Read Ewangeliczny Instytut Biblijny 1 Samuela 2 Bible Online

1 Samuela 2 - Ewangeliczny Instytut Biblijny bible

1 Samuela 2

¹Anna zaś modliła się tymi słowy: Moje serce weseli się w JHWH, mój róg podniósł się w JHWH![33] Mój uśmiech?[34] Szeroki wobec wrogów! Bo raduję się z Twojego zbawienia.

²Nikt nie jest tak święty jak JHWH, gdyż nie ma nikogo prócz Ciebie — nikt nie jest taką skałą,[35] jak nasz Bóg!

³Nie mnóżcie swych dumnych przechwałek![36] Zuchwalstwo płynie z waszych ust! Tak! JHWH jest Bogiem poznania i On rozlicza złośliwości![37]

⁴Łuk bohaterów — złamany, a spychani? Opasani w moc!

⁵Syci wynajmują się za chleb, a głodni kończą.[38] Gdy niepłodna rodzi siódemkę, wielodzietna omdlewa.

⁶JHWH uśmierca i ożywia, strąca i wyciąga z Szeolu,

⁷JHWH zubaża i wzbogaca, poniża, lecz także wywyższa.

⁸Podnosi biedaka z prochu, nędzarza — z kupy śmieci, by posadzić go z dostojnymi i przyznać zaszczytne krzesło. Bo do JHWH należą słupy ziemi, On na nich umieścił świat.

⁹Strzeże kroków swych wiernych,[39] bezbożni zaś milkną w mroku, bo człowiek mężnieje nie przez [własną] moc.

¹⁰JHWH rozbije wiodących[40] z Nim spór, przeciwko nim zagrzmi [On] na niebie. JHWH osądzi krańce ziemi, udzieli mocy swojemu królowi i wzniesie róg swojego pomazańca.[41]

¹¹Potem Elkana poszedł do Ramy, do swojego domu, a chłopiec posługiwał JHWH przy kapłanie Helim.

¹²A synowie Helego byli synami Beliala,[42] nie znali oni JHWH.

¹³Taki zaś był zwyczaj[43] tych kapłanów względem ludu, [względem] każdego, kto składał ofiarę. Otóż gdy gotowało się mięso, przychodził sługa kapłana z trójzębnym widelcem[44] w ręku

¹⁴i wtykał go do kadzi lub do misy, lub do kotła, lub do garnka,[45] [i] wszystko, co widelec wydobył, kapłan brał dla siebie. Tak czynili całemu Izraelowi, [wszystkim] przychodzącym tam do Szilo.

¹⁵Również zanim spalili tłuszcz, przychodził sługa kapłana i mówił do ofiarującego człowieka: Daj mięso na pieczeń dla kapłana, bo nie weźmie od ciebie mięsa gotowanego, a tylko surowe!

¹⁶A jeśli taki człowiek odpowiedział: Niech najpierw spalą tłuszcz, a potem bierz sobie, czego pragnie twoja dusza, to mówił: Nie,[46] raczej daj to teraz, a jeśli nie, to zabiorę siłą.

¹⁷I grzech tych młodzieńców stał się bardzo wielki przed obliczem JHWH, gdyż ludzie[47] lekceważyli składanie ofiar JHWH.

¹⁸Samuel zaś posługiwał przed obliczem JHWH jako chłopiec odziany w lniany efod.

¹⁹Jego matka sporządzała mu też mały płaszcz i przynosiła mu go rok w rok, gdy przychodziła ze swoim mężem, aby składać doroczną ofiarę.

²⁰A Heli błogosławił Elkanie oraz jego żonie. Mawiał: Niech JHWH wzbudzi ci potomstwo[48] z tej kobiety w zamian za tę [spełnioną] prośbę, którą wyprosiła[49] dla JHWH. Potem szli[50] do swojej miejscowości.

²¹I rzeczywiście JHWH nawiedził Annę, i poczęła, i urodziła [jeszcze] trzech synów i dwie córki. A chłopiec Samuel dorastał przy JHWH.

²²Heli bardzo się zestarzał,[51] słyszał zaś o wszystkim, co jego synowie czynili całemu Izraelowi, oraz o tym, że obcowali[52] z kobietami, które według porządku służyły[53] u wejścia do namiotu spotkania,[54]

²³i powiedział do nich: Dlaczego dopuszczacie się takich rzeczy, rzeczy niegodziwych, o których słyszę od całego tego ludu?

²⁴Nie, moi synowie, niedobra to wieść, którą słyszę rozpowszechnianą przez lud JHWH.[55]

²⁵Jeśli zgrzeszy człowiek przeciw człowiekowi, jego rzecznikiem jest Bóg, lecz jeśli człowiek zgrzeszy przeciw JHWH, kto się za nim wstawi? Ale nie posłuchali głosu swego ojca, gdyż JHWH upodobało się[56] ich uśmiercić.

²⁶A chłopiec Samuel coraz bardziej rósł i był miły zarówno JHWH, jak i ludziom.

²⁷Przyszedł też pewien mąż Boży do Helego i powiedział do niego: Tak mówi JHWH: Wyraźnie objawiłem się domowi twego ojca, gdy byli w Egipcie poddani domowi faraona.

²⁸I wybrałem go sobie spośród wszystkich plemion Izraela na kapłana, aby składał ofiary na moim ołtarzu, aby spalał kadzidło i aby nosił przede Mną efod.[57] Dałem też domowi twego ojca wszystkie wdzięczne dary synów Izraela.[58]

²⁹Dlaczego wzgardziliście[59] moją ofiarą rzeźną i moją ofiarą z pokarmów, które przykazałem [składać w mojej] siedzibie? [Ty] zaś wielbisz swoich synów bardziej niż Mnie, by tuczyć się z pierwocin wszystkich ofiar z pokarmów [składanych przez] Izraela, mój lud!

³⁰Dlatego — oświadczenie JHWH, Boga Izraela — wprawdzie zapowiedziałem twojemu domowi i domowi twojego ojca, że będą pełnić [obowiązki] przed moim obliczem na wieki, lecz teraz — oświadczenie JHWH — precz Mi z tym![60] Tak, czczących Mnie uczczę, ale gardzącymi Mną wzgardzę.[61]

³¹Oto idą dni, gdy odetnę twoje ramię[62] i ramię domu twego ojca, by nie było już starca w twoim domu.

³²Wtedy spojrzysz przygnębiony na [tę] siedzibę[63] przy wszystkim, w czym poszczęści się Izraelowi, a w twoim domu nie będzie starca już po wszystkie dni.

³³Kogoś[64] jednak nie odetnę ci od mego ołtarza, by nie zgasić twych oczu[65] i nie pogrążyć twej duszy,[66] lecz cały przyrost twego domu — ci umrą jako mężczyźni.[67]

³⁴A to będzie ci znakiem, który przyjdzie do obu twych synów, do Chofniego i Pinechasa: Obaj umrą w jednym dniu.

³⁵I wzbudzę sobie kapłana wiernego, który będzie postępował według tego, co jest w moim sercu i w mojej duszy,[68] i zbuduję mu dom trwały[69] — i będzie posługiwał przed moim pomazańcem po wszystkie dni.[70]

³⁶I stanie się tak, że każdy, kto pozostanie z twojego domu, przyjdzie mu się pokłonić dla okruszyny srebra i bochenka chleba, i powie: Przyłącz mnie, proszę, do jednego z urzędów kapłańskich, bym się posilił kawałkiem chleba.