Read Gobaith i Gymru Salm 104 Bible Online

Salm 104 - Gobaith i Gymru bible

Salm 104

¹Fy enaid, bendithia'r ARGLWYDD! O ARGLWYDD, fy Nuw, rwyt ti mor fawr! Rwyt wedi dy wisgo ag ysblander ac urddas.

²Mae mantell o oleuni wedi ei lapio amdanat. Ti wnaeth ledu'r awyr fel pabell uwch ein pennau.

³Ti wnaeth osod trawstiau dy balas yn uwch fyth, a gwneud dy gerbyd o'r cymylau i deithio ar adenydd y gwynt.

⁴Ti sy'n gwneud y gwyntoedd yn negeswyr i ti, a fflamau o dân yn weision.

⁵Ti wnaeth osod y ddaear ar ei sylfeini, er mwyn iddi beidio gwegian byth.

⁶Roedd y dyfroedd dwfn yn ei gorchuddio fel gwisg; roedd dŵr uwchben y mynyddoedd.

⁷Ond dyma ti'n gweiddi, a dyma nhw'n ffoi, a rhuthro i ffwrdd rhag dy daranau swnllyd,

⁸— cododd y mynyddoedd, suddodd y dyffrynnoedd ac aeth y dŵr i'r lle roeddet ti wedi ei baratoi iddo.

⁹Gosodaist ffiniau allai'r moroedd ddim eu croesi, i'w rhwystro rhag gorchuddio'r ddaear byth eto.

¹⁰Ti sy'n gwneud i nentydd lifo rhwng yr hafnau, a ffeindio'i ffordd i lawr rhwng y mynyddoedd.

¹¹Mae'r anifeiliaid gwylltion yn cael yfed, a'r asynnod gwylltion yn torri eu syched.

¹²Mae adar yn nythu wrth eu hymyl ac yn canu yng nghanol y dail.

¹³Ti sy'n dyfrio'r mynyddoedd o dy balas uchel. Ti'n llenwi'r ddaear â ffrwythau.

¹⁴Ti sy'n rhoi glaswellt i'r gwartheg; planhigion i bobl eu tyfu iddyn nhw gael bwyd o'r tir —

¹⁵gwin i godi calon, olew i roi sglein ar eu hwynebau, a bara i'w cadw nhw'n fyw.

¹⁶Mae'r coed anferth yn cael digon i'w yfed — y cedrwydd blannodd yr ARGLWYDD yn Libanus

¹⁷ble mae'r adar yn nythu, a'r coed pinwydd ble mae'r storc yn cartrefu.

¹⁸Mae'r mynyddoedd uchel yn gynefin i'r geifr gwyllt, a'r clogwyni yn lloches i'r brochod.

¹⁹Ti wnaeth y lleuad i nodi'r tymhorau; a'r haul, sy'n gwybod pryd i fachlud.

²⁰Ti sy'n dod â'r tywyllwch iddi nosi, pan mae anifeiliaid y goedwig yn dod allan.

²¹Mae'r llewod yn rhuo am ysglyfaeth ac yn gofyn i Dduw am eu bwyd.

²²Wedyn, pan mae'r haul yn codi, maen nhw'n mynd i'w ffeuau i orffwys.

²³A dyna pryd mae pobl yn deffro, a mynd allan i weithio nes iddi nosi.

²⁴O ARGLWYDD, rwyt wedi creu cymaint o wahanol bethau! Rwyt wedi gwneud y cwbl mor ddoeth. Mae'r ddaear yn llawn o dy greaduriaid di!

²⁵Draw acw mae'r môr mawr sy'n lledu i bob cyfeiriad, a phethau byw na ellid byth eu cyfri ynddo — creaduriaid bach a mawr.

²⁶Mae'r llongau yn teithio arno, a'r morfil [62] a greaist i chwarae ynddo.

²⁷Maen nhw i gyd yn dibynnu arnat ti i roi bwyd iddyn nhw pan mae ei angen.

²⁸Ti sy'n ei roi a nhw sy'n ei fwyta. Ti'n agor dy law ac maen nhw'n cael eu digoni.

²⁹Pan wyt ti'n troi dy gefn arnyn nhw, maen nhw'n dychryn. Pan wyt ti'n cymryd eu hanadl oddi arnyn nhw, maen nhw'n marw ac yn mynd yn ôl i'r pridd.

³⁰Ond pan wyt ti'n anadlu, maen nhw'n cael eu creu, ac mae'r tir yn cael ei adfywio.

³¹Boed i ysblander yr ARGLWYDD gael ei weld am byth! Boed i'r ARGLWYDD fwynhau y cwbl a wnaeth!

³²Dim ond iddo edrych ar y ddaear, mae hi'n crynu! Pan mae'n cyffwrdd y mynyddoedd, maen nhw'n mygu!

³³Dw i'n mynd i ganu i'r ARGLWYDD tra bydda i byw! Moli fy Nuw ar gerddoriaeth tra bydda i.

³⁴Boed i'm myfyrdod ei blesio. Dw i'n mynd i fod yn llawen yn yr ARGLWYDD.

³⁵Boed i bechaduriaid gael eu dinistrio o'r tir, ac i bobl ddrwg beidio â bod ddim mwy. Fy enaid, bendithia'r ARGLWYDD! Haleliwia!