Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Jakub 1 Bible Online

Jakub 1 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Jakub 1

¹Jakub,[1] sługa Boga i Pana Jezusa Chrystusa, do dwunastu pokoleń, które są w rozproszeniu:[2] Przywitanie![3]

²Za najwyższą radość uważajcie, moi bracia, gdy opadają was różnorodne[4] próby,[5]

³wiedząc, że doświadczanie waszej wiary sprawia wytrwałość,

⁴wytrwałość zaś niech prowadzi do dzieła doskonałego, abyście byli doskonali i wzorowi,[6] nie mający żadnych braków.[7]

⁵A jeśli komuś z was brakuje mądrości, niech prosi Boga, który daje wszystkim szczodrze i bez wypominania, a będzie mu dana.

⁶Niech jednak prosi z wiarą, bez powątpiewania;[8] kto bowiem wątpi, przypomina falę morską, gnaną i rzucaną przez wiatr.

⁷Bo taki człowiek[9] niech nie oczekuje, że coś od Pana otrzyma —

⁸człowiek chwiejny,[10] niestały na wszystkich swoich drogach.

⁹Niech zaś ubogi[11] brat[12] chlubi się swoim wywyższeniem,

¹⁰bogaty natomiast swoim poniżeniem, że przeminie jak kwiat trawy.

¹¹Bo wzeszło słońce wraz ze skwarem i wysuszyło trawę, kwiat jej opadł i piękno jego wyglądu przepadło; tak też zwiędnie bogaty w swoich przedsięwzięciach.[13]

¹²Szczęśliwy człowiek, który trwa mimo próby, bo gdy stanie się wypróbowany, posiądzie[14] wieniec życia,[15] obiecany tym, którzy Go kochają.

¹³Niech nikt kuszony[16] nie mówi: Przez Boga jestem kuszony. Bóg bowiem jest niepodatny na pokusy[17] ze strony złych rzeczy ani sam[18] nikogo nie kusi.

¹⁴Każdy natomiast jest kuszony przez własne żądze[19] — odciągany i nęcony.

¹⁵Potem żądza, gdy pocznie, rodzi grzech, a grzech, gdy dojrzeje,[20] rodzi śmierć.[21]

¹⁶Nie dajcie się zwieść, moi ukochani bracia.

¹⁷Każdy dobry podarunek i wszelki dar doskonały[22] zstępuje z góry od Ojca światła;[23] u którego nie ma żadnej zmienności ani cienia poruszenia.

¹⁸Gdy zechciał, zrodził nas Słowem prawdy, abyśmy byli jakby pierwociną Jego stworzeń.

¹⁹Już [to] wiecie,[24] bracia moi ukochani; każdy zaś człowiek niech będzie skory do słuchania, nieskory do mówienia, nieskory do gniewu.

²⁰Bo gniew człowieka sprawiedliwości Boga nie sprawia.[25]

²¹Dlatego odrzućcie wszelką plugawość[26] i nadmiar złości i z łagodnością przyjmijcie zasiane [w was] Słowo, które jest w stanie zbawić wasze dusze.

²²Bądźcie zaś wykonawcami[27] Słowa, a nie tylko słuchaczami, zwodzącymi samych siebie.

²³Bo kto jest słuchaczem Słowa, a nie wykonawcą, ten przypomina człowieka, który w lustrze przygląda się obliczu swego pochodzenia;

²⁴bo przypatrzył się sobie i odszedł, i zaraz zapomniał, jakim jest.

²⁵Kto jednak wniknął w doskonałe prawo wolności i trwa w nim,[28] nie jest słuchaczem, który zapomina, lecz wykonawcą[29] dzieła; ten będzie szczęśliwy w swoim działaniu.

²⁶Jeśli ktoś sądzi, że jest bogobojny,[30] nie powściągając swego języka, lecz oszukując swoje serce, tego bogobojność jest bezużyteczna.[31]

²⁷Bogobojność czysta i nieskazitelna u Boga i Ojca jest tym: troszczyć się o sieroty i wdowy w ich ucisku [i] pozostawać niesplamionym przez świat.