Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Jozuego 9 Bible Online

Jozuego 9 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Jozuego 9

¹A gdy usłyszeli o tym wszyscy królowie, którzy [panowali] po zachodniej[158] stronie Jordanu, na pogórzu i na nizinie[159] oraz na całym wybrzeżu Morza Wielkiego przy Libanie, [to jest]: Chetyci, Amoryci, Kananejczycy, Peryzyci, Chiwici[160] i Jebuzyci,

²zebrali się razem, aby jednomyślnie[161] walczyć z Jozuem i z Izraelem.

³A mieszkańcy Gibeonu,[162] gdy usłyszeli o tym,[163] jak Jozue[164] postąpił z Jerychem i z Aj,

⁴postąpili także oni z przebiegłością[165] — i poszli, wyprawili się, udając posłów,[166] i wzięli podniszczone wory dla swoich osłów i podniszczone, spękane i poobwiązywane łagwie z winem,

⁵i zdarte, połatane sandały na swoje nogi, i znoszone szaty na siebie, a cały chleb w ich chlebakach był wyschnięty i kruchy.

⁶Tak przyszli do Jozuego do obozu w Gilgal i powiedzieli do niego oraz do przedstawicieli[167] Izraela: Przyszliśmy z dalekiego kraju, więc teraz zawrzyjcie z nami przymierze.

⁷Lecz przedstawiciele Izraela powiedzieli do tych Chiwitów:[168] Może wy mieszkacie pośród nas, więc jak mamy zawrzeć z wami przymierze?

⁸Ale [oni] powiedzieli do Jozuego: Jesteśmy twoimi sługami. Jozue więc powiedział do nich: Kim jesteście i skąd przybywacie?

⁹I odpowiedzieli mu: Twoi słudzy przybyli z bardzo dalekiego kraju ze względu na imię[169] JHWH, twojego Boga. Usłyszeliśmy bowiem wieść o Nim[170] i o wszystkim, co uczynił w Egipcie,

¹⁰i o wszystkim, co uczynił obu królom amoryckim za Jordanem, [to jest] Sychonowi, królowi Cheszbonu, i Ogowi, królowi Baszanu, który [panował] w Asztarot.[171]

¹¹Nasi starsi i wszyscy mieszkańcy naszej ziemi powiedzieli więc do nas: Weźcie w rękę zaopatrzenie na drogę i idźcie im na spotkanie. Powiedzcie do nich: Jesteśmy waszymi sługami, więc teraz zawrzyjcie z nami przymierze.

¹²Ten nasz chleb był [jeszcze] ciepły, gdy go pakowaliśmy w naszych domach[172] w dniu naszego wyjścia, by udać się do was, a oto teraz jest suchy i skruszały.

¹³Te łagwie z winem były nowe, gdy je napełnialiśmy, a oto są spękane. Te nasze szaty i te nasze sandały zdarły się z powodu bardzo długiej drogi.

¹⁴A przedstawiciele[173] [ludu] wzięli[174] z ich zaopatrzenia, lecz ust[175] JHWH nie pytali.[176]

¹⁵Jozue więc zawarł z nimi pokój i wszedł z nimi w przymierze, że zachowa ich przy życiu, a książęta zgromadzenia przysięgli im [to].

¹⁶Jednak po upływie trzech dni po tym, jak zawarli z nimi przymierze, usłyszeli, że są oni z bliska i że mieszkają pośród nich!

¹⁷Wyruszyli więc synowie Izraela i trzeciego dnia[177] przybyli do ich miast: do Gibeonu i Kefiry, i Beerot, i Kiriat-Jearim.[178]

¹⁸Synowie Izraela nie wybili ich jednak, gdyż książęta[179] zgromadzenia przysięgli im na JHWH, Boga Izraela, [że zachowają ich przy życiu] — i szemrali, całe zgromadzenie, przeciw [swym] książętom.

¹⁹Wtedy wszyscy książęta powiedzieli do całego zgromadzenia: My przysięgliśmy im [to] na JHWH, Boga Izraela, i teraz nie możemy ich tknąć.

²⁰To im uczynimy, a przy tym pozostawimy ich przy życiu i nie spadnie na nas gniew z powodu przysięgi, którą im złożyliśmy.

²¹I powiedzieli do nich książęta:[180] Niech pozostaną przy życiu. I stali się[181] rąbiącymi drewno i czerpiącymi wodę dla całego zgromadzenia — tak,[182] jak oznajmili im książęta.

²²Jozue zaś wezwał ich i zapytał: Dlaczego nas oszukaliście, mówiąc: Jesteśmy od was z bardzo daleka, skoro wy mieszkacie pośród nas?!

²³A teraz będziecie przeklęci i żaden z was nie przestanie być sługą, albo jako ten, który rąbie drewno, albo jako ten, który czerpie wodę[183] dla domu mojego Boga!

²⁴Wtedy [oni] odpowiedzieli Jozuemu tymi słowy: Ponieważ wyraźnie doniesiono twoim sługom, co przykazał JHWH, twój Bóg, Mojżeszowi, swojemu słudze, [to jest] aby dać wam całą tę ziemię i aby wytępić wszystkich mieszkańców tej ziemi przed wami, przestraszyliśmy się z powodu was o nasze dusze[184] i dlatego uczyniliśmy tę rzecz.

²⁵A oto teraz jesteśmy w twoim ręku. Co uznasz za dobre i za prawe w swoich oczach, aby nam uczynić, to uczyń.

²⁶I uczynił im tak — i wyrwał ich z ręki synów Izraela, tak że ich nie wybili.

²⁷W tym dniu jednak przeznaczył ich Jozue do rąbania drewna i do czerpania wody dla zgromadzenia i dla ołtarza JHWH[185] w miejscu, które miał [On][186] wybrać — [i jest tak] aż do dnia dzisiejszego.