Read Gobaith i Gymru Job 19 Bible Online

Job 19 - Gobaith i Gymru bible

Job 19

¹Dyma Job yn ateb:

²“Am faint mwy dych chi'n mynd i'm poenydio, a'm dryllio gyda'ch areithio?

³Dych chi'n fy nwrdio i dro ar ôl tro, ac yn fy hambygio yn gwbl haerllug.

⁴A hyd yn oed petai'n wir fy mod ar fai, dim ond fi fyddai'n dioddef wedyn!

⁵Ond mae'n rhaid i chi ddangos eich bod chi'n well na fi, a defnyddio'r hyn dw i'n ddiodde i brofi eich pwynt!

⁶Dylech weld fod Duw wedi gwneud cam â mi; mae wedi f'amgylchynu ac yn gwarchae yn fy erbyn.

⁷Dw i'n gweiddi, ‘Trais!’ ond does neb yn ateb; gweiddi am help, ond does dim tegwch.

⁸Mae Duw wedi blocio fy ffordd; alla i ddim dianc! Mae wedi gwneud fy llwybr yn dywyll.

⁹Mae wedi dwyn fy urddas oddi arna i, a thynnu'r goron oddi ar fy mhen.

¹⁰Mae wedi fy mwrw i lawr yn llwyr — mae hi ar ben arna i! Mae fy ngobaith wedi mynd, fel coeden wedi ei diwreiddio.

¹¹Mae e wedi gwylltio'n lân gyda mi, ac yn fy nhrin fel un o'i elynion.

¹²Mae ei fyddin yn ymosod gyda'i gilydd; wedi codi rampiau i warchae yn fy erbyn a gwersylla o gwmpas fy mhabell.

¹³Mae wedi gwneud i'm perthnasau gadw draw; dydy'r bobl sy'n fy nabod i ddim eisiau gwybod.

¹⁴Mae fy nghymdogion wedi troi cefn arna i, a'm ffrindiau gorau wedi anghofio amdana i.

¹⁵Mae fy morynion yn fy nhrin i fel dieithryn — fel petawn i'n rhywun o wlad arall.

¹⁶Dw i'n galw fy ngwas, ond dydy e ddim yn ateb, er fy mod yn crefu arno i ddod.

¹⁷Mae fy anadl yn atgas i'm gwraig; a dw i'n drewi'n ffiaidd i'm teulu.

¹⁸Mae hyd yn oed plant bach yn gwneud sbort arna i; pan dw i'n codi, maen nhw'n gwawdio.

¹⁹Mae fy ffrindiau agosaf yn fy ffieiddio; a'r rhai dw i'n eu caru wedi troi yn fy erbyn.

²⁰Dw i'n ddim byd ond croen ac esgyrn a dw i'n dal yma o drwch blewyn!

²¹Byddwch yn garedig ata i! Chi ydy fy ffrindiau! Mae Duw wedi fy nharo i!

²²Pam mae'n rhaid i chi hefyd fy erlid, fel Duw? Oes yna ddim diwedd ar eich ymosodiadau?

²³O na fyddai fy ngeiriau yn cael eu hysgrifennu i lawr, a'u cofnodi'n glir mewn sgrôl;

²⁴eu naddu ar graig gyda chŷn haearn, a'u llenwi â phlwm i gael eu gweld am byth!

²⁵Ond dw i'n gwybod fod fy Amddiffynnwr yn fyw, ac yn y diwedd y bydd yn sefyll ar y ddaear i dystio ar fy rhan,

²⁶hyd yn oed ar ôl i'm croen i gael ei ddifa. Ond cael gweld Duw tra dw i'n dal yn fyw [14] — dyna dw i eisiau,

²⁷ei weld drosof fy hun; i'm llygaid i ei weld, nid rhywun arall: Dw i'n hiraethu am hynny fwy na dim.

²⁸Wrth ofyn, ‘Sut allwn ni ei erlid e?’ ac wrth ddweud, ‘Arno fe'i hun mae'r bai!’

²⁹dylech chi ofni cael eich cosbi eich hunain — mae eich dicter chi'n haeddu ei gosbi gan y cleddyf! Cofiwch fod yna farn i ddod!”