Read Gobaith i Gymru 2 Samuel 1 Bible Online

2 Samuel 1 - Gobaith i Gymru bible

2 Samuel 1

¹Ar ôl i Saul farw, a Dafydd newydd orchfygu'r Amaleciaid a mynd yn ôl i Siclag, roedd wedi bod yno am ddeuddydd

²pan ddaeth dyn ato y diwrnod wedyn o wersyll Saul. Roedd y dyn wedi rhwygo'i ddillad a rhoi pridd ar ei ben. Dyma fe'n dod at Dafydd a mynd ar ei liniau ac ymgrymu o'i flaen.

³“O ble rwyt ti wedi dod?” gofynnodd Dafydd. A dyma fe'n ateb, “Wedi dianc o wersyll Israel ydw i.”

⁴“Dywed wrtho i, beth sydd wedi digwydd?” holodd Dafydd. A dyma'r dyn yn dweud wrtho, “Roedd rhaid i filwyr Israel ffoi, a cafodd llawer ohonyn nhw eu hanafu a'u lladd. Mae Saul a'i fab Jonathan wedi eu lladd hefyd!”

⁵A dyma Dafydd yn gofyn iddo, “Sut wyt ti'n gwybod fod Saul a Jonathan wedi marw?”

⁶A dyma fe'n dweud, “Roeddwn i ar Fynydd Gilboa, a dyma fi'n digwydd dod ar draws Saul yn pwyso ar ei waywffon. Roedd cerbydau rhyfel a marchogion y gelyn yn dod yn agos ato.

⁷Trodd rownd, a dyma fe'n fy ngweld i a galw arna i. ‘Dyma fi,’ meddwn i.

⁸‘Pwy wyt ti?’ gofynnodd. A dyma fi'n ateb, ‘Amaleciad ydw i.’

⁹A dyma fe'n crefu arna i, ‘Tyrd yma a lladd fi. Dw i'n wan ofnadwy, a prin yn dal yn fyw.’

¹⁰Felly dyma fi'n mynd draw ato a'i ladd, achos roeddwn i'n gweld ei fod wedi ei anafu'n ddrwg, ac ar fin marw. Yna dyma fi'n cymryd ei goron a'i freichled, a dod â nhw yma i ti syr.”

¹¹Dyma Dafydd yn rhwygo ei ddillad; a dyma'r dynion oedd gydag e yn gwneud yr un fath.

¹²Buon nhw'n galaru ac yn wylo ac ymprydio drwy'r dydd dros Saul a'i fab Jonathan, a dros fyddin yr ARGLWYDD, pobl Israel oedd wedi cael eu lladd yn y frwydr.

¹³Dyma Dafydd yn gofyn i'r dyn ifanc oedd wedi dod â'r neges iddo, “Un o ble wyt ti?” “Mab i Amaleciad wnaeth symud yma i fyw ydw i,” atebodd y dyn.

¹⁴“Sut bod gen ti ddim ofn lladd y dyn roedd yr ARGLWYDD wedi ei eneinio'n frenin?” meddai Dafydd.

¹⁵Yna dyma Dafydd yn galw un o'i filwyr, a dweud wrtho, “Tyrd yma. Lladd e!” A dyma'r milwr yn ei ladd yn y fan a'r lle.

¹⁶Roedd Dafydd wedi dweud wrtho, “Arnat ti mae'r bai dy fod ti'n mynd i farw. Ti wedi tystio yn dy erbyn dy hun drwy ddweud mai ti laddodd yr un roedd yr ARGLWYDD wedi ei eneinio'n frenin.”

¹⁷Dyma Dafydd yn cyfansoddi'r gân yma i alaru am Saul a'i fab Jonathan.

¹⁸(Dwedodd fod pobl Jwda i'w dysgu hi — Cân y Bwa. Mae hi i'w chael yn Sgrôl Iashar.) [1]:

¹⁹Mae ysblander Israel yn gorwedd yn farw ar ei bryniau. O, mae'r arwyr dewr wedi syrthio!

²⁰Peidiwch dweud am y peth yn Gath, peidiwch sôn am hyn ar strydoedd Ashcelon [2] — rhag i ferched y Philistiaid orfoleddu, a merched y paganiaid ddathlu.

²¹Boed dim mwy o wlith a glaw ar fynyddoedd Gilboa! Dim mwy o gnydau'n tyfu yno! Dyna lle cafodd tariannau'r arwyr eu baeddu; mae tarian Saul yn dirywio, heb ei rhwbio ag olew.

²²Roedd bwa saeth Jonathan bob amser yn tynnu gwaed ac yn taro cnawd milwyr y gelyn. Doedd cleddyf Saul byth yn dod yn ôl yn lân.

²³Saul a Jonathan — mor annwyl, mor boblogaidd! Gyda'i gilydd wrth fyw ac wrth farw! Yn gyflymach nag eryrod, yn gryfach na llewod.

²⁴Ferched Israel, wylwch am Saul. Fe oedd yn rhoi dillad drud i chi a thlysau aur i'w haddurno.

²⁵Mae'r arwyr dewr wedi syrthio'n y frwydr. Mae Jonathan yn gorwedd yn farw ar y bryniau.

²⁶Dw i'n galaru ar dy ôl di Jonathan, fy mrawd. Roeddet ti mor annwyl i mi. Roedd dy gariad [3] di ata i mor sbesial, roedd yn well na chariad merched.

²⁷O, mae'r arwyr dewr wedi syrthio; mae'r arfau rhyfel wedi mynd!