Read Gobaith i Gymru Job 29 Bible Online

Job 29 - Gobaith i Gymru bible

Job 29

¹Yna aeth Job yn ei flaen i ddweud:

²“O na fyddai pethau fel yr oedden nhw o'r blaen, pan oedd Duw yn gofalu amdana i.

³Roedd golau ei lamp uwch fy mhen, ac ro'n i'n cerdded drwy'r tywyllwch yn ei olau e.

⁴Roedd popeth yn mynd yn iawn, ac roedd Duw fel ffrind agos i'r teulu.

⁵Roedd yr Un sy'n rheoli popeth gyda mi bryd hynny, a'm plant i gyd o'm cwmpas i.

⁶Ro'n i'n byw yn fras — ar ben fy nigon, [21] roedd ffrydiau o olew yn llifo rhwng y meini.

⁷Ro'n i'n cerdded drwy giât y ddinas, ac yn eistedd ar y cyngor yn y sgwâr.

⁸Roedd dynion ifanc yn camu o'r ffordd i mi, a'r dynion hŷn yn codi ar eu traed.

⁹Roedd yr arweinwyr yn dal eu tafod, ac yn rhoi eu llaw dros eu cegau.

¹⁰Roedd y swyddogion yn cadw'n dawel, fel petai eu tafod wedi glynu wrth dop y geg.

¹¹Roedd pawb oedd yn gwrando arna i yn canmol, a phawb oedd yn fy ngweld yn siarad yn dda,

¹²am fy mod i'n achub y tlawd oedd yn galw am help, a'r plentyn amddifad oedd heb neb i'w helpu.

¹³Roedd pobl oedd bron wedi marw yn fy mendithio, ac roeddwn i'n gwneud i'r weddw ganu'n llawen.

¹⁴Roedd cyfiawnder fel gwisg amdana i, a thegwch fel mantell a thwrban.

¹⁵Ro'n i'n llygaid i'r dall ac yn draed i'r cloff.

¹⁶Ro'n i'n dad i'r rhai mewn angen, ac yn gwrando ar achos y rhai dieithr.

¹⁷Ro'n i'n dryllio dannedd y dyn drwg, ac yn gwneud iddo ollwng ei ysglyfaeth.

¹⁸Dyma roeddwn i'n ei dybio: ‘Bydda i'n aros gyda'm teulu nes i mi farw, ac yn cael byw am flynyddoedd lawer.

¹⁹Bydda i fel coeden a'i gwreiddiau'n cyrraedd y dŵr, a'r gwlith yn aros ar ei changhennau.

²⁰Bydd fy nerth yn cael ei adnewyddu, a'm bwa yn newydd yn fy llaw.’

²¹Roedd pobl yn gwrando'n astud arna i, ac yn cadw'n dawel wrth i mi roi cyngor.

²²Ar ôl i mi siarad doedd gan neb ddim mwy i'w ddweud — roedd fy ngeiriau yn disgyn yn dyner ar eu clustiau.

²³Roedd disgwyl i mi siarad fel disgwyl am law, disgwyl yn frwd am y glaw yn y gwanwyn.

²⁴Pan fyddwn i'n gwenu, bydden nhw wrth eu boddau; doedden nhw ddim eisiau fy nigio i.

²⁵Fi oedd yn dangos y ffordd, fi oedd yn ben; ron i fel brenin yng nghanol ei filwyr; ron i'n cysuro'r rhai sy'n galaru.