Read Gobaith i Gymru Jeremeia 5 Bible Online

Jeremeia 5 - Gobaith i Gymru bible

Jeremeia 5

¹“Ewch yn ôl ac ymlaen drwy strydoedd Jerwsalem. Edrychwch yn fanwl ym mhobman; chwiliwch yn ei sgwariau cyhoeddus. Os allwch chi ddod o hyd i un person sy'n gwneud beth sy'n iawn ac yn onest, gwna i faddau i'r ddinas gyfan!” —yr ARGLWYDD sy'n dweud hyn.

²Mae'r bobl yma'n tyngu llw, “Mor sicr â bod yr ARGLWYDD yn fyw …” Ond y gwir ydy fod eu geiriau'n gelwydd!

³O ARGLWYDD, onid gonestrwydd wyt ti eisiau? Ti'n ei cosbi nhw, a dŷn nhw'n cymryd dim sylw. Bron i ti eu dinistrio, ond maen nhw'n gwrthod cael eu cywiro. Maen nhw mor ystyfnig, ac yn gwrthod newid eu ffyrdd.

⁴Wedyn dyma fi'n meddwl, “Pobl dlawd gyffredin ydy'r rhain. Maen nhw wedi ymddwyn yn ddwl; dŷn nhw ddim yn gwybod beth mae'r ARGLWYDD eisiau, a beth mae Duw yn ei ddisgwyl ganddyn nhw.

⁵Gwna i fynd i siarad gyda'r arweinwyr. Byddan nhw'n gwybod beth mae'r ARGLWYDD eisiau, a beth mae Duw yn ei ddisgwyl ganddyn nhw.” Ond roedden nhw hefyd fel ychen wedi torri'r iau yn gwrthod gadael i Dduw eu harwain nhw.

⁶Felly, bydd y gelyn yn dod i ymosod fel llew o'r goedwig. Bydd yn neidio arnyn nhw fel blaidd o'r anialwch. Bydd fel llewpard yn stelcian tu allan i'w trefi, a bydd unrhyw un sy'n mentro allan yn cael ei rwygo'n ddarnau! Maen nhw wedi gwrthryfela ac wedi troi cefn ar Dduw mor aml.

⁷“Jerwsalem — sut alla i faddau i ti am hyn? Mae dy bobl wedi troi cefn arna i. Maen nhw wedi cymryd llw i ‛dduwiau‛ sydd ddim yn bod! Er fy mod i wedi rhoi popeth oedd ei angen iddyn nhw dyma nhw'n ymddwyn fel gwraig sy'n anffyddlon i'w gŵr. Maen nhw'n heidio i dai puteiniaid,

⁸fel meirch cryfion yn awchu am gaseg; pob un yn gweryru am wraig ei gymydog.

⁹Ddylwn i ddim eu cosbi nhw am hyn?” meddai'r ARGLWYDD. “Ddylwn i ddim dial ar wlad fel yma?”

¹⁰“Ewch i lawr y rhesi o goed gwinwydd, a difetha, ond peidiwch â'i dinistrio nhw'n llwyr. Torrwch y canghennau sy'n blaguro i ffwrdd, achos dŷn nhw ddim yn perthyn i'r ARGLWYDD.

¹¹Mae pobl Israel a Jwda wedi bod yn anffyddlon i mi.” —yr ARGLWYDD sy'n dweud hyn.

¹²“Ydyn, maen nhw wedi gwrthod credu'r ARGLWYDD a dweud pethau fel, ‘Dydy e'n neb! Does dim dinistr i ddod go iawn. Welwn ni ddim rhyfel na newyn.

¹³Mae'r proffwydi'n malu awyr! Dydy Duw ddim wedi rhoi neges iddyn nhw! Gadewch i'r hyn maen nhw'n ddweud ddigwydd iddyn nhw eu hunain!’”

¹⁴Felly, dyma mae'r ARGLWYDD, y Duw holl-bwerus, yn ei ddweud: “Am eu bod nhw'n dweud hyn, dw i'n mynd i roi neges i ti fydd fel fflam dân yn eu llosgi nhw fel petaen nhw'n goed tân.”

¹⁵“Gwranda Israel,” meddai'r ARGLWYDD “Dw i'n mynd i ddod â gwlad o bell i ymosod arnat ti — gwlad sydd wedi bod o gwmpas ers talwm. Dwyt ti ddim yn siarad ei hiaith hi, nac yn deall beth mae'r bobl yn ei ddweud.

¹⁶Mae ei milwyr i gyd yn gryfion, a'i chawell saethau fel bedd agored.

¹⁷Byddan nhw'n bwyta dy gnydau a dy fwyd. Byddan nhw'n lladd dy feibion a dy ferched. Byddan nhw'n bwyta dy ddefaid a dy wartheg. Byddan nhw'n difetha dy goed gwinwydd a dy goed ffigys. Byddan nhw'n ymosod, ac yn dinistrio dy gaerau amddiffynnol — a thithau'n meddwl eu bod nhw mor saff!

¹⁸“Ond hyd yn oed bryd hynny fydda i ddim yn eich dinistrio chi'n llwyr,” meddai'r ARGLWYDD.

¹⁹“A Jeremeia, pan fydd y bobl yn gofyn, ‘Pam mae'r ARGLWYDD ein Duw wedi gwneud y pethau yma i ni?’, byddi di'n ateb, ‘Am eich bod wedi ei wrthod e, a gwasanaethu duwiau estron yn eich gwlad eich hunain, byddwch chi'n gwasanaethu pobl estron mewn gwlad ddieithr.’”

²⁰“Dwedwch fel hyn wrth ddisgynyddion Jacob, a cyhoeddwch y peth drwy Jwda:

²¹‘Gwrandwch, chi bobl ddwl sy'n deall dim — chi sydd â llygaid, ond yn gweld dim, chi sydd â chlustiau, ond yn clywed dim:

²²Oes gynnoch chi ddim parch ata i?’ meddai'r ARGLWYDD. ‘Ddylech chi ddim gwingo mewn ofn o'm blaen i? Fi roddodd dywod ar y traeth fel ffin nad ydy'r môr i'w chroesi. Er bod y tonnau'n hyrddio, fyddan nhw ddim yn llwyddo; er eu bod nhw'n rhuo, ân nhw ddim heibio.

²³Ond mae'r bobl yma mor benstiff, ac yn tynnu'n groes; maen nhw wedi troi cefn a mynd eu ffordd eu hunain.

²⁴Dŷn nhw ddim wir o ddifrif yn dweud, “Gadewch i ni barchu'r ARGLWYDD ein Duw. Mae'n rhoi'r glaw i ni yn y gwanwyn a'r hydref; mae'n rhoi'r cynhaeaf i ni ar yr adeg iawn.”

²⁵Mae'ch drygioni wedi rhoi stop ar y pethau yma! Mae'ch pechodau chi wedi cadw'r glaw i ffwrdd.’

²⁶‘Mae yna bobl ddrwg iawn ymhlith fy mhobl i. Maen nhw fel helwyr adar yn cuddio ac yn gwylio, ar ôl gosod trapiau i ddal pobl.

²⁷Fel caets sy'n llawn o adar wedi eu dal, mae eu tai yn llawn o enillion eu twyll. Dyna pam maen nhw mor gyfoethog a phwerus,

²⁸wedi pesgi ac yn edrych mor dda. Does dim pen draw i'w drygioni nhw! Dŷn nhw ddim yn rhoi cyfiawnder i'r amddifad, nac yn amddiffyn hawliau pobl dlawd.

²⁹Ddylwn i ddim eu cosbi nhw am hyn?’ meddai'r ARGLWYDD. ‘Ddylwn i ddim dial ar wlad fel yma?’

³⁰Mae beth sy'n digwydd yn y wlad yma'n erchyll, mae'n warthus!

³¹Mae'r proffwydi'n dweud celwydd, a'r offeiriaid yn rheoli fel maen nhw eisiau. Ac mae fy mhobl i wrth eu boddau gyda'r sefyllfa! Ond beth wnewch chi pan ddaw'r cwbl i ben?”