Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Jozuego 11 Bible Online

Jozuego 11 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Jozuego 11

¹A gdy Jabin,[208] król Chasoru, usłyszał [o tym], posłał [wiadomość] do Jobaba, króla Madonu, i do króla Szimronu, i do króla Akszafu,[209]

²i do królów, którzy [panowali] na północy, na pogórzu i w Araba,[210] na południe od[211] Kineret[212] i na nizinie,[213] i na wzgórzach Dor[214] na zachodzie,

³do Kananejczyków na wschodzie i na zachodzie, i do Amorytów i Chetytów, i Peryzytów, i Jebuzytów na pogórzu, i do Chiwitów pod Hermonem w ziemi Mispa —

⁴i wyruszyli oni, a z nimi całe ich wojsko,[215] lud liczny jak piasek, który jest na brzegu morskim z powodu swojej liczby, [wyruszyło] koni i rydwanów bardzo wiele.

⁵Wszyscy ci królowie połączyli się zatem, przybyli i razem rozbili się obozem nad wodami Merom,[216] aby walczyć przeciw Izraelowi.

⁶A JHWH powiedział do Jozuego: Nie bój się ich, bo jutro o tym czasie Ja wydam ich wszystkich[217] Izraelowi [jako] przebitych [mieczem]. Ich konie okulawisz,[218] a ich rydwany spalisz w ogniu.

⁷Gdy więc Jozue, a z nim cały zbrojny lud, naszli ich nagle nad wodami Merom i napadli na nich,

⁸JHWH wydał ich w rękę Izraela i pobili ich, i ścigali [ich] aż po Sydon Wielki i aż po Misrefot-Maim,[219] i aż po dolinę Mispe na wschodzie — pobili ich tak, że nie pozostał im nikt, kto by ocalał.

⁹Jozue zaś uczynił im tak, jak powiedział mu JHWH, [to jest] okulawił ich konie, a ich rydwany spalił w ogniu.

¹⁰Powrócił też Jozue w tym czasie i zdobył Chasor, a jego króla zabił mieczem, Chasor bowiem było przedtem pierwszym [wśród] wszystkich tych królestw.

¹¹Pobili więc ostrzem miecza wszelką duszę, która w nim była, jako obłożoną klątwą; [Jozue] nie pozostawił żadnego tchnienia, a Chasor spalił w ogniu.[220]

¹²Jozue zdobył też wszystkie miasta tych królów, [pojmał] królów tych [miast] i pobił ich ostrzem miecza — potraktował ich jak obłożonych klątwą, jak przykazał Mojżesz, sługa JHWH.

¹³Izrael nie spalił tylko żadnego z miast położonych na wzgórzach — oprócz Chasoru, które Jozue spalił jako jedyne.

¹⁴A cały łup z tych miast oraz bydło[221] synowie Izraela zagarnęli dla siebie; tylko wszystkich ludzi pobili ostrzem miecza aż do wytępienia — nie pozostawili żadnego tchnienia.

¹⁵Jak JHWH przykazał swojemu słudze Mojżeszowi, a Mojżesz przykazał Jozuemu, tak też Jozue postąpił; nie pominął żadnej rzeczy z tego wszystkiego, co JHWH przykazał Mojżeszowi.[222]

¹⁶Tak wziął Jozue całą tę ziemię: pogórze i cały Negeb,[223] i całą ziemię Goszen, i nizinę,[224] i Arabę,[225] i pogórze Izraela i jego niziny,

¹⁷od góry Chalak, wznoszącej się przy Seir, aż po Baal-Gad w Dolinie Libanu pod górami Hermonu — a wszystkich ich królów pojmał i kazał zabić, i uśmiercił ich.

¹⁸Wojna Jozuego ze wszystkimi tymi królami trwała wiele dni.[226]

¹⁹Nie było miasta, które zawarłoby pokój z synami[227] Izraela, oprócz Chiwitów, mieszkających w Gibeonie[228] — wszystkie [inne] zostały zdobyte w walce.

²⁰Bo od JHWH to wyszło, aby zatwardzić[229] ich serce, tak by prowadzili oni wojnę z Izraelem, po to, by obłożyć ich klątwą, by nie było dla nich litości, lecz aby ich wytępić, jak JHWH przykazał Mojżeszowi.

²¹W tym czasie Jozue wkroczył i wyciął Anakitów z pogórza, z Hebronu, z Debiru, z Anabu, z całego pogórza Judei, z całego pogórza Izraela. Jozue obłożył ich klątwą razem z ich miastami.

²²Anakici nie utrzymali się w ziemi Izraela. Ostali się tylko w Gazie, w Gat i w Aszdodzie.

²³W ten sposób Jozue zajął całą ziemię, zgodnie ze wszystkim, co JHWH polecił Mojżeszowi. Jozue oddał ją Izraelowi w posiadanie zgodnie z przydziałami dla ich plemion — i ziemia doznała wytchnienia od wojny.