Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Jozuego 7 Bible Online

Jozuego 7 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Jozuego 7

¹Jednak synowie Izraela sprzeniewierzyli się[99] przez niewierność w tym, co było obłożone klątwą,[100] to jest Achan,[101] syn Karmiego, syna Zabdiego, syna Zeracha z plemienia Judy, wziął z tego, co było obłożone klątwą. Wtedy zapłonął gniew JHWH przeciw synom Izraela.

²Tymczasem Jozue wysłał ludzi z Jerycha[102] do Aj,[103] które wraz z Bet-Awen[104] leży na wschód[105] od Betel, i powiedział do nich: Idźcie i wyszpiegujcie tę ziemię. Ludzie ci zatem poszli i zbadali Aj.

³Gdy wrócili do Jozuego, powiedzieli mu: Niech nie wyrusza cały lud. Niech wyruszy około dwóch lub trzech tysięcy ludzi i uderzy na Aj.[106] Nie trudź tam całego ludu, bo tamtych jest niewielu!

⁴Wyruszyło tam zatem z ludu około trzech tysięcy ludzi, lecz uciekli przed ludźmi z Aj!

⁵Ludzie z Aj zabili z nich około trzydziestu sześciu mężczyzn i ścigali ich od bramy miasta aż do kamieniołomów[107] — i pobili ich na zboczu. I stopniało serce ludu, i stało się jak woda.

⁶Wtedy Jozue rozdarł swoje szaty, padł z twarzą ku ziemi przed skrzynią[108] JHWH i [leżał tak] aż do wieczora, on i starsi Izraela, i sypali proch na swoje głowy.

⁷A Jozue powiedział: Ach, mój Panie, JHWH, dlaczego właściwie przeprowadziłeś[109] ten lud przez Jordan? [Czy po to, aby] nas wydać w ręce Amorytów dla wygubienia nas? Obyśmy wówczas pozostali po tamtej stronie Jordanu!

⁸O, mój Panie,[110] co mam powiedzieć po tym, jak Izrael odwrócił się karkiem wobec swoich wrogów?

⁹Usłyszą o tym Kananejczycy i wszyscy mieszkańcy tej ziemi, otoczą nas zewsząd i wytępią nasze imię z tej ziemi. I co uczynisz dla Twojego wielkiego imienia?

¹⁰I powiedział JHWH do Jozuego: Wstań! Dlaczego to leżysz na swej twarzy?

¹¹Izrael zgrzeszył! Przekroczyli przy tym moje przymierze, którego przykazałem im [strzec]! Wzięli przy tym z tego, co było obłożone klątwą, przy czym ukradli, przy czym oszukali, przy czym włożyli w swoje rzeczy.[111]

¹²Dlatego synowie Izraela nie są w stanie ostać się wobec swoich wrogów, odwracają się wobec swoich wrogów karkiem, bo sami stali się obłożeni klątwą! Jeśli nie usuniecie spośród was tego, co obłożone klątwą, nie pozostanę nadal z wami.

¹³Wstań! Poświęć lud i powiedz: Poświęćcie się na jutro, gdyż tak mówi JHWH, Bóg Izraela: Jest pośród ciebie, Izraelu, to, co zostało obłożone klątwą! Nie dasz rady ostać się wobec swoich wrogów, dopóki nie usuniecie spośród siebie tego, co zostało obłożone klątwą.

¹⁴Jutro rano wystąpcie według waszych plemion. Plemię, które JHWH wskaże [przez los],[112] wystąpi według rodzin, rodzina, którą JHWH wskaże [przez los], wystąpi według domów, a dom, który JHWH wskaże [przez los], wystąpi według mężczyzn.[113]

¹⁵Ten zaś, kto zostanie wskazany [przez los], że posiada coś, co zostało obłożone klątwą, zostanie spalony w ogniu — on i to, co do niego należy, gdyż przestąpił przymierze z JHWH i dopuścił się podłości[114] w Izraelu.

¹⁶Jozue wstał więc wcześnie rano, polecił Izraelowi wystąpić według jego plemion — i wyłoniono [przez los] plemię Judy.

¹⁷Potem polecił wystąpić rodzinom Judy i wyłoniono [przez los] rodzinę Zerachitów. Następnie polecił wystąpić rodzinie Zerachitów według mężczyzn[115] i wyłoniono [przez los] Zabdiego.

¹⁸Potem polecił wystąpić jego domowi według mężczyzn i wyłoniono [przez los] Achana, syna Karmiego, syna Zabdiego, syna Zeracha, z plemienia Judy.

¹⁹Wtedy Jozue powiedział do Achana: Synu mój, uznaj[116] chwałę JHWH, Boga Izraela, i oddaj Mu cześć.[117] Potem wyznaj mi, co uczyniłeś. Niczego przede mną nie skrywaj!

²⁰I Achan odpowiedział Jozuemu: Rzeczywiście,[118] to ja zgrzeszyłem przeciw JHWH, Bogu Izraela. Postąpiłem tak a tak:[119]

²¹Zobaczyłem wśród łupów jeden piękny, babiloński[120] płaszcz i dwieście sykli srebra, i jedną sztabę[121] złota wagi pięćdziesięciu sykli; zapragnąłem ich — i wziąłem je.[122] Mam to teraz zakopane w ziemi wewnątrz mojego namiotu; srebro jest na spodzie.

²²Jozue wysłał więc posłańców i [ci] pobiegli do namiotu, a oto [wszystko to] było zakopane w jego namiocie, ze srebrem na spodzie.

²³Zabrali to więc z namiotu, przynieśli do Jozuego i do wszystkich synów[123] Izraela i złożyli to przed obliczem JHWH.

²⁴Wtedy Jozue wziął Achana, syna Zeracha, i srebro, i płaszcz, i sztabę złota,[124] i jego synów, i jego córki, i jego wołu, i jego osła, i jego owce, i jego namiot, i wszystko, co do niego należało — a był z nim cały Izrael — i zaprowadzili ich do doliny Achor.

²⁵Tam Jozue powiedział: Jak [ty] utrapiłeś nas, tak niech JHWH utrapi dziś ciebie! I ukamienowali go, cały Izrael, kamieniami, i spalili ich w ogniu, i ukamienowali ich kamieniami.[125]

²⁶Potem wznieśli nad nim wielki stos kamieni, [który jest tam] do dnia dzisiejszego.[126] Tak JHWH odwrócił się od swojego gniewu — dlatego nadano temu miejscu nazwę dolina Achor[127] [i nazywa się ono tak] do dnia dzisiejszego.