Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Hebrajczyków 11 Bible Online

Hebrajczyków 11 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Hebrajczyków 11

¹Wiara[158] natomiast jest podstawą [spełnienia się] tego wszystkiego, co jest [treścią] nadziei; przekonaniem o [prawdziwości] rzeczy niewidzialnych.[159]

²Ze względu na taką [wiarę] starsi [ludu] otrzymali [dobre] świadectwo.[160]

³Dzięki wierze pojmujemy, że wszystko, co istnieje w czasie i przestrzeni, zostało ukształtowane Słowem Boga, tak że to, co widzimy, nie powstało z rzeczy widzialnych.[161]

⁴Dzięki wierze Abel złożył Bogu cenniejszą ofiarę niż Kain,[162] przez którą otrzymał świadectwo, że jest sprawiedliwy, gdy Bóg poświadczył jego dary — i dzięki niej, [choć] umarł, wciąż przemawia.

⁵Dzięki wierze został przeniesiony Henoch, tak że nie oglądał śmierci i nie znaleziono go, gdyż przeniósł go Bóg. Przed przeniesieniem bowiem otrzymał świadectwo, że podoba się Bogu;[163]

⁶bez wiary zaś nie można podobać się [Bogu]; kto bowiem przychodzi do Boga, musi uwierzyć, że On istnieje i wynagradza tych, którzy Go poszukują.[164]

⁷Dzięki wierze Noe, ostrzeżony o tym, czego jeszcze nie widziano, przejęty [przestrogą] zbudował arkę dla ocalenia swego domu; przez nią potępił świat i stał się dziedzicem sprawiedliwości według wiary.[165]

⁸Dzięki wierze Abraham usłuchał wezwania, aby wyjść do miejsca, które miał objąć w dziedzictwo, i wyszedł, nie wiedząc, dokąd idzie.[166]

⁹Dzięki wierze zamieszkał jako cudzoziemiec w ziemi obiecanej, na obczyźnie, żyjąc pod namiotami z Izaakiem i Jakubem, współdziedzicami tej samej obietnicy.

¹⁰Czekał bowiem na miasto o stałych fundamentach, którego architektem i wykonawcą[167] jest Bóg.

¹¹Dzięki wierze również sama Sara, niepłodna, otrzymała — i to pomimo podeszłego wieku — moc poczęcia, gdyż uznała Tego, który dał obietnicę, za godnego zaufania.[168]

¹²Dlatego też od jednego, i to obumarłego, pochodzi niezliczoność niczym gwiazdy na niebie w wielości i jak piasek na brzegu morskim.

¹³Ci wszyscy poumierali w wierze; nie otrzymali tego, co głosiły obietnice, lecz z daleka zobaczyli je i przywitali, i wyznali, że są gośćmi i przechodniami na ziemi.[169]

¹⁴Ci bowiem, którzy tak mówią, okazują, że szukają ojczyzny.

¹⁵I jeśliby im chodziło o tę, z której wyszli, mieli czas do niej wrócić;

¹⁶tymczasem oni spragnieni są lepszej, to jest niebieskiej.[170] Dlatego Bóg nie wstydzi się ich, być nazywany ich Bogiem; przygotował im bowiem miasto.

¹⁷Dzięki wierze Abraham, poddawany próbie, przyniósł na ofiarę Izaaka i ofiarował jednorodzonego — on, który otrzymał obietnicę

¹⁸[i] do którego powiedziano: Od Izaaka nazwane będzie twoje nasienie,[171]

¹⁹licząc na to, że Bóg ma moc wskrzeszać nawet umarłych[172] — skąd go też, mówiąc obrazowo, odzyskał.[173]

²⁰Dzięki wierze i w związku z [tym], co miało nastąpić, Izaak pobłogosławił Jakuba i Ezawa.

²¹Dzięki wierze umierający Jakub pobłogosławił każdemu z synów Józefa i pokłonił się, wsparty o wierzchołek swojej laski.

²²Dzięki wierze konający Józef wspomniał o wyjściu synów Izraela i wydał polecenia dotyczące swoich kości.

²³Dzięki wierze Mojżesz był przez trzy miesiące po narodzeniu ukrywany przez swoich rodziców, widzieli bowiem, że dziecko jest piękne, i nie przestraszyli się rozkazu króla.

²⁴Dzięki wierze Mojżesz, kiedy dorósł, odmówił nazywania się synem córki faraona,

²⁵i wolał raczej współcierpieć z ludem Bożym, niż zażywać przemijającej rozkoszy grzechu,[174]

²⁶uznając hańbę Chrystusową za większe bogactwo niż skarby Egiptu — kierował bowiem oczy na zapłatę.[175]

²⁷Dzięki wierze opuścił Egipt, nieprzestraszony gniewem króla; trzymał się bowiem Niewidzialnego tak, jak gdyby Go widział.[176]

²⁸Dzięki wierze obchodził Paschę i dokonał pokropienia krwią, aby nie dotknął ich ten, który zabijał pierworodne.

²⁹Dzięki wierze przeszli przez Morze Czerwone jak po suchej ziemi, a gdy Egipcjanie podjęli tę próbę, potonęli.

³⁰Dzięki wierze runęły mury Jerycha, okrążane przez siedem dni.

³¹Dzięki wierze Rachab, nierządnica, nie zginęła razem z niewiernymi, gdyż przyjaźnie przyjęła zwiadowców.

³²I co mam jeszcze powiedzieć? Zabrakłoby mi bowiem czasu na opowiadanie o Gedeonie, Baraku, Samsonie, Jeftem, Dawidzie i Samuelu, i o prorokach,[177]

³³którzy dzięki wierze pokonali królestwa, zaprowadzili sprawiedliwość, doczekali spełnienia obietnic, zamknęli paszcze lwom,[178]

³⁴zgasili moc ognia, uniknęli ostrza miecza, umocnieni wydźwignęli się z niemocy, stali się mężni na wojnie, zmusili do odwrotu obce wojska.[179]

³⁵Kobiety otrzymały swoich zmarłych przez wskrzeszenie;[180] inni natomiast zostali zamęczeni, nie przyjąwszy uwolnienia, aby dostąpić lepszego zmartwychwstania.[181]

³⁶Drudzy z kolei przeszli próbę zniewag i biczowań, a ponadto kajdan i więzienia;

³⁷byli kamienowani, przerzynani, pomarli przez ścięcie mieczem, błąkali się w owczych, w kozich skórach, wynędzniali, uciskani, poniewierani;[182]

³⁸ci, których świat nie był godzien, tułali się po pustkowiach i górach, po jaskiniach i rozpadlinach ziemi.[183]

³⁹I ci wszyscy, którzy z powodu wiary otrzymali [dobre] świadectwo, nie otrzymali tego, co głosiła obietnica,[184]

⁴⁰gdyż Bóg ze względu na nas przewidział coś lepszego — tak by [oni] bez nas nie zostali doprowadzeni do celu.[185]