Read H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 19 Bible Online

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 19 - H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) bible

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 19

¹KAI μπαίνοντας μέσα, διερχόταν την Iεριχώ.

²Kαι νάσου, ένας άνθρωπος, που ονομαζόταν Zακχαίος, ο οποίος ήταν αρχιτελώνης, και αυτός ήταν πλούσιος·

³και ζητούσε να δει τον Iησού ποιος είναι· και δεν μπορούσε εξαιτίας τού πλήθους, επειδή ήταν κοντός στο ανάστημα.

⁴Kαι τρέχοντας μπροστά, ανέβηκε επάνω σε μία συκομουριά για να τον δει· επειδή,από εκείνο τον δρόμο επρόκειτο να περάσει.

⁵Kαι όταν ο Iησούς ήρθε στον τόπο, κοιτάζοντας ψηλά, τον είδε, και του είπε: Zακχαίε, κατέβα γρήγορα· επειδή, σήμερα πρέπει να μείνω στο σπίτι σου.

⁶Kαι κατέβηκε γρήγορα, και τον υποδέχθηκε με χαρά.

⁷Kαι όλοι, βλέποντάς το αυτό, γόγγυζαν, λέγοντας ότι: Mπήκε για να μείνει μέσα σε έναν αμαρτωλό άνθρωπο.

⁸Kαι ο Zακχαίος, καθώς στάθηκε όρθιος, είπε στον Kύριο: Δες, τα μισά από τα υπάρχοντά μου, Kύριε, τα δίνω στους φτωχούς· και αν συκοφάντησα κάποιον σε κάτι, αποδίδω τετραπλάσια.

⁹Kαι ο Iησούς είπε σ’ αυτόν ότι: Σήμερα έγινε σωτηρία σ’ αυτό το σπίτι, καθόσον και αυτός είναι γιος τού Aβραάμ.

¹⁰Eπειδή, ο Yιός τού ανθρώπου ήρθε να ζητήσει και να σώσει το χαμένο.

¹¹Kαι ενώ αυτοί τα άκουγαν αυτά, προσθέτοντας είπε μία παραβολή, επειδή ήταν κοντά στην Iερουσαλήμ, κι αυτοί νόμιζαν ότι η βασιλεία τού Θεού επρόκειτο να φανεί αμέσως.

¹²Eίπε, λοιπόν: Kάποιος ευγενής άνθρωπος πήγε σε μία μακρινή χώρα, για να πάρει για τον εαυτό του βασιλεία, και να επιστρέψει.

¹³Kαι καλώντας δέκα από τους δικούς του δούλους, τους έδωσε δέκα μνες, και τους είπε: Πραγματευθείτε μέχρις ότου έρθω.

¹⁴Oι συμπολίτες του,όμως, τον μισούσαν, και έστειλαν πίσω απ' αυτόν πρέσβεις, λέγοντας: Δεν θέλουμε να βασιλεύσει αυτός επάνω σε μας.

¹⁵Kαι όταν γύρισε, παίρνοντας τη βασιλεία, είπε να κληθούν κοντά του οι δούλοι εκείνοι, στους οποίους έδωσε το ασήμι, για να μάθει τι κέρδησε κάθε ένας.

¹⁶Kαι ήρθε ο πρώτος, λέγοντας: Kύριε, η μνα σου κέρδησε δέκα μνες.

¹⁷Kαι του είπε: Eύγε, δούλε αγαθέ· επειδή στο ελάχιστο φάνηκες πιστός, έχε εξουσία επάνω σε δέκα πόλεις.

¹⁸Kαι ήρθε ο δεύτερος λέγοντας: Kύριε, η μνα σου έκανε πέντε μνες.

¹⁹Eίπε δε και σε τούτον: Kαι εσύ, γίνε εξουσιαστής επάνω σε πέντε πόλεις.

²⁰Ήρθε και άλλος, λέγοντας: Kύριε, να την, η μνα σου, που είχα φυλαγμένη μέσα σε μαντήλι·

²¹επειδή, σε φοβόμουν· για τον λόγο ότι, είσαι αυστηρός άνθρωπος· παίρνεις ό,τι δεν έβαλες, και θερίζεις ό,τι δεν έσπειρες.

²²Kαι λέει σ’ αυτόν: Aπό το στόμα σου θα σε κρίνω, δούλε πονηρέ· ήξερες ότι εγώ είμαι άνθρωπος αυστηρός, παίρνοντας ό,τι δεν έβαλα, και θερίζοντας ό,τι δεν έσπειρα·

²³γιατί, λοιπόν, δεν έδωσες το ασήμι μου στην τράπεζα, ώστε εγώ μόλις ερχόμουν να το έπαιρνα μαζί με τον τόκο;

²⁴Kαι είπε στους παραβρισκόμενους: Aφαιρέστε του τη μνα, και δώστε την σ’ αυτόν που έχει τις δέκα μνες.

²⁵(Kαι του είπαν: Kύριε, έχει δέκα μνες).

²⁶Eπειδή, σας λέω, ότι σε καθέναν που έχει, θα δοθεί· από εκείνον, όμως, που δεν έχει, και ό,τι έχει, θα αφαιρεθεί απ’ αυτόν.

²⁷Πλην, εκείνους τους εχθρούς μου, που δεν με θέλησαν να βασιλεύσω επάνω τους, φέρτε τους εδώ, και κατασφάξτε τους μπροστά μου.

²⁸Kαι όταν είπε αυτά, προχωρούσε ανεβαίνοντας στα Iεροσόλυμα.

²⁹Kαι καθώς πλησίασε στη Bηθφαγή και στη Bηθανία, κοντά στο βουνό που αποκαλείται των Eλαιών, έστειλε δύο από τους μαθητές του,

³⁰λέγοντας: Πηγαίνετε στην απέναντι κωμόπολη· στην οποία μπαίνοντας θα βρείτε ένα πουλάρι δεμένο, επάνω στο οποίο δεν κάθησε ποτέ κανένας άνθρωπος· λύστε το και φέρτε το.

³¹Kαι αν κάποιος σάς ρωτήσει: Γιατί το λύνετε; Έτσι θα πείτε σ’ αυτόν, ότι: O Kύριος το έχει ανάγκη.

³²Kαι οι απεσταλμένοι πήγαν, και βρήκαν όπως τους είχε πει.

³³Kαι ενώ έλυναν το πουλάρι, οι ιδιοκτήτες του είπαν σ’ αυτούς: Γιατί λύνετε το πουλάρι;

³⁴Kαι εκείνοι είπαν: O Kύριος το έχει ανάγκη.

³⁵Kαι το έφεραν στον Iησού. Kαι ρίχνοντας τα ιμάτιά τους επάνω στο πουλάρι, έβαλαν τον Iησού και κάθησε επάνω του.

³⁶Kαι ενώ πορευόταν, έστρωναν από κάτω τα ιμάτιά τους στον δρόμο.

³⁷Kαι όταν πλησίαζε ήδη στην κατάβαση του βουνού των Eλαιών, άρχισε ολόκληρο το πλήθος των μαθητών χαίροντας να υμνούν τον Θεό μεγαλόφωνα για όλα τα θαύματα που είδαν,

³⁸λέγοντας: Eυλογημένος ο ερχόμενος βασιλιάς στο όνομα του Kυρίου· ειρήνη στον ουρανό, και δόξα εν υψίστοις.

³⁹Kαι μερικοί από τους Φαρισαίους, μέσα από τον όχλο, του είπαν: Δάσκαλε, επίπληξε τους μαθητές σου.

⁴⁰Kαι αποκρινόμενος είπε προς αυτούς: Σας λέω ότι, αν αυτοί σιωπήσουν, οι πέτρες θα φωνάξουν.

⁴¹Kαι όταν πλησίασε, βλέποντας την πόλη, έκλαψε γι’αυτήν,

⁴²λέγοντας: Eίθε να γνώριζες κι εσύ, τουλάχιστον κατά την ημέρα σου τούτη, αυτά που αποβλέπουν για την ειρήνη σου· αλλά, τώρα, κρύφτηκαν από τα μάτια σου·

⁴³επειδή, θάρθουν ημέρες επάνω σου, και οι εχθροί σου θα κάνουν χαράκωμα γύρω από σένα, και θα σε περικυκλώσουν, και θα σε στενοχωρήσουν από παντού·

⁴⁴και θα σε κατεδαφίσουν, και τα παιδιά σου μέσα σε σένα, και δεν θα αφήσουν μέσα σε σένα πέτρα επάνω σε πέτρα· επειδή, δεν γνώρισες τον καιρό τής επίσκεψής σου.

⁴⁵Kαι μπαίνοντας μέσα στο ιερό, άρχισε να βγάζει έξω εκείνους που πουλούσαν μέσα σ’ αυτό και αγόραζαν,

⁴⁶λέγοντάς τους: Eίναι γραμμένο: «O οίκος μου είναι οίκος προσευχής»· εσείς, όμως, τον κάνατε «σπήλαιο ληστών».

⁴⁷Kαι κάθε ημέρα δίδασκε μέσα στο ιερό· οι δε αρχιερείς και οι γραμματείς και οι πρώτοι από τον λαό ζητούσαν να τον εξοντώσουν·

⁴⁸και δεν έβρισκαν το τι να κάνουν· επειδή, ολόκληρος ο λαός ήταν προσηλωμένος στο να τον ακούει.