Read Gobaith i Gymru Diarhebion 1 Bible Online

Diarhebion 1 - Gobaith i Gymru bible

Diarhebion 1

¹Diarhebion Solomon, mab Dafydd, brenin Israel: [1†]

²I dy helpu i fod yn ddoeth a dysgu byw yn iawn; ac i ti ddeall beth sy'n gyngor call.

³I ti ddysgu sut i fod yn bwyllog, yn gyfiawn, yn gytbwys, ac yn deg.

⁴I ddysgu rhai gwirion i fod yn gall, a dangos y ffordd iawn i bobl ifanc.

⁵(Bydd y doeth yn gwrando ac eisiau dysgu mwy; a'r rhai sy'n gall yn derbyn arweiniad.)

⁶Hefyd i ti ddeall dihareb a gallu dehongli dywediadau doeth a phosau.

⁷Parchu'r ARGLWYDD ydy'r cam cyntaf at wybodaeth; does gan ffyliaid ddim diddordeb mewn bod yn ddoeth na dysgu byw yn iawn.

⁸Fy mab, gwrando ar beth mae dy dad yn ei ddweud; a paid anghofio beth ddysgodd dy fam i ti.

⁹Bydd beth ddysgon nhw i ti fel torch hyfryd ar dy ben, neu gadwyni hardd am dy wddf.

¹⁰Fy mab, os ydy cwmni drwg yn ceisio dy ddenu di, paid mynd gyda nhw.

¹¹Os dwedan nhw, “Tyrd gyda ni! Gad i ni guddio i ymosod ar rywun; mygio rhywun diniwed am ddim rheswm!

¹²Gad i ni eu llyncu nhw'n fyw, fel y bedd; a rhoi crasfa iawn iddyn nhw, nes byddan nhw bron marw.

¹³Cawn ni pob math o bethau gwerthfawr; a llenwi ein tai gyda phethau wedi eu dwyn.

¹⁴Tyrd gyda ni! Bydd yn fentrus! — byddwn yn rhannu popeth gawn ni.”

¹⁵Fy mab, paid mynd y ffordd yna; cadw draw oddi wrthyn nhw.

¹⁶Maen nhw'n rhuthro i wneud drwg; maen nhw ar frys i dywallt gwaed.

¹⁷Fel mae'r rhwyd sy'n cael ei gosod yn golygu dim byd i'r aderyn,

¹⁸dŷn nhw ddim yn gweld y perygl — maen nhw'n dinistrio eu bywydau eu hunain!

¹⁹Ie, dyna sy'n digwydd i'r rhai sy'n elwa ar draul eraill; mae ymddwyn felly yn difetha bywyd y person ei hun!

²⁰Mae doethineb yn gweiddi ar y strydoedd, ac yn codi ei llais ar y sgwâr.

²¹Mae'n sefyll ar gorneli'r strydoedd prysur ac yn galw allan; ac yn dweud ei dweud wrth giatiau'r ddinas:

²²“Ydych chi bobl wirion yn mwynhau anwybodaeth? Ydych chi sy'n gwawdio am ddal ati? A chi rai dwl, ydych chi byth eisiau dysgu?

²³Peidiwch diystyru beth dw i'n ddweud! Dw i'n mynd i dywallt fy nghalon, a dweud beth sydd ar fy meddwl wrthoch chi.

²⁴Roeddech chi wedi gwrthod ymateb pan o'n i'n galw, ac yn cymryd dim sylw pan wnes i estyn llaw atoch chi.

²⁵Roeddech chi'n diystyru'r cyngor oedd gen i ac yn gwrthod gwrando arna i'n ceryddu.

²⁶Ond fi fydd yn chwerthin pan fyddwch chi mewn trafferthion; fi fydd yn gwawdio pan fyddwch chi'n panicio!

²⁷Bydd dychryn yn dod arnoch chi fel storm, a thrychineb yn eich taro chi fel corwynt! Byddwch mewn helbul ac mewn argyfwng go iawn.

²⁸Byddwch chi'n galw arna i bryd hynny, ond fydda i ddim yn ateb; byddwch chi'n chwilio'n daer amdana i, ond yn methu dod o hyd i mi.

²⁹Roeddech chi wedi gwrthod dysgu, ac wedi dangos dim parch at yr ARGLWYDD.

³⁰Gwrthod y cyngor rois i, a cymryd dim sylw pan oeddwn i'n dweud y drefn.

³¹Felly bydd rhaid i chi wynebu canlyniadau eich ffyrdd, a byddwch wedi cael llond bol ar eich cynlluniau.

³²Bydd anufudd-dod pobl wirion yn eu lladd nhw, a difaterwch pobl ddwl yn eu dinistrio.

³³Ond bydd pwy bynnag sy'n gwrando arna i yn saff, yn dawel eu meddwl, ac yn ofni dim.”