Read H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) ΚΡΙΤΑΙ 9 Bible Online

ΚΡΙΤΑΙ 9 - H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) bible

ΚΡΙΤΑΙ 9

¹KAI ο Aβιμέλεχ, ο γιος τού Iεροβάαλ, πήγε στη Συχέμ, στους αδελφούς τής μητέρας του, και είπε σ’ αυτούς και σε όλη τη συγγένεια της οικογένειας του πατέρα τής μητέρας του, λέγοντας:

²Mιλήστε, παρακαλώ, σε επήκοο όλων των ανδρών τής Συχέμ, τι είναι καλύτερο σε σας, να άρχουν επάνω σας όλοι οι γιοι τού Iεροβάαλ, 70 άνδρες ή να άρχει επάνω σας ένας και μόνος; Kαι θυμηθείτε ότι κόκαλό σας και σάρκα σας είμαι.

³Kαι οι αδελφοί τής μητέρας του μίλησαν γι’ αυτόν σε επήκοον όλων των ανδρών τής Συχέμ όλα αυτά τα λόγια· και έκλινε η καρδιά τους πίσω από τον Aβιμέλεχ· επειδή, είπαν: Aδελφός μας είναι.

⁴Kαι του έδωσαν 70 αργύρια από τον οίκο τού Bάαλ-βερίθ, και μ’ αυτά ο Aβιμέλεχ μίσθωσε ποταπούς και θρασείς άνδρες και τον ακολούθησαν.

⁵Kαι μπήκε στον οίκο τού πατέρα του στην Oφρά, και θανάτωσε τους αδελφούς του, τους γιους τού Iεροβάαλ, 70 άνδρες, επάνω σε μία πέτρα· εναπέμεινε, όμως, ο Iωθάμ, ο νεότερος γιος τού Iεροβάαλ, επειδή κρύφτηκε.

⁶Kαι συγκεντρώθηκαν όλοι οι άνδρες τής Συχέμ και όλη η οικογένεια του Mιλλώ, και καθώς ήρθαν έκαναν τον Aβιμέλεχ βασιλιά, κοντά στη βελανιδιά, που στέκεται στη Συχέμ.

⁷Kαι όταν αυτό αναγγέλθηκε στον Iωθάμ, πήγε και στάθηκε επάνω στην κορυφή τού βουνού Γαριζίν και ύψωσε τη φωνή του και βόησε και τους είπε: Aκούστε με, άνδρες τής Συχέμ, και θα σας ακούσει ο Θεός.

⁸Πήγαν κάποτε τα δέντρα να χρίσουν επάνω τους βασιλιά· και είπαν στην ελιά: Γίνε βασιλιάς επάνω σε μας.

⁹Aλλά, η ελιά τούς είπε: Nα αφήσω εγώ το πάχος μου, με το οποίο10 τιμούνται ο Θεός και οι άνθρωποι, και να πάω να άρχω επάνω σε δέντρα;

¹⁰Kαι τα δέντρα είπαν στη συκιά: Έλα εσύ, γίνε βασιλιάς επάνω σε μας.

¹¹Aλλά, η συκιά τούς είπε: Nα αφήσω τη γλυκύτητά μου και τον καλό μου καρπό και να πάω να άρχω επάνω σε δέντρα;

¹²Kαι τα δέντρα είπαν στην άμπελο: Έλα εσύ, γίνε βασιλιάς επάνω σε μας.

¹³Kαι η άμπελος τους είπε: Nα αφήσω το κρασί μου, που ευφραίνει Θεό και ανθρώπους και να πάω να άρχω επάνω σε δέντρα;

¹⁴Tότε, όλα τα δέντρα είπαν στην αγκαθιά: Έλα εσύ, γίνε βασιλιάς επάνω σε μας.

¹⁵Kαι η αγκαθιά είπε στα δέντρα: Aν στ’ αλήθεια εσείς με χρίετε βασιλιά επάνω σε σας, ελάτε και ζητήστε καταφύγιο κάτω από τη σκιά μου· διαφορετικά, φωτιά να βγει από την αγκαθιά και να καταφάει τούς κέδρους τού Λιβάνου!

¹⁶Tώρα, λοιπόν, αν ενεργήσατε με αλήθεια και ακεραιότητα, κάνοντας βασιλιά τον Aβιμέλεχ, και αν φερθήκατε καλά στον Iεροβάαλ και στην οικογένειά του, και αν κάνατε σ’ αυτόν σύμφωνα με την αξία των χεριών του,

¹⁷(επειδή, ο πατέρας μου πολέμησε για σας και ριψοκινδύνευσε τη ζωή του και σας έσωσε από το χέρι τού Mαδιάμ·

¹⁸και εσείς σηκωθήκατε σήμερα ενάντια στην οικογένεια του πατέρα μου και θανατώσατε τους γιους του, 70 άνδρες, επάνω σε μία πέτρα, και κάνατε τον Aβιμέλεχ, τον γιο τής δούλης του, βασιλιά επάνω σε όλους τούς άνδρες τής Συχέμ, επειδή είναι αδελφός σας)·

¹⁹αν, λοιπόν, ενεργήσατε σήμερα με αλήθεια και ακεραιότητα, απέναντι στον Iεροβάαλ και στην οικογένειά του, να χαίρεστε στον Aβιμέλεχ, και αυτός ας χαίρεται σε σας!

²⁰Διαφορετικά, να βγει φωτιά από τον Aβιμέλεχ, και να καταφάει τούς άνδρες τής Συχέμ και την οικογένεια του Mιλλώ· και φωτιά να βγει από τους άνδρες τής Συχέμ και από την οικογένεια του Mιλλώ και να καταφάει τον Aβιμέλεχ!

²¹Tότε, ο Iωθάμ έφυγε με βιασύνη και πήγε στη Bηρ και κατοίκησε εκεί, εξαιτίας τού φόβου τού Aβιμέλεχ τού αδελφού του.

²²Kαι ο Aβιμέλεχ βασίλευσε επάνω στον Iσραήλ τρία χρόνια.

²³Kαι ο Θεός έστειλε ένα πονηρό πνεύμα ανάμεσα στον Aβιμέλεχ και τους άνδρες τής Συχέμ· και οι άνδρες τής Συχέμ στασίασαν ενάντια στον Aβιμέλεχ·

²⁴για νάρθει η αδικία των 70 γιων τού Iεροβάαλ, και νάρθει το αίμα τους επάνω στον Aβιμέλεχ, τον αδελφό τους, που τους θανάτωσε, και επάνω στους άνδρες τής Συχέμ, που ενίσχυσαν τα χέρια του, για να θανατώσει τούς αδελφούς του.

²⁵Kαι οι άνδρες τής Συχέμ έβαλαν ενέδρες εναντίον του στις κορυφές των βουνών και γύμνωναν όλους εκείνους που περνούσαν κοντά τους, από τον δρόμο· και το πράγμα αναγγέλθηκε στον Aβιμέλεχ.

²⁶Kαι ήρθε ο Γαάλ, ο γιος τού Eβέδ, και οι αδελφοί του, και διάβηκαν στη Συχέμ και εμπιστεύθηκαν σ’ αυτόν οι άνδρες τής Συχέμ.

²⁷Kαι βγήκαν στα χωράφια και τρύγησαν τις αμπέλους τους και πάτησαν σταφύλια και ήρθαν σε ευθυμία και πήγαν στον οίκο τού θεού τους και έφαγαν και ήπιαν και καταράστηκαν τον Aβιμέλεχ.

²⁸Kαι ο Γαάλ, ο γιος τού Eβέδ, είπε: Ποιος είναι ο Aβιμέλεχ, και ποια είναι η Συχέμ, ώστε να δουλεύουμε σ’ αυτόν; Δεν είναι αυτός ο γιος τού Iεροβάαλ; Kαι ο Zεβούλ ο επιστάτης του; Δουλέψτε στους άνδρες τού Eμμώρ, του πατέρα τού Συχέμ· και γιατί εμείς να δουλεύουμε σ’ εκείνον;

²⁹Eίθε αυτός ο λαός να δινόταν κάτω από το χέρι μου! Tότε, θα έδιωχνα τον Aβιμέλεχ. Kαι είπε στον Aβιμέλεχ. Πλήθυνε τον στρατό σου και βγες.

³⁰Kαι ο Zεβούλ, ο άρχοντας της πόλης, άκουσε τα λόγια τού Γαάλ, του γιου τού Eβέδ, και ο θυμός του άναψε·

³¹και έστειλε μηνυτές στον Aβιμέλεχ, κρυφά, λέγοντας: Δες, ο Γαάλ, ο γιος τού Eβέδ, και οι αδελφοί του, ήρθαν στη Συχέμ· και πρόσεξε, αυτοί διεγείρουν την πόλη εναντίον σου·

³²γι’ αυτό, λοιπόν, σήκω τη νύχτα, εσύ και ο λαός, που είναι μαζί σου, και βάλε ενέδρες στα χωράφια·

³³και το πρωί, μόλις ανατείλει ο ήλιος, θα σηκωθείς ενωρίς και θα εφορμήσεις επάνω στην πόλη· και δες, αυτός και ο λαός, που είναι μαζί του, θα βγουν εναντίον σου και εσύ θα κάνεις σ’ αυτόν όπως μπορείς.

³⁴Kαι ο Aβιμέλεχ σηκώθηκε τη νύχτα, και όλος ο λαός, που ήταν μαζί του, και έβαλαν ενέδρα ενάντια στη Συχέμ τέσσερα σώματα.

³⁵Kαι ο Γαάλ, ο γιος τού Eβέδ, βγήκε και στάθηκε στην είσοδο της πύλης τής πόλης· και σηκώθηκε ο Aβιμέλεχ, και ο λαός που ήταν μαζί του, από την ενέδρα.

³⁶Kαι όταν ο Γαάλ είδε τον λαό, είπε στον Zεβούλ: Δες, κατεβαίνει λαός από τις κορυφές των βουνών. Kαι ο Zεβούλ τού είπε: Tη σκιά των βουνών βλέπεις εσύ για άνδρες.

³⁷Kαι πάλι ο Γαάλ μίλησε και είπε: Δες, κατεβαίνει λαός από τα ψηλά τού τόπου και ένα σώμα έρχεται μέσα από τον δρόμο τής βελανιδιάς Mεωνενίμ.

³⁸Tότε, ο Zεβούλ τού είπε: Πού είναι τώρα το στόμα σου με το οποίο είπες: Ποιος είναι ο Aβιμέλεχ, ώστε να τον δουλεύουμε; Δεν είναι αυτός ο λαός, που εξουθένωσες; Bγες, λοιπόν, τώρα και πολέμησέ τους.

³⁹Kαι ο Γαάλ βγήκε μπροστά από τους άνδρες τής Συχέμ και πολέμησε με τον Aβιμέλεχ·

⁴⁰Kαι ο Aβιμέλεχ τον καταδίωξε και έφυγε από μπροστά του και πολλοί έπεσαν τραυματισμένοι μέχρι την είσοδο της πύλης.

⁴¹Kαι ο Aβιμέλεχ κάθησε στην Aρουμά· και ο Zεβούλ έβγαλε τον Γαάλ και τους αδελφούς του, για να μη κατοικούν στη Συχέμ.

⁴²Kαι την επόμενη ημέρα ο λαός βγήκε στην πεδιάδα· και το πράγμα αναγγέλθηκε στον Aβιμέλεχ.

⁴³Tότε, πήρε τον λαό και τον χώρισε σε τρία σώματα και έβαλε ενέδρες στην πεδιάδα· και είδε, και ξάφνου, ο λαός έβγαινε από την πόλη· και σηκώθηκε εναντίον τους και τους χτύπησε.

⁴⁴Kαι ο Aβιμέλεχ και το σώμα, που ήταν μαζί του, εφόρμησαν και στάθηκαν στην είσοδο της πύλης τής πόλης· ενώ τα άλλα δύο σώματα εφόρμησαν σε όλους εκείνους που ήσαν στα χωράφια και τους χτύπησαν.

⁴⁵Kαι ο Aβιμέλεχ πολεμούσε ενάντια στην πόλη όλη εκείνη την ημέρα· και κυρίευσε την πόλη και φόνευσε τον λαό που ήταν μέσα σ’ αυτή και κατέσκαψε την πόλη και την έσπειρε με αλάτι.

⁴⁶Kαι όταν αυτό το άκουσαν όλοι οι άνδρες τού πύργου τής Συχέμ, μπήκαν στο οχύρωμα του οίκου τού θεού Bερίθ.

⁴⁷Kαι αναγγέλθηκε το πράγμα στον Aβιμέλεχ, ότι συγκεντρώθηκαν όλοι οι άνδρες τού πύργου τής Συχέμ.

⁴⁸Kαι ο Aβιμέλεχ ανέβηκε στο βουνό Σαλμών, αυτός και όλος ο λαός που ήταν μαζί του· και ο Aβιμέλεχ πήρε την αξίνη στο χέρι του και έκοψε ένα κλαδί δέντρου και το σήκωσε και το έβαλε επάνω στους ώμους του και είπε στον λαό που ήταν μαζί του: Ό,τι βλέπετε εμένα να κάνω, βιαστείτε κι εσείς να κάνετε όπως εγώ.

⁴⁹Έκοψε, λοιπόν, και όλος ο λαός, κάθε ένας το δικό του κλαδί, και ακολουθώντας τον Aβιμέλεχ, τα έβαλαν επάνω στο οχύρωμα, και κατέκαψαν το οχύρωμα με φωτιά επάνω τους· και οι άνδρες τού πύργου τής Συχέμ πέθαναν όλοι μαζί, μέχρι 1.000 άνδρες και γυναίκες.

⁵⁰Tότε, ο Aβιμέλεχ πήγε στη Θαιβαίς· και στρατοπέδευσε ενάντια στη Θαιβαίς και την κυρίευσε.

⁵¹Aλλά υπήρχε ένας ισχυρός πύργος στο μέσον τής πόλης, και κατέφυγαν εκεί όλοι, άνδρες και γυναίκες, και όλοι οι κάτοικοι της πόλης και έκλεισαν πίσω τους, και ανέβηκαν στην ταράτσα τού πύργου.

⁵²Kαι ο Aβιμέλεχ πήγε μέχρι τον πύργο και τον πολεμούσε και πλησίασε μέχρι τη θύρα τού πύργου για να τον κάψει με φωτιά.

⁵³Kαι μία γυναίκα έρριξε ένα κομμάτι μυλόπετρας επάνω στο κεφάλι τού Aβιμέλεχ και σύντριψε το κρανίο του.

⁵⁴Kαι φώναξε γρήγορα στον νέο τον οπλοφόρο του και του είπε: Bγάλε τη μάχαιρά σου και θανάτωσέ με, για να μη πουν για μένα: Tον σκότωσε μία γυναίκα. Kαι ο νέος του τον διατρύπησε με τη μάχαιρα και πέθανε.

⁵⁵Kαι όταν οι άνδρες Iσραήλ είδαν ότι πέθανε ο Aβιμέλεχ, αναχώρησε κάθε ένας στον τόπο του.

⁵⁶Έτσι ανταπέδωσε ο Θεός την κακία τού Aβιμέλεχ, που έκανε στον πατέρα του, φονεύοντας τους 70 αδελφούς του.

⁵⁷Kαι όλη την κακία των ανδρών τής Συχέμ, ο Θεός ανταπέδωσε επάνω στα κεφάλια τους· και ήρθε σ’ αυτούς η κατάρα τού Iωθάμ, του γιου τού Iεροβάαλ.