Read Ewangeliczny Instytut Biblijny 1 Tymoteusza 5 Bible Online

1 Tymoteusza 5 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

1 Tymoteusza 5

¹Starszego[105] nie karć,[106] lecz zachęcaj jak ojca, młodszych jak braci,

²starsze jak matki, młodsze jak siostry, we wszelkiej czystości.

³Szanuj[107] wdowy — prawdziwie wdowy.[108]

⁴Jeśli zaś któraś wdowa ma dzieci lub wnuki, to niech najpierw one uczą się szanować własny dom i oddawać odpłatę swoim rodzicom; to bowiem jest miłe przed Bogiem.

⁵Prawdziwie zaś wdowa, i osamotniona, pokłada nadzieję w Bogu oraz trwa w błaganiach i modlitwach w nocy i we dnie;

⁶ta zaś, która sobie używa, choć żyje, jest martwa.

⁷I te [sprawy] polecaj, aby były nienaganne.

⁸Jeśli zaś ktoś o swoich, zwłaszcza o domowników, nie zabiega, wyparł się wiary i jest gorszy od niewierzącego.

⁹Wdowa — niech będzie wpisana licząca nie mniej niż sześćdziesiąt lat, żona jednego męża,[109]

¹⁰poświadczona szlachetnymi czynami — jeśli wychowała dzieci, jeśli ugaszczała, jeśli umywała nogi świętym, jeśli pomagała[110] prześladowanym, jeśli szła za przykładem w każdym dobrym dziele.

¹¹Młodszych zaś wdów wystrzegaj się, bo gdy zapragną [czegoś poza] Chrystusem, chcą wyjść za mąż,

¹²mając opinię,[111] że pierwszą wierność zlekceważyły;[112]

¹³jednocześnie zaś, bezczynne, uczą się krążyć po domach — nie tylko zaś bezczynne, ale i plotkarskie, wścibskie, mówiące, czego nie trzeba.

¹⁴Chcę zatem, aby młodsze wychodziły za mąż, rodziły dzieci,[113] zarządzały domem i pod żadnym pozorem nie dawały przeciwnemu powodu do zniewagi;

¹⁵bo już niektóre skręciły za szatanem.[114]

¹⁶Jeśli jakiś wierzący lub[115] wierząca ma wdowy, niech je wspomaga i niech zgromadzenie nie będzie obciążone,[116] by mogło wesprzeć prawdziwie wdowy.

¹⁷Starsi, którzy pięknie przewodzą, godni są podwójnego szacunku,[117] zwłaszcza ci, którzy trudzą się w Słowie i nauczaniu.[118]

¹⁸Gdyż Pismo mówi: Młócącemu bydlęciu nie zawiązuj pyska, oraz: Godzien robotnik swojej zapłaty.

¹⁹Przeciw starszemu nie przyjmuj oskarżenia, chyba że opiera się na [zeznaniu] dwóch lub trzech świadków.

²⁰Tych, którzy grzeszą,[119] napominaj wobec wszystkich, aby i pozostali mieli powód do strachu.

²¹Oświadczam przed obliczem Boga, Chrystusa Jezusa i wybranych aniołów, byś strzegł tych [spraw] bez zastrzeżeń, nie czyniąc niczego w stronniczości.

²²Rąk na nikogo pochopnie nie nakładaj[120] ani nie uczestnicz w cudzych grzechach; zachowaj siebie czystym.

²³[Samej] wody już nie pij, ale używaj trochę wina ze względu na żołądek[121] i częste twoje słabości.[122]

²⁴Grzechy niektórych ludzi są wyraźne i poprzedzają na sąd [ich samych];[123] za niektórymi zaś — podążają.

²⁵Podobnie z czynami szlachetnymi: bywają wyraźne; lecz i te, z którymi jest inaczej, ukryć się nie mogą.