Read Gobaith i Gymru Genesis 17 Bible Online

Genesis 17 - Gobaith i Gymru bible

Genesis 17

¹Pan oedd Abram yn 99 mlwydd oed, dyma'r ARGLWYDD yn ymddangos iddo, ac yn dweud, “Fi ydy'r Duw sy'n rheoli popeth [20]. Dw i am i ti fyw mewn perthynas â mi, a gwneud beth dw i eisiau.

²Bydda i'n gwneud ymrwymiad rhyngon ni'n dau, ac yn rhoi llawer iawn o ddisgynyddion i ti.”

³Dyma Abram yn mynd ar ei wyneb ar lawr. Ac meddai Duw wrtho,

⁴“Dyma'r ymrwymiad dw i'n ei wneud i ti: byddi'n dad i lawer iawn o bobloedd gwahanol.

⁵A dw i am newid dy enw di o Abram [21] i Abraham [22], am fy mod i wedi dy wneud di yn dad llawer o bobloedd gwahanol.

⁶Bydd gen ti filiynau o ddisgynyddion. Bydd cenhedloedd cyfan yn dod ohonot ti, a bydd rhai o dy ddisgynyddion di yn frenhinoedd.

⁷Bydda i'n cadarnhau fy ymrwymiad i ti, ac i dy ddisgynyddion ar dy ôl di. Bydd yr ymrwymiad yn para am byth, ar hyd y cenedlaethau. Dw i'n addo bod yn Dduw i ti ac i dy ddisgynyddion di.

⁸A dw i'n mynd i roi'r wlad lle rwyt ti'n crwydro, gwlad Canaan, i ti a dy ddisgynyddion am byth. Fi fydd eu Duw nhw.”

⁹Yna dyma Duw yn dweud wrth Abraham, “Rhaid i ti gadw gofynion yr ymrwymiad — ti, a dy ddisgynyddion ar dy ôl di, ar hyd y cenedlaethau.

¹⁰Dyma mae'n rhaid i ti a dy ddisgynyddion ei wneud: Rhaid i bob gwryw fynd trwy ddefod enwaediad.

¹¹Byddwch yn torri'r blaengroen fel arwydd o'r ymrwymiad rhyngon ni.

¹²I lawr y cenedlaethau rhaid i bob bachgen gael ei enwaedu pan mae'n union wythnos oed. Mae hyn i gynnwys y bechgyn sy'n perthyn i'r teulu, a'ch caethweision a'u plant.

¹³Bydd rhaid i'r caethweision gafodd eu prynu gynnoch chi, a'i plant nhw fynd drwy ddefod enwaediad. Bydd arwydd yr ymrwymiad rhyngon ni i'w weld ar y corff am byth.

¹⁴Bydd unrhyw wryw sydd heb fynd drwy ddefod enwaediad yn cael ei dorri allan o'r gymuned, am ei fod heb gadw gofynion yr ymrwymiad.”

¹⁵Wedyn dyma Duw yn dweud wrth Abraham, “I droi at Sarai, dy wraig. Dwyt ti ddim i'w galw hi yn Sarai o hyn ymlaen, ond Sara.

¹⁶Dw i'n mynd i'w bendithio hi, a rhoi mab i ti ohoni hi. Dw i'n mynd i'w bendithio hi, a bydd hi yn fam i lawer o genhedloedd. Bydd brenhinoedd gwahanol bobloedd yn dod ohoni.”

¹⁷Aeth Abraham ar ei wyneb ar lawr eto, ond yna dechrau chwerthin iddo'i hun, a meddwl, “Sut all dyn sy'n gant oed gael plentyn? Ydy Sara, sy'n naw deg oed, yn gallu cael babi?”

¹⁸A dyma Abraham yn dweud wrth Dduw, “Pam wnei di ddim gadael i Ishmael dderbyn y bendithion yna?”

¹⁹“Na,” meddai Duw “mae dy wraig Sara yn mynd i gael mab i ti. Rwyt i'w alw yn Isaac. [23] Bydda i'n cadarnhau iddo fe yr ymrwymiad dw i wedi ei wneud — ei fod yn ymrwymiad fydd yn para am byth, ac i'w ddisgynyddion ar ei ôl.

²⁰Ond dw i wedi clywed beth rwyt ti'n ei ofyn am Ishmael hefyd. Bydda i'n ei fendithio fe, ac yn rhoi lot fawr o ddisgynyddion iddo. Bydd yn dad i un deg dau o benaethiaid llwythau, a bydda i'n ei wneud yn genedl fawr.

²¹Ond bydda i'n cadarnhau yr ymrwymiad dw i wedi ei wneud gydag Isaac. Bydd yn cael ei eni i Sara yr adeg yma'r flwyddyn nesa.”

²²Ar ôl dweud hyn i gyd, dyma Duw yn gadael Abraham.

²³Felly'r diwrnod hwnnw dyma Abraham yn enwaedu ei fab Ishmael, a'i weision i gyd (y rhai oedd gydag e ers iddyn nhw gael eu geni a'r rhai roedd wedi eu prynu) — pob un gwryw, yn union fel roedd Duw wedi dweud wrtho.

²⁴Roedd Abraham yn 99 mlwydd oed pan gafodd ei enwaedu.

²⁵Roedd Ishmael yn 13 pan gafodd e ei enwaedu.

²⁶Dyma'r ddau ohonyn nhw yn cael eu henwaedu y diwrnod hwnnw.

²⁷A cafodd pob un o'r dynion a'r bechgyn eraill oedd gydag e eu henwaedu hefyd (y gweision oedd gydag e ers iddyn nhw gael eu geni a'r rhai oedd wedi eu prynu).