Read Ewangeliczny Instytut Biblijny 2 Piotra 2 Bible Online

2 Piotra 2 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

2 Piotra 2

¹Pojawili się jednak w ludzie również fałszywi prorocy, jak i między wami będą fałszywi nauczyciele, którzy po kryjomu[33] wprowadzać będą zgubne herezje i zapierać się Władcy, który ich wykupił, sprowadzając na samych siebie rychłą zgubę —

²a wielu pójdzie za ich rozwiązłością — i przez nich droga prawdy będzie obrzucana bluźnierstwami;

³z chciwości będą was oszukiwać fałszywymi słowami; ci, których wyrok od dawna nie jest bezczynny,[34] a ich zguba nie drzemie.

⁴Skoro bowiem Bóg nie oszczędził aniołów, gdy zgrzeszyli, lecz rzuciwszy w więzach[35] w gęste mroki Tartaru,[36] wydał jako zachowanych na sąd;[37]

⁵nie oszczędził też starożytnego świata, choć Noego, herolda sprawiedliwości, jako ósmego ocalił, gdy zesłał potop na świat bezbożnych;

⁶również miasta Sodomę i Gomorę potępił, obróciwszy w proch przez zagładę,[38] postawiwszy za przykład tego, co ma spotkać bezbożność,[39]

⁷a uratował sprawiedliwego Lota, udręczonego postępowaniem[40] nieprawych w rozwiązłości,[41]

⁸gdyż sprawiedliwy ten, mieszkając wśród nich dzień po dniu, trapił[42] sprawiedliwą duszę widokiem bezprawnych czynów i wieścią [o nich] —

⁹[skoro tak],[43] to umie Pan wyrywać pobożnych z próby, bezbożnych zaś zachowywać poskromionych[44] na dzień sądu,

¹⁰szczególnie zaś tych, którzy w żądzy zepsucia idą za ciałem i pogardzają panowaniem. Zuchwali, samowolni, nie drżą, gdy bluźnią chwałom,[45]

¹¹podczas gdy aniołowie, przewyższając ich siłą i mocą, nie wnoszą przeciw nim bluźnierczego wyroku przy Panu.[46]

¹²Ci zaś jak nierozumne zwierzęta, urodzone z natury na schwytanie i zabicie, bluźnią temu, czego nie znają, w zagładzie ich też zostaną zgubione,

¹³karząc się zapłatą niesprawiedliwości, za rozkosz uważając rozpustę za dnia, pławiąc się — jako zakały i plugawcy — w swoich oszustwach, współucztują z wami,

¹⁴oczy mając pełne cudzołóstwa[47] i nienasyconego grzechu, nęcąc niespokojne dusze, mając serce wyćwiczone w chciwości, dzieci przekleństwa.[48]

¹⁵Opuściwszy[49] prostą drogę, zbłądzili i poszli drogą Balaama, syna Bosora, który pokochał zapłatę niesprawiedliwości,

¹⁶został jednak skarcony za własne przestępstwa; nieme, juczne bydlę, przemówiwszy ludzkim głosem, zapobiegło szaleństwu proroka.

¹⁷Ci są bezwodnymi źródłami i chmurami gnanymi przez huragan, dla [nich] zachowany został mrok ciemności.

¹⁸Wygadują bowiem pyszałkowate próżności[50] i nęcą żądzami ciała to, co zmysłowe u tych, którzy ledwie[51] uszli [ludziom] żyjącym[52] w błędzie,

¹⁹obiecując im wolność, sami są niewolnikami zepsucia; czemu bowiem ktoś został poddany, tego stał się niewolnikiem.

²⁰Bo jeśli po poznaniu naszego[53] Pana i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, [kiedy to] uciekli od nieczystości świata, znów w nie uwikłani poddają im się, ich koniec stał się gorszy od początków.

²¹Lepiej bowiem byłoby dla nich nie poznać drogi sprawiedliwości, niż po jej poznaniu odwrócić się od przekazanego im świętego przykazania.

²²Spełniła się na nich prawdziwość przysłowia: Pies wraca do swoich wymiocin, oraz: Świnia po umyciu — do tarzania się w błocie.