Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Hebrajczyków 12 Bible Online

Hebrajczyków 12 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Hebrajczyków 12

¹Z tego zatem powodu[186] i my, mając spoczywający wokół nas tak wielki obłok świadków,[187] odrzućmy wszelką przeszkodę i narzucający się grzech i biegnijmy z wytrwałością w wytyczonym nam wyścigu,[188]

²wpatrzeni w Jezusa, sprawcę i mistrza[189] wiary,[190] który zamiast należnej Mu radości[191] wycierpiał krzyż, nie zważając na wstyd, i zasiadł po prawicy tronu Boga.[192]

³Bo zastanówcie się nad Tym, który ze strony grzeszników doznał wobec siebie takiej wrogości, abyście nie zniechęcili się zmęczeni na duszy.[193]

⁴Jeszcze aż do krwi[194] nie przeciwstawiliście się, walcząc przeciw grzechowi,

⁵i całkowicie zapomnieliście o zachęcie, która odnosi się do was jako synów: Synu mój, nie lekceważ karcenia [195] Pana ani nie słabnij, przez Niego doświadczany; [196]

⁶bo kogo Pan kocha, tego karci, smaga każdego syna, którego darzy uznaniem.[197]

⁷Dzięki karceniu trwacie;[198] Bóg obchodzi się z wami jak z synami; bo co to za syn, którego ojciec nie karci?

⁸Jeśli jesteście bez karcenia, którego uczestnikami stali się wszyscy, to jesteście dziećmi nieprawymi,[199] nie synami.

⁹Ponadto, skoro poważaliśmy naszych ziemskich ojców, kiedy nas karcili, czy nie tym bardziej poddamy się Ojcu duchów — aby żyć?

¹⁰Tamci bowiem karcili nas według swego uznania, przez krótki czas,[200] Ten natomiast [czyni to] dla naszego pożytku, abyśmy uczestniczyli w Jego świętości.

¹¹Wprawdzie żadne karcenie, gdy dosięga, nie przynosi radości, ale smutek, później jednak tym, którzy zostali przez nie wyćwiczeni, odpłaca niosącym pokój owocem sprawiedliwości.

¹²Dlatego wyprostujcie opadłe ręce i omdlałe kolana

¹³i czyńcie prostymi ścieżki dla swoich stóp, aby to, co chrome, nie zboczyło, ale raczej zostało uzdrowione.

¹⁴Dążcie do pokoju ze wszystkimi[201] i do uświęcenia,[202] bez którego nikt nie zobaczy Pana,[203]

¹⁵pilnując, aby ktoś nie odcinał się od łaski Bożej,[204] aby jakiś pnący się w górę korzeń goryczy nie wywołał niepokoju[205] i przez niego nie zaraziło się wielu,

¹⁶aby ktoś nie był [tak] rozwiązły lub prostacki jak Ezaw,[206] który w zamian za jeden posiłek sprzedał swoje pierworództwo.[207]

¹⁷Wiecie bowiem, że potem, gdy chciał odziedziczyć błogosławieństwo, został odrzucony, nie znalazł bowiem miejsca na opamiętanie, chociaż o nie ze łzami zabiegał.[208]

¹⁸Nie podeszliście bowiem do namacalnego[209] i rozpalonego ognia ani do ciemności, mroku i huraganu,

¹⁹ani do dźwięku trąby, ani grzmotu słów, których słuchający błagali, by już nie kierować do nich ani słowa,

²⁰gdyż nie mogli znieść nakazanego: Nawet gdyby zwierzę dotknęło góry, będzie ukamienowane.

²¹A że tak straszne było to zjawisko, Mojżesz powiedział: Jestem przerażony i drżący.[210]

²²Lecz przystąpiliście[211] do góry Syjon i do miasta Boga żywego, do niebieskiej Jerozolimy i do dziesiątków tysięcy aniołów, do uroczystego zebrania

²³i zgromadzenia pierworodnych zapisanych na niebiosach,[212] i do Boga, sędziego wszystkich,[213] i do duchów sprawiedliwych, doprowadzonych do celu,[214]

²⁴i do pośrednika nowego przymierza, Jezusa, i do krwi pokropienia, która przemawia wyraźniej niż Abel.[215]

²⁵Strzeżcie się, byście nie odrzucili przemawiającego; jeśli bowiem tamci nie uszli, gdy odtrącili tego, pouczającego na ziemi, tym bardziej my, odrzucający [pouczającego] z nieba.[216]

²⁶Ten, którego głos wtedy wstrząsnął ziemią, teraz tak zapowiada: Jeszcze raz Ja wstrząsnę nie tylko ziemią, ale i niebem.

²⁷[Słowa]: Jeszcze raz dowodzą usunięcia tego, co chwiejne, jako stworzone, aby pozostało to, co niewzruszone.[217]

²⁸Dlatego, jako ci, którzy otrzymują królestwo niewzruszone, zachowajmy wdzięczność i z nią pełnijmy służbę w sposób miły Bogu: z szacunkiem i bojaźnią;

²⁹bowiem Bóg nasz jest ogniem trawiącym.[218]