Read Gobaith i Gymru Eseia 30 Bible Online

Eseia 30 - Gobaith i Gymru bible

Eseia 30

¹“Gwae chi blant ystyfnig!” meddai'r ARGLWYDD — “yn gwneud cynlluniau sy'n groes i be dw i eisiau, a ffurfio cynghreiriau wnes i mo'i hysbrydoli! A'r canlyniad? — pentyrru un pechod ar y llall!

²Rhuthro i lawr i'r Aifft heb ofyn i mi, a gofyn i'r Pharo eu hamddiffyn a'u cuddio dan gysgod yr Aifft.

³Ond bydd cael y Pharo i amddiffyn yn codi cywilydd, a bydd cuddio dan gysgod yr Aifft yn siom mawr,

⁴er bod ganddo swyddogion yn Soan a llysgenhadon mor bell â Chanes. [91]

⁵Cânt eu cywilyddio'n llwyr am fod yr Aifft yn dda i ddim iddyn nhw — dim help o gwbl! Fyddan nhw'n elwa dim, ond yn profi siom a chywilydd.”

⁶Neges am "Anifeiliaid y Negef": Yn nhir trafferthion a chaledi, gwlad y llewes a'r llew cry, y neidr a'r wiber wibiog, maen nhw'n cario eu cyfoeth ar gefn asynnod, a'u trysorau ar gefn camelod, ar ran pobl sy'n dda i ddim.

⁷Mae'r Aifft yn ddiwerth! Dŷn nhw ddim help o gwbl! Felly, dw i'n ei galw hi, “Rahab gysglyd.”

⁸Tyrd nawr, Ysgrifenna hi ar lechen a'i chofnodi mewn sgrôl, i fod yn dystiolaeth barhaol i'r dyfodol.

⁹Achos maen nhw'n bobl anufudd, ac yn blant sy'n twyllo — plant sy'n gwrthod gwrando ar beth mae'r ARGLWYDD yn ei ddysgu.

¹⁰Pobl sy'n dweud wrth y rhai sy'n cael gweledigaethau, “Peidiwch â cheisio gweledigaeth,” ac wrth y proffwydi, “Peidiwch proffwydo a dweud wrthon ni beth sy'n iawn. Dwedwch bethau neis, er ei fod yn gelwydd!

¹¹Trowch o'r ffordd! Ewch oddi ar y llwybr iawn! Stopiwch ein hatgoffa ni am Un Sanctaidd Israel!”

¹²Felly, dyma mae Un Sanctaidd Israel yn ei ddweud: Am eich bod wedi gwrthod y neges yma, a dewis rhoi'ch ffydd mewn gormeswr twyllodrus —

¹³bydd y bai yma fel wal uchel yn bochio, ac yn sydyn, mewn chwinciad, mae'n syrthio.

¹⁴Bydd yn torri'n ddarnau, fel jwg pridd yn cael ei falu'n deilchion — bydd wedi darfod. Fydd dim un darn yn ddigon o faint i godi marwor o badell dân, neu wagio dŵr o bwll.

¹⁵Dyma mae'r Meistr, yr ARGLWYDD, Un Sanctaidd Israel, yn ei ddweud: “Os trowch yn ôl a trystio cewch eich achub; Wrth aros yn llonydd a chredu y cewch fuddugoliaeth.” Ond dych chi ddim yn fodlon gwneud hynny.

¹⁶“Na,” meddech chi. “Gadewch i ni ddianc ar gefn meirch!” — a dyna wnewch chi. “Gadewch i ni farchogaeth yn gyflym!” — ond bydd y rhai sydd ar eich ôl yn gyflymach!

¹⁷Bydd un gelyn yn bygwth a mil yn dianc [92†]; pump yn bygwth a pawb yn dianc. Bydd cyn lleied ar ôl byddan nhw fel polyn fflag ar ben bryn, neu faner ar ben mynydd.

¹⁸Ond mae'r ARGLWYDD wir eisiau bod yn garedig atoch chi; bydd yn siŵr o godi i faddau i chi. Achos mae'r ARGLWYDD yn Dduw cyfiawn; ac mae'r rhai sy'n disgwyl amdano yn cael bendith fawr!

¹⁹Wir i chi bobl Seion — chi sy'n byw yn Jerwsalem — fyddwch chi ddim yn wylo wedyn. Bydd e'n garedig atoch chi pan fyddwch chi'n galw. Bydd e'n ateb yr eiliad mae'n eich clywed chi.

²⁰Er bod y Meistr wedi rhoi helynt i chi'n fwyd, a dioddefaint yn ddŵr, fydd y Duw sy'n eich tywys ddim yn cuddio mwyach, byddwch yn ei weld yn eich arwain.

²¹Wrth wyro i'r dde neu droi i'r chwith, byddwch yn clywed llais y tu ôl i chi'n dweud: “Dyma'r ffordd; ewch y ffordd yma!”

²²Byddwch yn ffieiddio'r delwau wedi eu gorchuddio ag arian, a'r delwau metel gydag aur yn eu gorchuddio. Byddwch yn eu taflu i ffwrdd fel cadach misglwyf, ac yn dweud “Budreddi!”

²³Bydd e'n rhoi glaw i'r had rwyt wedi ei hau yn y pridd, a bydd y tir yn rhoi cnwd da, cyfoethog. Bydd digonedd o borfa i dy anifeiliaid bryd hynny,

²⁴a bydd yr ychen a'r asynnod sy'n gweithio ar y tir yn cael eu bwydo gyda'r ebran gorau, wedi ei nithio â fforch a rhaw.

²⁵Bydd nentydd a ffrydiau o ddŵr yn llifo ar bob mynydd a bryn uchel — ar ddiwrnod y lladdfa fawr pan fydd y tyrau amddiffynnol yn syrthio.

²⁶Bydd y lleuad yn disgleirio fel yr haul, a bydd yr haul yn disgleirio saith gwaith cryfach nag arfer (fel golau saith diwrnod mewn un!) ar y diwrnod pan fydd yr ARGLWYDD yn rhwymo briwiau ei bobl, ac yn iacháu'r anafiadau gawson nhw pan darodd e nhw.

²⁷Edrychwch! Mae'r ARGLWYDD ei hun yn dod o bell, yn wyllt gynddeiriog, yn corddi o'i fewn. Mae'n siarad yn ddig, a'i eiriau fel tân yn difa.

²⁸Mae ei dymer fel llifogydd gwyllt yn cyrraedd at y gwddf. Bydd yn ysgwyd y cenhedloedd mewn gogr i'w dinistrio, ac yn rhoi ffrwyn yng ngheg pobloedd i'w harwain ar gyfeiliorn.

²⁹Ond byddwch chi'n canu, fel petai'n noson i ddathlu gŵyl. Byddwch yn llawen ac yn dawnsio i gyfeiliant pib wrth fynd i fynydd yr ARGLWYDD, Craig Israel.

³⁰Bydd yr ARGLWYDD yn bloeddio'n uchel, a bydd ei fraich gref yn dod i lawr ac yn eu taro'n wyllt gynddeiriog, fel fflamau tân yn difa, neu gorwynt, storm a chenllysg.

³¹Bydd llais yr ARGLWYDD yn chwalu Asyria, sef y wialen ddefnyddiodd i daro.

³²Bydd yn eu waldio gyda'r pastwn ddewisodd ac yn eu curo i gyfeiliant drymiau a thelynau, pan fydd yn mynd allan i ryfel yn eu herbyn.

³³Mae'r goelcerth angladdol wedi ei pharatoi cyn hyn; mae'n barod ar gyfer eu brenin. Mae'r pwll tân yn ddwfn ac yn llydan, ac mae digon o goed i'w tanio. Bydd anadl yr ARGLWYDD fel llif lafa yn dod i'w llosgi.