Read Gobaith i Gymru Eseia 65 Bible Online

Eseia 65 - Gobaith i Gymru bible

Eseia 65

¹“Roeddwn yno i rai oedd ddim yn gofyn amdana i; dangosais fy hun i rai oedd ddim yn chwilio amdana i. Dywedais, ‘Dyma fi! Dyma fi!’ wrth wlad oedd ddim yn galw ar fy enw.

²Bues i'n estyn fy llaw drwy'r amser at bobl oedd yn gwrthryfela; pobl yn gwneud beth oedd ddim yn dda, ac yn dilyn eu mympwy eu hunain.

³Roedden nhw yn fy nigio o hyd ac o hyd — yn aberthu yn y gerddi paganaidd [146] ac yn llosgi aberthau ar allor frics; [147†]

⁴yn eistedd yng nghanol beddau, ac yn treulio'r nos mewn mannau cudd; yn bwyta cig moch [148†] a phowlenni o gawl gyda cig aflan ynddo;

⁵neu'n dweud, ‘Cadw draw! dw i'n rhy lân i ti ddod yn agos ata i!’ Mae pobl fel yna yn gwneud i mi wylltio, mae fel tân sy'n llosgi heb stopio.

⁶Edrychwch! Mae wedi ei gofnodi o'm blaen i! Dw i ddim am ei ddiystyru — dw i'n mynd i dalu'n ôl yn llawn! Talu'n ôl i bob un ohonyn nhw am eu pechodau,

⁷a phechodau eu hynafiaid hefyd.” —meddai'r ARGLWYDD— “Roedden nhw'n llosgi arogldarth ar y mynyddoedd, ac yn fy enllibio i ar y bryniau. Bydda i'n talu'n ôl iddyn nhw'n llawn am bopeth wnaethon nhw o'r dechrau cyntaf!”

⁸Dyma mae'r ARGLWYDD yn ei ddweud: “Fel mae sudd da mewn swp o rawnwin, a rhywun yn dweud, ‘Paid difetha fe; mae daioni ynddo,’ felly y bydda i'n gwneud er mwyn fy ngweision — fydda i ddim yn eu dinistrio nhw i gyd.

⁹Bydda i'n rhoi disgynyddion i Jacob, a pobl i etifeddu fy mynyddoedd yn Jwda. Bydd y rhai dw i wedi eu dewis yn eu feddiannu, a bydd fy ngweision yn byw yno.

¹⁰Bydd Saron yn borfa i ddefaid, a Dyffryn Achor [149], sy'n le i wartheg orwedd, yn eiddo i'r bobl sy'n fy ngheisio i.

¹¹Ond chi sydd wedi troi cefn ar yr ARGLWYDD, a diystyru fy mynydd cysegredig [150] i; chi sy'n gosod bwrdd i'r duw ‘Ffawd,’ ac yn llenwi cwpanau o win i'r duw ‛Tynged‛.

¹²Dw i'n eich condemnio i gael eich lladd gan y cleddyf! Byddwch chi'n penlinio i gael eich dienyddio — achos roeddwn i'n galw, a wnaethoch chi ddim ateb; roeddwn i'n siarad, a wnaethoch chi ddim gwrando. Roeddech chi'n gwneud pethau oeddwn i'n eu casáu, ac yn dewis pethau oedd ddim yn fy mhlesio.”

¹³Felly dyma mae fy Meistr, yr ARGLWYDD yn ei ddweud: “Bydd fy ngweision yn bwyta, a chi'n llwgu. Bydd fy ngweision yn yfed, a chi'n sychedu. Bydd fy ngweision yn llawen, a chi'n cael eich cywilyddio.

¹⁴Bydd fy ngweision yn canu'n braf, a chi'n wylo mewn poen, ac yn griddfan mewn gwewyr meddwl.

¹⁵Bydd eich enw yn cael ei ddefnyddio fel melltith gan y rhai dw i wedi eu dewis. Bydd y Meistr, yr ARGLWYDD, yn dy ladd di! Ond bydd enw hollol wahanol gan ei weision.

¹⁶Bydd pwy bynnag drwy'r byd sy'n derbyn bendith yn ei gael wrth geisio bendith gan y Duw ffyddlon; a'r sawl yn unman sy'n tyngu llw o ffyddlondeb yn ei gael wrth dyngu llw i enw'r Duw ffyddlon. Bydd trafferthion y gorffennol yn cael eu hanghofio, ac wedi eu cuddio o'm golwg.

¹⁷Achos dw i'n mynd i greu nefoedd newydd a daear newydd! [151†] Bydd pethau'r gorffennol wedi eu hanghofio; fyddan nhw ddim yn croesi'r meddwl.

¹⁸Ie, dathlwch a mwynhau am byth yr hyn dw i'n mynd i'w greu. Achos dw i'n mynd i greu Jerwsalem i fod yn hyfrydwch, a'i phobl yn rheswm i ddathlu.

¹⁹Bydd Jerwsalem yn hyfrydwch i mi, a'm pobl yn gwneud i mi ddathlu. Fydd sŵn crïo a sgrechian ddim i'w glywed yno byth eto.

²⁰Fydd babis bach ddim yn marw'n ifanc, na phobl mewn oed yn marw'n gynnar. Bydd rhywun sy'n marw yn gant oed yn cael ei ystyried yn llanc ifanc, a'r un sy'n marw heb gyrraedd y cant yn cael ei ystyried dan felltith.

²¹Byddan nhw'n adeiladu tai ac yn byw ynddyn nhw; byddan nhw'n plannu gwinllannoedd ac yn bwyta eu ffrwyth.

²²Fyddan nhw ddim yn adeiladu tai i rywun arall fyw ynddyn nhw, nac yn plannu i rywun arall fwyta'r ffrwyth. Bydd fy mhobl yn byw mor hir â choeden; bydd y rhai dw i wedi eu dewis yn cael mwynhau'n llawn waith eu dwylo.

²³Fyddan nhw ddim yn gweithio'n galed i ddim byd; fyddan nhw ddim yn magu plant i'w colli. Byddan nhw'n bobl wedi eu bendithio gan yr ARGLWYDD, a'u plant gyda nhw hefyd.

²⁴Bydda i'n ateb cyn iddyn nhw alw arna i; bydda i wedi clywed cyn iddyn nhw orffen siarad.

²⁵Bydd y blaidd a'r oen yn pori gyda'i gilydd, a bydd y llew yn bwyta gwellt fel ych; ond llwch y ddaear fydd bwyd y neidr. Fyddan nhw'n gwneud dim drwg na niwed [152†] yn fy mynydd cysegredig [153] i.” —yr ARGLWYDD sy'n dweud hyn.