Read Gobaith i Gymru Salm 109 Bible Online

Salm 109 - Gobaith i Gymru bible

Salm 109

¹I'r arweinydd cerdd: Salm gan Dafydd. [1] O Dduw, yr un dw i'n ei addoli, paid diystyru fi.

²Mae pobl ddrwg a thwyllodrus yn siarad yn fy erbyn i, ac yn dweud celwydd amdana i.

³Maen nhw o'm cwmpas ym mhobman gyda'u geiriau cas; yn ymosod arna i am ddim rheswm.

⁴Dw i'n dangos cariad, ac maen nhw'n cyhuddo! Ond dw i'n dal i weddïo drostyn nhw.

⁵Maen nhw'n talu drwg am dda, a chasineb am gariad.

⁶“Anfon rywun drwg i ymosod arno!” medden nhw, “Gwna i rywun ei gyhuddo a mynd ag e i'r llys!

⁷Anfon e i sefyll ei brawf, a chael ei ddedfrydu'n euog! Ystyria ei weddi yn bechod.

⁸Paid gadael iddo gael byw'n hir! Gad i rywun arall gymryd ei waith.

⁹Gwna ei blant yn amddifad, a'i wraig yn weddw!

¹⁰Gwna i'w blant grwydro o adfeilion eu cartref, i gardota am fwyd.

¹¹Gwna i'r un mae mewn dyled iddo gymryd ei eiddo i gyd, ac i bobl ddieithr gymryd ei gyfoeth!

¹²Paid gadael i rywun fod yn garedig ato; na dangos tosturi at ei blant!

¹³Dinistria ei ddisgynyddion i gyd; gwna i enw'r teulu ddiflannu mewn un genhedlaeth!

¹⁴Boed i'r ARGLWYDD gofio drygioni ei gyndadau, a boed i bechod ei fam byth ddiflannu.

¹⁵Boed i'r ARGLWYDD eu cofio nhw bob amser, ac i'w henwau gael eu torri allan o hanes!

¹⁶Dydy e erioed wedi dangos cariad! Mae wedi erlid pobl dlawd ac anghenus, a gyrru'r un sy'n ddigalon i'w farwolaeth.

¹⁷Roedd e wrth ei fodd yn melltithio pobl — felly melltithia di fe! Doedd e byth yn bendithio pobl — cadw fendith yn bell oddi wrtho!

¹⁸Roedd melltithio iddo fel gwisgo ei ddillad! Roedd fel dŵr yn ei socian, neu olew wedi treiddio i'w esgyrn.

¹⁹Gwna felltith yn glogyn iddo'i gwisgo gyda belt yn ei rhwymo bob amser.”

²⁰Boed i'r ARGLWYDD dalu yn ôl i'm cyhuddwyr, y rhai sy'n dweud y pethau drwg yma amdana i.

²¹Ond nawr, O ARGLWYDD, fy meistr, gwna rywbeth i'm helpu, er mwyn dy enw da. Mae dy gariad ffyddlon mor dda, felly achub fi!

²²Dw i'n dlawd ac yn anghenus, ac mae fy nghalon yn rasio o achos fy helbul.

²³Dw i'n diflannu fel cysgod ar ddiwedd y dydd. Dw i fel locust yn cael ei chwythu i ffwrdd.

²⁴Mae fy ngliniau yn wan ar ôl mynd heb fwyd; dw i wedi colli pwysau, ac yn denau fel ystyllen.

²⁵Dw i'n ddim byd ond testun sbort i bobl! Maen nhw'n edrych arna i ac yn ysgwyd eu pennau.

²⁶Helpa fi, O ARGLWYDD, fy Nuw; achub fi am fod dy gariad mor ffyddlon.

²⁷Wedyn bydd pobl yn gwybod mai dyna wyt ti'n wneud, ac mai ti, O ARGLWYDD, sydd wedi fy achub i.

²⁸Maen nhw'n melltithio, ond bendithia di fi! Wrth iddyn nhw ymosod, drysa di nhw, a bydd dy was yn dathlu!

²⁹Bydd y cyhuddwyr yn cael eu cywilyddio, byddan nhw'n gwisgo embaras fel clogyn.

³⁰Ond bydda i'n canu mawl i'r ARGLWYDD; ac yn ei ganmol yng nghanol y dyrfa fawr,

³¹Mae e'n sefyll gyda'r un sydd mewn angen, ac yn ei achub o afael y rhai sy'n ei gondemnio.