Read Gobaith i Gymru Job 39 Bible Online

Job 39 - Gobaith i Gymru bible

Job 39

¹Wyt ti'n gwybod pryd mae geifr mynydd yn cael eu geni? Wyt ti wedi gwylio'r ceirw yn esgor ar rai bach?

²Wyt ti wedi cyfri'r misoedd tra maen nhw'n disgwyl? Wyt ti'n gwybod pryd yn union maen nhw'n geni rhai bach,

³yn crymu wrth roi genedigaeth, ac yn bwrw eu brych?

⁴Mae'r rhai bach yn tyfu'n iach, allan yng nghefn gwlad; yna'n gadael y fam, a byth yn dod yn ôl.

⁵Pwy wnaeth ollwng yr asyn gwyllt, a datod ei ffrwyn iddo fynd yn rhydd?

⁶Rhoi'r anialwch yn gartre iddo, a'r tir diffaith yn lle iddo fyw.

⁷Y mae'n gwawdio twrw'r dre, ac yn fyddar i floedd unrhyw feistr.

⁸Mae'n crwydro'r mynyddoedd am borfa, yn chwilio am laswellt i'w fwyta.

⁹Fyddai'r ych gwyllt yn fodlon gweithio i ti, ac aros dros nos wrth gafn bwydo?

¹⁰Alli di ei gadw yn y gwys gyda rhaff? Fydd e'n dy ddilyn ac yn trin y tir?

¹¹Alli di ddibynnu arno gan ei fod mor gryf, a gadael iddo wneud dy waith caled yn dy le?

¹²Fyddet ti'n disgwyl iddo i ddod yn ôl a chasglu dy rawn i'r llawr dyrnu?

¹³Mae adenydd yr estrys yn ysgwyd yn llawen; ond does ganddi ddim plu i hedfan fel y garan!

¹⁴Mae hi'n dodwy ei hwyau ar lawr, ac yn eu gadael i gynhesu ar y tywod,

¹⁵heb feddwl y gallen nhw gael eu sathru, ac y gallai anifail gwyllt eu malu dan draed.

¹⁶Mae'n trin ei chywion yn greulon, fel petaen nhw ddim yn perthyn iddi; dydy hi'n poeni dim y gallai ei llafur fod yn ofer.

¹⁷Gadawodd Duw hi heb ddoethineb, roddodd e ddim mymryn o ddeall iddi.

¹⁸Ond pan mae'n codi a dechrau rhedeg, mae'n chwerthin am ben y ceffyl a'i farchog!

¹⁹Ai ti sy'n rhoi cryfder i geffyl? Ai ti wisgodd ei wddf â'r mwng?

²⁰Ai ti sy'n gwneud iddo neidio fel y locust, a chreu dychryn wrth weryru?

²¹Mae'n curo llawr y dyffryn â'i garnau, ac yn rhuthro'n frwd i'r frwydr.

²²Does ganddo ddim ofn; does dim yn ei ddychryn; dydy e ddim yn cilio oddi wrth y cleddyf.

²³Mae llond cawell o saethau'n chwyrlïo heibio iddo, a'r waywffon a'r cleddyf yn fflachio.

²⁴Mae'n llawn cynnwrf, ac yn carlamu'n wyllt; mae'n methu aros yn llonydd pan mae'r corn hwrdd [24] yn seinio.

²⁵Mae'n synhwyro'r frwydr o bell; mae'n gweryru wrth glywed y corn hwrdd, a gwaedd swyddogion yn bloeddio gorchmynion.

²⁶Ai dy ddoethineb di sy'n gwneud i'r hebog hedfan, a lledu ei adenydd i droi tua'r de?

²⁷Ai dy orchymyn di sy'n gwneud i'r fwltur hofran, a gosod ei nyth ar y creigiau uchel?

²⁸Mae'n byw ar y graig, lle mae'n treulio'r nos; mae'r clogwyn yn gaer ddiogel iddo.

²⁹Oddi yno mae'n chwilio am fwyd, ac yn syllu arno o bell;

³⁰bydd ei gywion yn llowcio gwaed. Ble mae corff marw, mae'r fwltur yno.”