Read Gobaith i Gymru Diarhebion 23 Bible Online

Diarhebion 23 - Gobaith i Gymru bible

Diarhebion 23

¹Pan wyt ti'n eistedd i lawr i fwyta gyda llywodraethwr, gwylia'n ofalus sut rwyt ti'n ymddwyn;

²dal yn ôl, paid llowcio dy fwyd.

³Paid stwffio dy hun ar ei ddanteithion, mae'n siŵr ei fod e eisiau rhywbeth gen ti!

⁴Paid lladd dy hun yn ceisio gwneud arian; bydd yn ddigon call i ymatal.

⁵Cyn i ti droi rownd mae e wedi mynd! Mae'n magu adenydd ac yn hedfan i ffwrdd fel eryr.

⁶Paid bwyta wrth fwrdd person cybyddlyd; paid stwffio dy hun ar ei ddanteithion.

⁷Mae e'n cadw cyfri o bopeth wyt ti'n ei fwyta! Mae'n dweud, “Tyrd, bwyta ac yfed faint fynni di,” ond dydy e ddim yn meddwl y peth go iawn.

⁸Byddi'n chwydu'r ychydig rwyt wedi ei fwyta, ac wedi gwastraffu dy eiriau caredig.

⁹Paid dweud gormod wrth ffŵl, fydd e'n gwneud dim ond gwawdio dy eiriau doeth di.

¹⁰Paid symud yr hen ffiniau, a dwyn tir oddi ar yr amddifad;

¹¹mae'r Un sy'n eu hamddiffyn nhw yn gryf, a bydd yn cymryd eu hachos yn dy erbyn di.

¹²Penderfyna dy fod eisiau dysgu a gwrando ar eiriau doeth.

¹³Paid bod ag ofn disgyblu dy blentyn; dydy gwialen ddim yn mynd i'w ladd e.

¹⁴Defnyddia'r wialen a byddi'n achub ei fywyd.

¹⁵Fy mab, os dysgi di fod yn ddoeth, bydda i'n hapus iawn.

¹⁶Bydda i wrth fy modd yn dy glywed di'n dweud beth sy'n iawn.

¹⁷Paid cenfigennu wrth y rhai sy'n pechu — bydd di'n ffyddlon i Dduw bob amser.

¹⁸Wedyn bydd pethau'n iawn yn y diwedd, a bydd gen ti obaith fydd byth yn dy siomi.

¹⁹Gwranda, fy mab, a bydd ddoeth; penderfyna ddilyn y ffordd iawn.

²⁰Paid cael gormod i'w wneud gyda'r rhai sy'n goryfed, ac yn stwffio eu hunain hefo bwyd.

²¹Bydd y rhai sy'n meddwi a gorfwyta yn mynd yn dlawd; fydd ganddyn nhw ddim egni, a byddan nhw mewn carpiau.

²²Gwranda ar dy dad, ddaeth â ti i'r byd; a paid diystyru dy fam pan fydd hi'n hen.

²³Gafael yn y gwirionedd, a paid â'i ollwng, doethineb hefyd, a disgyblaeth a deall!

²⁴Os ydy plentyn yn gwneud beth sy'n iawn bydd ei dad mor hapus; mae plentyn doeth yn rhoi'r fath bleser i'w rieni.

²⁵Bydd dy dad a dy fam wrth eu boddau; gwna'r un ddaeth â ti i'r byd yn hapus!

²⁶Dw i eisiau dy sylw di, fy mab; gwylia'n ofalus, a dysga gen i.

²⁷Mae putain fel pwll dwfn; a gwraig anfoesol fel pydew cul.

²⁸Mae hi'n disgwyl amdanat ti fel lleidr; ac yn gwneud mwy a mwy o ddynion yn anffyddlon i'w gwragedd.

²⁹Pwy sy'n teimlo'n wael ac yn druenus? Pwy sy'n ffraeo ac yn dadlau drwy'r adeg? Pwy sy'n cael damweiniau diangen? Pwy sydd â llygaid cochion?

³⁰Y rhai sy'n yfed i'r oriau mân, ac yn trïo rhyw ddiod newydd o hyd.

³¹Paid llygadu'r gwin coch yna sy'n edrych mor ddeniadol yn y gwydr ac yn mynd i lawr mor dda.

³²Bydd yn dy frathu fel neidr yn y diwedd; bydd fel brathiad gwiber.

³³Byddi'n gweld pethau rhyfedd, a bydd dy feddwl wedi drysu'n lân.

³⁴Bydd fel mynd i dy wely mewn storm ar y môr, neu geisio gorwedd i gysgu ar ben yr hwylbren.

³⁵“Ces fy nharo, ond wnes i deimlo dim byd; Ces fy nghuro, ond dw i'n cofio dim am y peth. Pryd dw i'n mynd i sobri? — dw i angen diod arall.”