod Gibeonem i ścigał ich drogą wznoszącą się do Bet-Choron, bił ich zaś aż do Azeka i aż do Makkeda.

¹¹A gdy podczas swej ucieczki przed Izraelem byli oni na zboczu Bet-Choron, JHWH zesłał na nich wielkie kamienie z nieba, [które raziły ich] aż po Azeka — i poginęli. Tych, którzy poginęli od kamiennego gradu, było więcej niż tych, których synowie Izraela wybili mieczem.

¹²Wtedy to Jozue przemówił do JHWH — w dniu, w którym JHWH wydał Amorytów przed synami Izraela — i powiedział, na oczach Izraela: Słońce, zatrzymaj się nad Gibeonem, a ty, księżycu, nad doliną Ajalon!

¹³I zatrzymało się słońce, i stanął księżyc, dopóki naród nie zemścił się na swoich wrogach. Czy nie jest to zapisane w Zwoju Prawego?[193] Zatrzymało się więc słońce pośrodku niebios i nie śpieszyło się z zajściem niemal cały dzień.

¹⁴I nie było dnia takiego jak ten ani przedtem, ani potem, aby JHWH wysłuchał głosu człowieka[194] — gdyż JHWH walczył po stronie Izraela.

¹⁵Potem Jozue wrócił, a z nim cały Izrael, do obozu w Gilgal.

¹⁶A tych pięciu królów uciekło i ukryło się w jaskini w pobliżu Makkedy.

¹⁷Wtedy [ktoś] doniósł Jozuemu: Znaleziono pięciu królów ukrytych w jaskini pod Makkedą!

¹⁸Wtedy Jozue powiedział: Zatoczcie wielkie kamienie przed wejście do jaskini i postawcie przy niej ludzi na straży,

¹⁹ale sami nie zatrzymujcie się! Ścigajcie swoich wrogów i tnijcie ich tyły! Nie dajcie im wejść do ich miast, gdyż JHWH, wasz Bóg, wydał ich w waszą rękę!

²⁰A gdy Jozue i synowie Izraela skończyli ich bić, [zadając] im bardzo wielką klęskę aż do ich całkowitego wytępienia, a ich niedobitki uciekły i weszły do warownych grodów,

²¹zawrócili, cały lud, do obozu,[195] do Jozuego, w Makkedzie — [i] nikt[196] [już] nie ostrzył swego języka na synów Izraela![197]

²²Wówczas Jozue powiedział: Otwórzcie wejście do jaskini i wyprowadźcie do mnie z jaskini tych pięciu królów.

²³Tak uczynili i wyprowadzili do niego z jaskini tych pięciu królów: króla Jerozolimy, króla Hebronu, króla Jarmutu, króla Lachisz [i] króla Eglonu.

²⁴A gdy wyprowadzono tych królów[198] do Jozuego, Jozue zwołał wszystkich mężczyzn Izraela,[199] a do dowódców wojowników, którzy mu towarzyszyli, powiedział: Podejdźcie i postawcie swoje nogi na ich karkach.

²⁵Wówczas Jozue powiedział do nich: Nie bójcie się i nie drżyjcie,[200] wzmocnijcie się i nabierzcie odwagi, bo tak uczyni JHWH wszystkim waszym wrogom, z którymi będziecie walczyć!

²⁶Następnie Jozue kazał ich zabić i zadać im śmierć, po czym powieszono ich na pięciu drzewach. I wisieli na tych drzewach aż do wieczora.

²⁷A w czasie, gdy zachodziło słońce, Jozue rozkazał zdjąć ich z drzew i wrzucić ich do jaskini, w której się ukryli. Na wejście do jaskini położyli zaś wielkie kamienie, [które leżą tam] aż do teraz — do dnia dzisiejszego.

²⁸W tym dniu Jozue zdobył też Makkedę i wybił je ostrzem miecza wraz z jego królem,[201] i wszelką duszę w nim potraktował jak obłożoną klątwą, tak że nie zostawił nikogo, kto by ocalał, a z królem Makkedy uczynił to, co uczynił z królem Jerycha.

²⁹Potem Jozue, a z nim cały Izrael, wyruszył z Makkedy do Libny i walczył przeciw Libnie.

³⁰Także i ją wydał JHWH w rękę Izraela — oraz jej króla — i wybił ją ostrzem miecza, i wszelką duszę, która w niej była; nie pozostawił w niej nikogo, kto by ocalał, a jej królowi uczynił to, co uczynił królowi Jerycha.

³¹Następnie Jozue, a z nim cały Izrael, wyruszył z Libny do Lachisz, obległ je i natarł na nie.

³²I JHWH wydał Lachisz w rękę Izraela, tak że zdobył je drugiego dnia i wybił je ostrzem miecza — wszelką duszę, która w nim była[202] — dokładnie tak, jak uczynił z Libną.

³³Wtedy Horam, król Gezeru, wyruszył na pomoc Lachisz. Lecz Jozue pobił go wraz z jego ludem tak, że nie zostawił mu nikogo, kto by ocalał.

³⁴Następnie Jozue, a z nim cały Izrael, wyruszył z Lachisz do Eglonu, obległ je i natarł na nie.

³⁵I zdobyli je tego samego dnia,[203] i wybili je ostrzem miecza — wszelką duszę, która w nim była, wybił tego samego dnia jako obłożoną klątwą — dokładnie tak, jak uczynił z Lachisz.

³⁶Potem Jozue, a z nim cały Izrael, wyruszył z Eglonu do Hebronu i natarł na nie.

³⁷I zdobyli je, i wybili ostrzem miecza wraz z jego królem i ze wszystkimi jego miastami — wszelką duszę, która w nim była — nie pozostawił nikogo, kto by ocalał, dokładnie tak, jak uczynił z Eglonem. I potraktował go jak obłożonego klątwą wraz z wszelką duszą, która w nim była.

³⁸Następnie Jozue, a z nim cały Izrael, zawrócił do Debiru i natarł na nie.

³⁹I zdobył je i jego króla, i wszystkie jego miasta[204] — i wybili ich ostrzem miecza, i wszelką duszę, która w nim była, potraktowali jak obłożoną klątwą. [Jozue] nie pozostawił nikogo, kto by ocalał. Jak uczynił z Hebronem i jak uczynił z Libną[205] i jej królem, tak uczynił z Debirem i jego królem.

⁴⁰W ten sposób Jozue podbił całą tę ziemię: pogórze i Negeb,[206] i nizinę,[207] i zbocza górskie oraz wszystkich ich królów — nie pozostawił nikogo, kto by ocalał, i wszelkie tchnienie potraktował jak obłożone klątwą, jak przykazał JHWH, Bóg Izraela.

⁴¹Jozue wybił ich więc od Kadesz-Barnea aż do Gazy oraz całą ziemię Goszen aż do Gibeonu.

⁴²A wszystkich tych królów oraz ich ziemie Jozue zdobył za jednym razem, gdyż JHWH, Bóg Izraela, walczył za Izraela.

⁴³Potem powrócił Jozue, a z nim cały Izrael, do obozu do Gilgal.