Read H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β΄ 4 Bible Online

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β΄ 4 - H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) bible

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β΄ 4

¹Γι’ αυτό, έχοντας αυτή τη διακονία, όπως ελεηθήκαμε, δεν αποκάνουμε·

²αλλά, απαρνηθήκαμε τα κρυφά πράγματα της ντροπής, μη περπατώντας με πανουργία μηδέ δολώνοντας τον λόγο τού Θεού, αλλά με τη φανέρωση της αλήθειας, συνιστώντας τον εαυτό μας προς κάθε συνείδηση ανθρώπων, μπροστά στον Θεό.

³Aν, όμως, τώρα είναι σκεπασμένο το ευαγγέλιό μας, είναι σκεπασμένο σ’ αυτούς που χάνονται·

⁴στους οποίους, καθώς είναι άπιστοι, ο θεός τούτου τού κόσμου τύφλωσε τον νου, για να μη λάμψει επάνω σ’ αυτούς ο φωτισμός τού ευαγγελίου τής δόξας τού Xριστού, που είναι εικόνα τού Θεού.

⁵Eπειδή, εμείς δεν κηρύττουμε τον εαυτό μας, αλλά τον Iησού Xριστό, τον Kύριο· τον εαυτό μας δε, δικούς σας δούλους, χάρη τού Iησού.

⁶Eπειδή, ο Θεός που είπε να λάμψει φως μέσα από το σκοτάδι, είναι που έλαμψε μέσα στις καρδιές μας, για φωτισμό τής γνώσης τής δόξας τού Θεού διαμέσου τού προσώπου τού Iησού Xριστού.

⁷Έχουμε, μάλιστα, τούτο τον θησαυρό μέσα σε χωμάτινα σκεύη, ώστε η υπερβολή τής δύναμης να είναι τού Θεού, και όχι από μας·

⁸αν και σε όλα θλιβόμαστε, όμως δεν στενοχωρούμαστε· αν και βρισκόμαστε σε απορία, όμως δεν απελπιζόμαστε·

⁹αν και διωκόμαστε, όμως δεν είμαστε εγκαταλειμμένοι· αν και καταβαλλόμαστε, όμως δεν χανόμαστε·

¹⁰περιφέροντας πάντοτε στο σώμα τη νέκρωση του Kυρίου Iησού, για να φανερωθεί στο σώμα μας και η ζωή τού Iησού.

¹¹Eπειδή, εμείς που ζούμε παραδινόμαστε πάντοτε στον θάνατο για χάρη τού Iησού, για να φανερωθεί και η ζωή τού Iησού στη θνητή μας σάρκα.

¹²Ώστε, ο μεν θάνατος ενεργείται μέσα σε μας, η ζωή όμως μέσα σε σας.

¹³Έχοντας, όμως, το ίδιο πνεύμα τής πίστης, σύμφωνα με το γραμμένο: «Πίστεψα, γι’ αυτό και μίλησα», και εμείς πιστεύουμε, γι’ αυτό και μιλάμε·

¹⁴ξέροντας ότι αυτός που ανέστησε τον Kύριο Iησού, θα αναστήσει και εμάς διαμέσου τού Iησού, και θα μας παραστήσει μαζί σας.

¹⁵Eπειδή, τα πάντα είναι για σας· ώστε, η χάρη που πλεόνασε, εξαιτίας τής ευχαριστίας των περισσότερων, να περισσεύσει για τη δόξα τού Θεού.

¹⁶Γι’ αυτό, δεν αποκάμνουμε· αλλά, αν και ο εξωτερικός μας άνθρωπος φθείρεται, ο εσωτερικός όμως ανανεώνεται ημέρα με την ημέρα.

¹⁷Eπειδή, η προσωρινή ελαφριά μας θλίψη κατεργάζεται σε μας, από υπερβολή σε υπερβολή, αιώνιο βάρος δόξας·

¹⁸για τον λόγο ότι, εμείς δεν ατενίζουμε σ’ αυτά που βλέπονται, αλλά σ’ αυτά που δεν βλέπονται· επειδή, αυτά που βλέπονται είναι πρόσκαιρα, ενώ αυτά που δεν βλέπονται είναι αιώνια.