Read Gobaith i Gymru Salm 18 Bible Online

Salm 18 - Gobaith i Gymru bible

Salm 18

¹I'r arweinydd cerdd: Salm gan Dafydd, gwas yr ARGLWYDD. Canodd eiriau'r gân hon ar ôl i'r ARGLWYDD ei achub o ddwylo ei holl elynion, ac o afael Saul. [9†] Dyma ddwedodd e: [1] Dw i'n dy garu di, ARGLWYDD; ti sy'n rhoi nerth i mi.

²Mae'r ARGLWYDD fel craig i mi, yn gastell ac yn achubwr. Mae fy Nuw yn graig i mi lechu dani; yn darian, yn gryfder ac yn hafan ddiogel.

³Gelwais ar yr ARGLWYDD sy'n haeddu ei foli, ac achubodd fi oddi wrth fy ngelynion.

⁴Ro'n i'n boddi dan donnau marwolaeth; roedd llifogydd dinistr yn fy llethu.

⁵Roedd rhaffau byd y meirw o'm cwmpas; a maglau marwolaeth o'm blaen.

⁶Gelwais ar yr ARGLWYDD o ganol fy helynt, a gweiddi ar fy Nuw. Roedd yn ei deml, a clywodd fy llais; gwrandawodd arna i'n galw.

⁷Yna dyma'r ddaear yn symud a crynu. Roedd sylfeini'r mynyddoedd yn crynu ac yn ysgwyd am ei fod wedi digio.

⁸Daeth mwg allan o'i ffroenau, a thân dinistriol o'i geg; roedd marwor yn tasgu ohono.

⁹Agorodd yr awyr fel llenni a daeth i lawr. Roedd cwmwl trwchus dan ei draed.

¹⁰Marchogai ar geriwbiaid yn hedfan, a codi ar adenydd y gwynt.

¹¹Gwisgodd dywyllwch fel gorchudd drosto — cymylau duon stormus; a gwnaeth gymylau trwchus yr awyr yn ffau o'i gwmpas.

¹²Roedd golau disglair o'i flaen; saethodd mellt o'r cymylau, cenllysg a marwor tanllyd.

¹³Yna taranodd yr ARGLWYDD yn yr awyr — sŵn llais y Goruchaf yn galw. [10]

¹⁴Taflodd ei saethau a chwalu'r gelyn; roedd ei folltau mellt yn eu gyrru ar ffo.

¹⁵Daeth gwely'r môr i'r golwg; ac roedd sylfeini'r ddaear yn noeth wrth i ti ruo, O ARGLWYDD, a chwythu anadl o dy ffroenau.

¹⁶Estynnodd i lawr o'r uchelder a gafael ynof fi; tynnodd fi allan o'r dŵr dwfn.

¹⁷Achubodd fi o afael y gelyn ffyrnig, a'r rhai sy'n fy nghasáu oedd yn gryfach na mi.

¹⁸Dyma nhw'n ymosod pan roeddwn mewn helbul, ond dyma'r ARGLWYDD yn fy helpu i.

¹⁹Daeth â fi allan i ryddid! Achubodd fi am ei fod wrth ei fodd gyda mi.

²⁰Mae'r ARGLWYDD wedi bod yn deg â mi. Dw i wedi byw'n gyfiawn; mae fy nwylo'n lân ac mae wedi rhoi fy ngwobr i mi.

²¹Do, dw i wedi dilyn yr ARGLWYDD yn ffyddlon, heb droi cefn ar Dduw na gwneud drwg.

²²Dw i wedi cadw ei ddeddfau'n ofalus; dw i ddim wedi anwybyddu ei reolau.

²³Dw i wedi bod yn ddi-fai ac yn ofalus i beidio pechu yn ei erbyn.

²⁴Mae'r ARGLWYDD wedi rhoi fy ngwobr i mi. Dw i wedi byw'n gyfiawn, ac mae e wedi gweld bod fy nwylo'n lân.

²⁵Ti'n ffyddlon i'r rhai sy'n ffyddlon; ac yn deg â'r rhai di-euog.

²⁶Mae'r rhai di-fai yn dy brofi'n ddi-fai, ond rwyt ti'n fwy craff na'r rhai anonest.

²⁷Ti'n achub pobl sy'n dioddef, ond yn torri crib y rhai balch.

²⁸Ie, ti sy'n goleuo fy lamp, o ARGLWYDD; fy Nuw sy'n rhoi golau i mi yn y tywyllwch.

²⁹Gyda ti gallaf ruthro allan i'r frwydr; gallaf neidio unrhyw wal gyda help fy Nuw!

³⁰Mae Duw yn gwneud beth sy'n iawn; mae'r ARGLWYDD yn dweud beth sy'n wir. Mae fel tarian yn amddiffyn pawb sy'n troi ato.

³¹Oes duw arall ond yr ARGLWYDD? Oes craig arall ar wahân i'n Duw ni?

³²Fe ydy'r Duw sy'n rhoi nerth i mi — mae'n symud pob rhwystr o'm blaen.

³³Mae'n rhoi coesau fel carw i mi; fydda i byth yn llithro ar y creigiau uchel.

³⁴Dysgodd fi sut i ymladd — dw i'n gallu plygu bwa o bres!

³⁵Rwyt wedi fy amddiffyn fel tarian; mae dy law gref yn fy nghynnal. Mae dy ofal wedi gwneud i mi lwyddo.

³⁶Ti wnaeth i mi frasgamu ymlaen a wnes i ddim baglu.

³⁷Es ar ôl fy ngelynion, a'u dal nhw; wnes i ddim troi'n ôl nes roedden nhw wedi darfod.

³⁸Dyma fi'n eu taro nhw i lawr, nes eu bod yn methu codi; roeddwn i'n eu sathru nhw dan draed.

³⁹Ti roddodd y nerth i mi ymladd; ti wnaeth i'r gelyn blygu o'm blaen.

⁴⁰Ti wnaeth iddyn nhw gilio yn ôl. Dinistriais y rhai oedd yn fy nghasáu yn llwyr.

⁴¹Roedden nhw'n galw am help, ond doedd neb i'w hachub! Roedden nhw'n galw ar yr ARGLWYDD hyd yn oed! Ond wnaeth e ddim ateb.

⁴²Dyma fi'n eu malu nhw'n llwch i'w chwythu i ffwrdd gan y gwynt; a'u taflu i ffwrdd fel baw ar y strydoedd.

⁴³Achubaist fi o afael y rhai oedd yn ymladd yn fy erbyn. Gwnest fi'n bennaeth ar y gwledydd. Mae pobloedd wyddwn i ddim amdanyn nhw yn derbyn fy awdurdod.

⁴⁴Maen nhw'n plygu wrth glywed amdana i — ie, estroniaid yn crynu o'm blaen!

⁴⁵Mae pobloedd estron wedi colli pob hyder, ac yn crynu wrth ddod allan o'u cuddfannau.

⁴⁶Ydy, mae'r ARGLWYDD yn fyw! Bendith ar y graig sy'n fy amddiffyn i! Boed i Dduw, wnaeth fy achub i, gael ei anrhydeddu!

⁴⁷Fe ydy'r Duw sydd wedi dial ar fy rhan i, a gwneud i bobloedd blygu o'm blaen.

⁴⁸Fe ydy'r Duw sydd wedi fy achub i rhag fy ngelynion, a'm cipio o afael y rhai sy'n fy nghasáu. Mae wedi fy achub o ddwylo dynion treisgar.

⁴⁹Felly, O ARGLWYDD, bydda i'n dy foli di o flaen y cenhedloedd ac yn canu mawl i dy enw:

⁵⁰Mae'n rhoi buddugoliaeth i'w frenin — un fuddugoliaeth fawr ar ôl y llall! Mae'n aros yn ffyddlon i'w eneiniog — i Dafydd, ac i'w ddisgynyddion am byth.