Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Hebrajczyków 9 Bible Online

Hebrajczyków 9 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Hebrajczyków 9

¹Wprawdzie i w pierwszym [przymierzu] były przepisy o służbie[119] oraz ziemska świątynia.

²Postawiony bowiem został namiot pierwszy, zwany [miejscem] świętym, w którym stały świecznik i stół, i wyłożone były chleby oblicza,

³za drugą zaś zasłoną namiot zwany miejscem najświętszym,[120]

⁴mieszczący złoty ołtarz kadzidlany[121] oraz skrzynię Przymierza pokrytą zewsząd złotem, w której złoty dzban mieścił mannę, [była] też laska Aarona, która zakwitła, i tablice Przymierza,

⁵od góry zaś cherubiny chwały zacieniające pokrywę przebłagania — o czym teraz nie ma potrzeby szczegółowo mówić.

⁶W związku z takim urządzeniem do pierwszego namiotu zawsze wchodzą kapłani pełniący służbę,

⁷do drugiego zaś raz w roku tylko arcykapłan, i to nie bez krwi, którą ofiaruje za siebie samego i za nieświadome grzechy ludu.[122]

⁸Przez to Duch Święty wskazuje, że dopóki istnieje pierwszy namiot, droga [do] świętych [miejsc][123] nie została jeszcze objawiona,

⁹co jest podobieństwem na czas teraźniejszy, w którym składane są dary i ofiary niezdolne, co do sumienia, doprowadzić do doskonałości pełniącego służbę,[124]

¹⁰nałożone tylko na pokarmy i napoje, i różne obmywania,[125] przepisy [dotyczące] ciała[126] — do czasu uporządkowania.

¹¹Chrystus zaś, obecny Arcykapłan zaistniałych dóbr, przez większy i doskonalszy namiot,[127] nie ręką zbudowany, to jest nie z tego stworzenia,

¹²ani nie przez krew kozłów i cieląt, ale przez własną krew wszedł raz na zawsze do świątyni, dokonując wiecznego odkupienia.

¹³Bo jeśli rozpryskana krew kozłów i cielców, i popiół z jałówki uświęca skalanych ku oczyszczeniu ciała,

¹⁴o ileż bardziej krew Chrystusa, który przez wiecznego Ducha[128] ofiarował siebie, nieskazitelnego, Bogu,[129] oczyści nasze sumienie od martwych uczynków[130] dla służby Bogu żywemu.

¹⁵Właśnie po to jest pośrednikiem Nowego Przymierza, aby — gdy została poniesiona śmierć dla odkupienia wykroczeń za pierwszego przymierza — obietnicy mogli dostąpić powołani do wiecznego dziedzictwa.[131]

¹⁶Gdzie bowiem jest przymierze,[132] musi być poniesiona śmierć sporządzającego;

¹⁷przymierze bowiem opiera się na martwych, bo nie obowiązuje, póki żyje sporządzający.

¹⁸Dlatego również pierwsze nie zaistniało bez krwi.

¹⁹Mojżesz bowiem po ogłoszeniu wszelkiego przykazania, według Prawa, całemu ludowi, biorąc krew cieląt i kozłów wraz z wodą, wełną szkarłatną i hizopem, zarówno sam zwój, jak i cały lud, pokropił

²⁰i powiedział: To jest krew przymierza, które Bógt dla was ustanowił.

²¹Podobnie też pokropił krwią namiot i wszystkie naczynia [przeznaczone] do służby.

²²Właściwie według Prawa niemal wszystko oczyszczane jest krwią, a bez przelania krwi nie ma odpuszczenia.

²³Skoro więc jest potrzeba, aby obrazy rzeczy na niebiosach oczyszczać takimi ofiarami, same rzeczy niebieskie — lepszymi niż te.

²⁴Chrystus bowiem wszedł nie do świątyni zbudowanej rękami, będącej odpowiednikiem[133] prawdziwej, ale do samego nieba, aby teraz wstawiać się za nami przed obliczem Boga;

²⁵i nie po to, aby wielokrotnie ofiarować samego siebie — jak to [czyni] arcykapłan, [gdy] co roku wchodzi do świątyni z cudzą krwią,

²⁶wtedy bowiem musiałby cierpieć wielokrotnie od założenia świata — teraz zaś raz przy końcu wieków ukazał się dla usunięcia grzechów przez ofiarowanie samego siebie.

²⁷I jak postanowione jest ludziom raz umrzeć, a potem sąd,[134]

²⁸tak Chrystus, raz złożony w ofierze, aby ponieść grzechy wielu, drugi raz ukaże się już nie z powodu grzechu, lecz dla zbawienia — tym, którzy na Niego czekają.[135]