Read Ewangeliczny Instytut Biblijny Sędziów 6 Bible Online

Sędziów 6 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

Sędziów 6

¹Synowie Izraela czynili zaś to, co złe w oczach JHWH, i JHWH, na siedem lat, wydał ich w rękę Midianu.

²A gdy ręka Midianu umocniła się nad Izraelem, synowie Izraela — [w obawie] przed Midianem — robili sobie schrony,[114] które były w górach, jaskinie i warownie.

³Zdarzało się bowiem, że gdy Izrael zasiał, nadciągał Midian i Amalek oraz synowie wschodu i ich najeżdżali.[115]

⁴Rozbijali się u nich [obozem], niszczyli plon ziemi aż po wejście do Gazy[116] i nie zostawiali w Izraelu żywności ani owcy, ani wołu,[117] ani osła,

⁵gdyż nadciągali oni ze swoimi stadami oraz namiotami,[118] a przybywali tak licznie jak szarańcza; im ani ich wielbłądom[119] nie było wręcz liczby — i wchodzili do ziemi, aby ją niszczyć.

⁶Dlatego Izrael zubożał z powodu Midianu i synowie Izraela wołali do JHWH.

⁷A gdy synowie Izraela wołali do JHWH[120] z powodu Midianu,

⁸JHWH posłał do synów Izraela pewnego człowieka, proroka,[121] który powiedział do nich: Tak powiedział JHWH, Bóg Izraela: Ja was wywiodłem z Egiptu i wyprowadziłem was z domu niewoli,

⁹wyrwałem was z ręki Egipcjan i z ręki wszystkich waszych gnębicieli, wygnałem ich przed wami i dałem wam ich ziemię.

¹⁰Powiedziałem też wam: Ja, JHWH, jestem waszym Bogiem. Nie czcijcie bogów Amorytów,[122] w których ziemi mieszkacie; ale [wy] nie posłuchaliście mojego głosu.[123]

¹¹Anioł JHWH przyszedł zaś i usiadł pod dębem, który stał w Ofrze i który należał do Joasza Abi-Ezryty,[124] a Gedeon,[125] jego syn, wyklepywał [właśnie] w tłoczni [winnej] pszenicę, aby ją ukryć przed Midianem.

¹²Wówczas ukazał mu się Anioł JHWH i powiedział do niego: JHWH z tobą, dzielny wojowniku![126]

¹³Gedeon zaś powiedział do niego: Za przeproszeniem, mój panie, jeśli JHWH[127] jest z nami, to dlaczego spotkało nas to wszystko?[128] I gdzie [te] wszystkie Jego cuda, o których[129] opowiadali nam nasi ojcowie, gdy mówili: Czy to nie JHWH wywiódł nas z Egiptu? Teraz bowiem JHWH nas porzucił i wydał nas w dłoń Midianu.

¹⁴Wtedy JHWH[130] skierował się do niego i powiedział: Idź w tej swojej mocy i wybaw Izraela z dłoni Midianu. Czy cię nie posyłam?

¹⁵On zaś powiedział do Niego: Za przeproszeniem, mój panie, czym mam wybawić Izraela? Oto mój ród[131] jest najbiedniejszy[132] wśród Manassesytów,[133] a ja jestem najmłodszy w domu mego ojca.

¹⁶A JHWH powiedział do niego: Ponieważ Ja będę z tobą,[134] pobijesz Midian — co do jednego.

¹⁷Odpowiedział mu jednak: Proszę, jeśli znalazłem łaskę w Twoich oczach, to daj mi jakiś znak, że to Ty rozmawiasz ze mną.

¹⁸Nie odchodź stąd, proszę, aż wrócę do Ciebie, przyniosę Ci mój dar[135] i położę [go] przed Tobą. I odpowiedział: Pozostanę, aż wrócisz.

¹⁹Gedeon wkrótce przyszedł, a przyrządził koźlę z kóz oraz przaśniki z jednej efy[136] mąki. Mięso włożył do kosza, polewkę wlał do garnka, przyniósł [to] do Niego pod dąb i podsunął [Mu].

²⁰Wówczas Anioł Boży powiedział do niego: Weź mięso z przaśnikami i połóż tam, na tej skale, polewkę natomiast — wylej. Tak też [Gedeon] uczynił.

²¹Wtedy Anioł JHWH wyciągnął laskę, którą trzymał w ręce, i dotknął jej końcem mięsa i przaśników. Wtedy ze skały buchnął ogień i strawił mięso z przaśnikami. A Anioł JHWH zniknął mu sprzed oczu.

²²Gdy Gedeon zobaczył, że to był Anioł JHWH, powiedział: Ach, mój Panie, JHWH, przecież to Anioła JHWH oglądałem twarzą w twarz!

²³A JHWH powiedział do niego: Pokój tobie, nie bój się, nie umrzesz.[137]

²⁴Wówczas Gedeon zbudował tam ołtarz dla JHWH i nazwał go: JHWH pokojem.[138] Do dnia dzisiejszego jest on w Ofrze Abi-Ezryjskiej.[139]

²⁵Jeszcze tej samej nocy JHWH powiedział do niego: Weź młodego cielca z bydła twojego ojca i drugiego cielca,[140] siedmioletniego, i zburz ołtarz Baala, który należy do twojego ojca, a Aszerę,[141] która jest przy nim — zetnij.

²⁶Zbuduj natomiast ołtarz dla JHWH, twojego Boga, na szczycie tej warowni — w [jego] obrysie.[142] Następnie weź drugiego cielca[143] i złóż go w ofierze całopalnej na drwach z Aszery, którą [wkrótce] zetniesz.

²⁷Gedeon wziął więc dziesięciu[144] ludzi spośród swoich sług i uczynił tak, jak mu polecił JHWH, ale ponieważ bał się domu swojego ojca oraz mieszkańców miasta, nie zrobił tego w dzień, lecz zrobił to w nocy.

²⁸A gdy mieszkańcy miasta wstali wcześnie rano, oto ołtarz Baala był zburzony, Aszera, która była przy nim, ścięta, na wybudowanym ołtarzu złożona była ofiara całopalna z drugiego cielca.[145]

²⁹Wówczas mówili jeden do drugiego: Kto dopuścił się tej rzeczy? A gdy zbadali i doszli,[146] stwierdzili: Tej rzeczy dopuścił się Gedeon, syn Joasza.

³⁰Wtedy mieszkańcy miasta powiedzieli do Joasza: Wyprowadź swojego syna i niech umrze, gdyż zburzył ołtarz Baala i ściął Aszerę, która przy nim stała.

³¹Ale Joasz powiedział do wszystkich, którzy stali naprzeciw niego: Czy wy chcecie prowadzić spór w imieniu Baala? Czy [to] wy chcecie go ratować? Kto chce prowadzić spór w jego imieniu, do rana umrze! Jeśli jest on Bogiem, niech sam prowadzi spór [w swojej sprawie], bo [przecież] zburzony został jego ołtarz.

³²Dlatego w tym dniu nadano mu imię Jerubaal,[147] mówiąc: Niech Baal się z nim rozprawi, gdyż zburzył jego ołtarz.

³³Wtedy zebrali się razem cały Midian, Amalek oraz ludzie ze wschodu, przeszli [przez Jordan] i rozłożyli się obozem w dolinie Jizreel.

³⁴Wówczas Duch JHWH przyodział[148] Gedeona, [Gedeon] zadął w róg i [do pójścia] za nim skrzyknięto Abiezera.

³⁵Rozesłał też posłańców po całym Manassesie i również on skrzyknął się [do pójścia] za nim. Wysłał posłańców także do Aszera, do Zebulona i do Naftalego — i ci również wyruszyli im na spotkanie.

³⁶Gedeon zaś powiedział do Boga: Jeśli naprawdę chcesz wybawić moją ręką Izraela — jak zapowiedziałeś —

³⁷to ja rozłożę na klepisku runo wełny. Jeśli rosa będzie tylko na runie, a na całej ziemi dookoła będzie sucho, to będę wiedział, że wybawisz moją ręką Izraela, tak jak zapowiedziałeś.

³⁸Tak też się stało. Gdy wstał nazajutrz i ścisnął runo, wycisnął z runa rosę — pełny półmisek wody.

³⁹Jednak Gedeon powiedział do Boga: Niech nie zapłonie Twój gniew przeciwko mnie za to, że przemówię raz jeszcze. Niech to raz jeszcze wypróbuję na runie. Niech, proszę, suche będzie tylko runo, a rosa niech będzie na całej ziemi dookoła.

⁴⁰I Bóg uczynił w ten sposób tej nocy. Suche było tylko runo, a na całej ziemi wokoło była rosa.