Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Sędziów 20 Bible Online

Sędziów 20 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Sędziów 20

¹Wtedy wyszli wszyscy synowie Izraela i zeszła się społeczność,[381] jak jeden mąż, od Dan po Beer-Szebę, oraz ziemia gileadzka, do JHWH do Mispy.

²Stawili się też przywódcy[382] całego ludu, wszystkich plemion Izraela w zgromadzeniu ludu Bożego, [liczącego] czterysta tysięcy piechurów,[383] dobywających miecza.

³I synowie Beniamina usłyszeli, że synowie Izraela zeszli się do Mispy. Synowie zaś Izraela powiedzieli: Opowiedzcie, jak doszło do tej niegodziwości?

⁴Wówczas odezwał się ten człowiek, Lewita, mąż tej zamordowanej kobiety, tymi słowy: Przyszedłem do Gibei, która należy do Beniaminitów, ja i moja nałożnica, aby przenocować.

⁵Wtedy panowie Gibei[384] powstali przeciwko mnie i otoczyli mnie, dom mojego noclegu. Mnie chcieli zabić, a moją nałożnicę zgwałcili[385] tak, że umarła.

⁶Chwyciłem więc moją nałożnicę, pociąłem ją i posłałem ją przez wszystkie pola dziedzictwa Izraela, gdyż dopuścili się w Izraelu niegodziwości i haniebnego czynu.[386]

⁷Oto wy wszyscy, synowie Izraela, dajcie tu sobie słowo i radę.

⁸Wtedy powstał cały lud, jak jeden mąż, i powiedział: Nikt z nas nie pójdzie do swojego namiotu i nikt nie wróci do swojego domu.

⁹Teraz raczej tę rzecz zrobimy Gibei: Wyruszymy na nią według [wskazania] losu.

¹⁰Weźmiemy zatem dziesięciu ludzi na stu ze wszystkich plemion Izraela, stu z tysiąca i tysiąc z dziesięciu tysięcy, by wziąć zaopatrzenie dla ludu, by postąpić — gdy wyruszą oni na Gebę w Beniaminie — stosownie do [ich] haniebnego czynu, którego dopuścili się w Izraelu.

¹¹Zebrali się więc wszyscy Izraelici przeciw miastu,[387] jak jeden mąż, zjednoczeni.

¹²Plemiona Izraela posłały też ludzi do wszystkich plemion[388] Beniamina; powiedzieli: Cóż to za niegodziwość wydarzyła się u was?

¹³Teraz więc wydajcie tych niegodziwych ludzi,[389] którzy przebywają w Gibei, a zabijemy ich i wyplenimy tę niegodziwość z Izraela. Synowie Beniamina nie chcieli jednak posłuchać głosu swoich braci, synów Izraela.

¹⁴Zgromadzili się też synowie Beniamina z [innych] miast Gibei, aby wyjść do walki z synami Izraela.

¹⁵Tego dnia synowie Beniamina dokonali przeglądu [zgromadzonych] z miast [i było ich] dwadzieścia sześć tysięcy[390] mężczyzn dobywających miecza oprócz mieszkańców Gibei zmobilizowanych [w liczbie] siedmiuset doborowych wojowników.[391]

¹⁶Z całego tego ludu siedmiuset doborowych wojowników było leworękich,[392] każdy z nich trafiał kamieniem [z procy] we włos — i nie chybił.

¹⁷A Izraelitów zmobilizowanych, oprócz tych z Beniamina, było czterysta tysięcy mężczyzn dobywających miecza — każdy z nich był człowiekiem walecznym.[393]

¹⁸Powstali [oni] i poszli do Betel,[394] gdzie synowie Izraela pytali Boga: Kto nam wystąpi na początku do walki z synami Beniamina? A JHWH powiedział: Na początku podejdzie[395] Juda.

¹⁹Powstali więc synowie Izraela rano i rozłożyli się obozem naprzeciw Gibei.

²⁰Następnie Izraelici wyszli do walki z Beniaminem, a ustawili się Izraelici do walki[396] pod Gibeą.

²¹Synowie Beniamina także wyszli z Gibei i powalili w tym dniu na ziemię dwadzieścia dwa tysiące ludzi.

²²Lud więc — Izraelici — wzmocnił się i raz jeszcze stanęli do walki w miejscu, w którym stanęli do walki w pierwszym dniu.

²³Poszli zaś synowie Izraela i płakali przed obliczem JHWH aż do wieczora, i pytali JHWH: Czy mam jeszcze raz podejść do walki z synami Beniamina, z moim bratem? I JHWH powiedział: Wyruszcie na niego![397]

²⁴Zbliżyli się więc synowie Izraela do synów Beniamina w drugim dniu.

²⁵I Beniamin wyszedł im na spotkanie z Gibei tego drugiego dnia i powalił na ziemię wśród synów Izraela jeszcze osiemnaście tysięcy ludzi, wszystkich dobywających miecza.

²⁶Udali się więc wszyscy synowie Izraela i cały lud, i przyszli do Betel, i płakali, i siedzieli tam przed obliczem JHWH, i pościli[398] w tym dniu aż do wieczora, a potem złożyli przed obliczem JHWH ofiary całopalne i ofiary pokoju.

²⁷I pytali synowie Izraela JHWH — tam bowiem była w tych dniach skrzynia Przymierza Bożego,

²⁸a Pinechas, syn Eleazara, syna Aarona, stawał w tych dniach przez Jego obliczem — [pytali więc] tymi słowy: Czy mamy jeszcze raz wyjść do walki z synami Beniamina, z naszym bratem, czy [mamy] zaprzestać?[399] A JHWH odpowiedział: Wystąpcie, gdyż jutro wydam go w waszą rękę.

²⁹Wtedy Izrael ustawił zasadzki wokół Gibei.

³⁰I wystąpili synowie Izraela przeciw synom Beniamina w trzecim dniu, a stanęli przeciw Gibei jak za każdym razem.

³¹Wówczas wyszli synowie Beniamina na spotkanie ludu i zostali odciągnięci od miasta. Zaczęli też bić i [powalać niektórych] z ludu przebitych [mieczem], jak poprzednimi razy, na traktach, z których jeden wiedzie do Betel, a drugi do Gibei, [i] na polu — około trzydziestu ludzi z Izraela.

³²I mówili [sobie] synowie Beniamina: Są przed nami bici oni jak poprzednio! Lecz synowie Izraela powiedzieli [sobie]: Uciekajmy i odciągnijmy ich od miasta na trakty.

³³I wszyscy Izraelici powstali ze swoich miejsc i ustawili się [do walki] w Baal-Tamar, podczas gdy zasadzka [urządzona przez] Izraela wypadła ze swojego miejsca z Maare-Geba.[400]

³⁴I nadciągnęło od przodu[401] Gibei dziesięć tysięcy doborowych wojowników z całego Izraela i wywiązała się ciężka bitwa, a tamci nie wiedzieli, że uderzenie przeciw nim jest niszczące.

³⁵Tak JHWH uderzył Beniamina wobec Izraela i w tym dniu synowie Izraela zabili u Beniamina dwadzieścia pięć tysięcy stu ludzi, wszystkich tych, którzy dobywali miecza.

³⁶I synowie Beniamina zobaczyli, że zostali pobici. Izraelici bowiem ustąpili Beniaminowi miejsca, ponieważ polegali na zasadzce, którą urządzili przeciw Gibei,

³⁷a ci, którzy byli w zasadzce, pośpieszyli i wpadli do Gibei, a gdy nadciągnęli ci, którzy byli w zasadzce, wybili całe miasto ostrzem miecza.

³⁸Izraelici zaś mieli umówiony znak z tymi, którzy byli w zasadzce: wznieść potężny kłąb dymu z miasta —

³⁹i wtedy Izraelici zawrócą do bitwy. Gdy więc Beniamin zaczął bić i wśród Izraelitów [padali] przebici — około trzydziestu ludzi, bo powiedzieli [sobie]: Ach, bity jest mocno przed nami, jak w poprzedniej bitwie —

⁴⁰wówczas kłąb zaczął wznosić się z miasta, słup dymu. Kiedy Beniamin spojrzał za siebie, oto całe miasto wznosiło się [w dymie] ku niebu.

⁴¹A że Izraelici zawrócili, Beniamin przestraszył się, gdyż zobaczył, że [zaczyna] uderzać go nieszczęście.

⁴²I skierowali się przed Izraelitami na drogę wiodącą ku pustyni, ale bitwa dosięgła go, a ci, którzy byli z miast, wybili go pośród siebie.

⁴³Otoczyli[402] Beniamina, ścigali na postojach,[403] deptali go aż do okolic Gibei[404] od wschodu słońca.

⁴⁴I padło z Beniamina osiemnaście tysięcy ludzi, samych dzielnych wojowników.

⁴⁵[Inni] znów skierowali się i uciekali na pustynię ku skale Rimmon,[405] lecz wyłapali go na ścieżkach, pięć tysięcy ludzi, i pędzili za nim aż do Gidom,[406] i wybili z niego dwa tysiące ludzi.

⁴⁶I było w tym dniu wszystkich poległych z Beniamina dwadzieścia pięć tysięcy ludzi dobywających miecza, samych dzielnych wojowników.[407]

⁴⁷A sześciuset ludzi skierowało się i uciekało na pustynię do skały Rimmon, i pozostali przy skale Rimmon przez cztery miesiące.

⁴⁸Izraelici zaś zawrócili ku synom Beniamina i pobili ich ostrzem miecza w całym mieście[408] wraz z bydłem, wraz ze wszystkim, co się [tam] znajdowało, a także wszystkie napotkane miasta posłali w ogień.[409]