Read Gobaith i Gymru Salm 106 Bible Online

Salm 106 - Gobaith i Gymru bible

Salm 106

¹Haleliwia! Diolchwch i'r ARGLWYDD! Mae e mor dda aton ni; Mae ei haelioni yn ddiddiwedd!

²Pwy sy'n gallu dweud am yr holl bethau mawr mae'r ARGLWYDD wedi eu gwneud? Pwy sy'n gallu dweud gymaint mae e'n haeddu ei foli?

³Y fath fendith sydd i'r rhai sy'n byw yn gywir, ac yn gwneud beth sy'n iawn bob amser!

⁴Cofia fi, O ARGLWYDD, pan fyddi di'n helpu dy bobl; sylwa arna i pan fyddi di'n eu hachub nhw!

⁵Dw i eisiau gweld y rhai rwyt ti wedi eu dewis yn llwyddo, dw i eisiau rhannu eu llawenydd nhw, a dathlu gyda dy bobl di.

⁶Dŷn ni, fel ein hynafiaid, wedi pechu yn dy erbyn di; dŷn ni wedi mynd ar gyfeiliorn, a gwneud drwg.

⁷Wnaeth ein hynafiaid yn yr Aifft ddim gwerthfawrogi dy wyrthiau rhyfeddol. Dyma nhw'n anghofio popeth wnest ti yn dy gariad, a gwrthryfela yn erbyn y Duw Goruchaf wrth y Môr Coch. [64]

⁸Ac eto achubodd nhw, er mwyn ei enw da, ac er mwyn dangos ei nerth.

⁹Gwaeddodd ar y Môr Coch a'i sychu! Yna eu harwain drwy'r dyfnder, fel petai'n dir anial.

¹⁰Cadwodd nhw'n saff rhag y rhai oedd yn eu casáu, a'u rhyddhau o afael y gelyn.

¹¹Dyma'r dŵr yn llifo'n ôl dros y gelynion, gan adael dim un ar ôl yn fyw.

¹²Roedden nhw'n credu beth ddwedodd e wedyn, ac yn canu mawl iddo!

¹³Ond dyma nhw'n anghofio'r cwbl wnaeth e'n fuan iawn! Wnaethon nhw ddim disgwyl am ei arweiniad.

¹⁴Roedden nhw'n ysu am gael cig yn yr anialwch, a dyma nhw'n rhoi Duw ar brawf yn y tir sych.

¹⁵Rhoddodd iddyn nhw beth roedden nhw eisiau, ond yna eu taro nhw gyda chlefyd oedd yn eu gwneud yn wan.

¹⁶Roedd pobl yn y gwersyll yn genfigennus o Moses, ac o Aaron, yr un roedd yr ARGLWYDD wedi ei gysegru.

¹⁷Agorodd y ddaear a llyncu Dathan, a gorchuddio'r rhai oedd gydag Abiram.

¹⁸Cafodd tân ei gynnau yn eu plith nhw, a dyma'r fflamau yn llosgi'r bobl ddrwg hynny. [65†]

¹⁹Wedyn dyma nhw'n gwneud eilun o darw yn Sinai, [66] a phlygu i addoli delw o fetel!

²⁰Cyfnewid y Duw bendigedig am ddelw o ychen sy'n bwyta glaswellt!

²¹Roedden nhw wedi anghofio'r Duw achubodd nhw! Anghofio'r Duw wnaeth bethau mor fawr yn yr Aifft —

²²y gwyrthiau rhyfeddol yn nhir Cham, a'r pethau anhygoel wrth y Môr Coch. [67]

²³Pan oedd Duw yn bygwth eu dinistrio nhw, dyma Moses, y dyn oedd wedi ei ddewis, yn sefyll yn y bwlch ac yn troi ei lid i ffwrdd.

²⁴Wedyn dyma nhw'n gwrthod y tir hyfryd, ac yn gwrthod credu yr addewid roddodd e.

²⁵Roedden nhw'n cwyno yn eu pebyll ac yn gwrthod bod yn ufudd i'r ARGLWYDD.

²⁶Felly dyma Duw yn mynd ar ei lw y byddai'n eu lladd nhw yn yr anialwch!

²⁷Byddai'n gwasgaru eu disgynyddion i'r cenhedloedd a'u chwalu nhw drwy'r gwledydd.

²⁸A dyma nhw'n dechrau addoli Baal-peor, [68†] a bwyta aberthau wedi eu cyflwyno i bethau marw!

²⁹Roedd beth wnaethon nhw'n gwneud Duw yn ddig, a dyma bla yn mynd ar led yn eu plith.

³⁰Yna dyma Phineas [69] yn ymyrryd, a dyma'r pla yn stopio. [70†]

³¹Cafodd ei dderbyn i berthynas iawn gyda Duw, a hynny am byth!

³²Dyma nhw'n digio Duw eto wrth Ffynnon Meriba [71†] a bu'n rhaid i Moses ddiodde o'u hachos.

³³Roedden nhw wedi ei wneud e mor chwerw nes iddo ddweud pethau byrbwyll.

³⁴Wedyn, wnaethon nhw ddim dinistrio'r cenhedloedd fel roedd yr ARGLWYDD wedi gorchymyn.

³⁵Yn lle hynny dyma nhw'n cymysgu gyda'r cenhedloedd a dechrau byw yr un fath â nhw.

³⁶Roedden nhw'n addoli eu duwiau, a dyma hynny'n gwneud iddyn nhw faglu.

³⁷Dyma nhw'n aberthu eu meibion a'u merched i gythreuliaid!

³⁸Ie, tywallt gwaed plant diniwed — gwaed eu meibion a'u merched eu hunain! — a'u haberthu nhw i eilun-dduwiau Canaan. Roedd y tir wedi ei lygru gan y gwaed gafodd ei dywallt.

³⁹Roedd beth wnaethon nhw'n eu llygru nhw; roedden nhw'n ymddwyn yn anffyddlon.

⁴⁰Felly dyma'r ARGLWYDD yn gwylltio'n lân hefo nhw! Roedd yn ffieiddio ei bobl ei hun!

⁴¹Dyma fe'n eu rhoi nhw yn nwylo'r cenhedloedd; a gadael i'w gelynion eu rheoli.

⁴²Roedd gelynion yn eu gormesu; roedden nhw dan eu rheolaeth nhw'n llwyr!

⁴³Er bod Duw wedi eu hachub nhw dro ar ôl tro, roedden nhw'n dal yn ystyfnig ac yn tynnu'n groes. Aeth pethau o ddrwg i waeth o achos eu drygioni.

⁴⁴Ond pan oedd Duw'n gweld eu bod nhw mewn trybini ac yn eu clywed nhw'n gweiddi am help,

⁴⁵roedd yn cofio'r ymrwymiad wnaeth e iddyn nhw ac yn ymatal o achos ei gariad atyn nhw.

⁴⁶Gwnaeth i bawb oedd yn eu dal nhw'n gaeth fod yn garedig atyn nhw.

⁴⁷Achub ni, O ARGLWYDD ein Duw! Casgla ni at ein gilydd o blith y cenhedloedd! Wedyn byddwn ni'n diolch i ti, y Duw sanctaidd, ac yn brolio'r cwbl rwyt ti wedi ei wneud.

⁴⁸Bendith ar yr ARGLWYDD, Duw Israel, o hyn ymlaen ac i dragwyddoldeb! Gadewch i'r bobl i gyd ddweud, “Amen!” Haleliwia!