Read Gobaith i Gymru Jeremeia 51 Bible Online

Jeremeia 51 - Gobaith i Gymru bible

Jeremeia 51

¹Dyma mae'r ARGLWYDD yn ei ddweud: “Dw i'n mynd i ddod â corwynt dinistriol yn erbyn Babilon, ac yn erbyn y bobl sy'n byw yn Babilonia. [217]

²Bydda i'n anfon pobl estron i'w nithio; bydd fel gwynt yn chwythu'r us i ffwrdd. Bydd y wlad yn cael ei gadael yn wag. Byddan nhw'n ymosod o bob cyfeiriad ar y diwrnod hwnnw pan fydd pethau'n ddrwg arni.

³Peidiwch rhoi cyfle i'r bwasaethwr roi llinyn ar ei fwa; nac amser iddo roi ei arfwisg amdano. Lladdwch y bechgyn ifanc i gyd! Dinistriwch y fyddin yn llwyr!”

⁴Bydd pobl Babilon yn syrthio'n farw, wedi eu hanafu ar strydoedd y ddinas.

⁵Dydy Duw, yr ARGLWYDD holl-bwerus, ddim wedi troi cefn ar Israel a Jwda. Mae gwlad Babilonia yn euog o bechu yn erbyn Un sanctaidd Israel!

⁶Ffowch o ganol Babilon! Rhedwch am eich bywydau bawb! Does dim rhaid i chi ddiodde am ei bod hi'n cael ei chosbi. Mae'r amser wedi dod i'r ARGLWYDD dalu'n ôl iddi. Bydd yn rhoi iddi beth mae'n ei haeddu!

⁷Roedd Babilon fel cwpan aur yn llaw'r ARGLWYDD. Roedd wedi gwneud y byd i gyd yn feddw. Roedd gwledydd wedi yfed y gwin ohoni, ac wedi eu gyrru'n wallgof.

⁸Ond yn sydyn mae Babilon yn mynd i syrthio a dryllio. “Udwch drosti! Dewch ag eli i wella'i briwiau! Falle y bydd hi'n cael ei hiacháu!

⁹‘Bydden ni wedi ceisio helpu Babilon, ond doedd dim modd ei helpu. Gadewch i ni fynd adre i'n gwledydd ein hunain. Mae'r farn sy'n dod arni'n anferthol! Mae fel pentwr enfawr sy'n ymestyn i'r entrychion, ac yn codi i'r cymylau!’”

¹⁰“Mae'r ARGLWYDD wedi achub ein cam ni. Dewch! Gadewch i ni fynd i ddweud wrth Seion beth mae'r ARGLWYDD ein Duw wedi ei wneud.”

¹¹“Rhowch fin ar y saethau! Llanwch eich cewyll!” (Mae'r ARGLWYDD yn gwneud i frenhinoedd Media [218] godi yn erbyn Babilon. Mae e'n bwriadu dinistrio Babilon. Dyna sut mae'r ARGLWYDD yn mynd i ddial arnyn nhw. Mae'n mynd i ddial arnyn nhw am beth wnaethon nhw i'w deml e.)

¹²“Rhowch yr arwydd i ymosod ar waliau Babilon! Dewch â mwy o filwyr! Gosodwch wylwyr o'i chwmpas! Paratowch grwpiau i ymosod arni!” Mae'r ARGLWYDD yn mynd i wneud beth mae wedi ei gynllunio yn erbyn pobl Babilon.

¹³“Ti'n byw yng nghanol yr afonydd a'r camlesi. Rwyt wedi casglu cymaint o drysorau. Ond mae dy ddiwedd wedi dod; mae edau dy fywyd ar fin cael ei dorri!”

¹⁴Mae'r ARGLWYDD holl-bwerus wedi addo ar lw, “Dw i'n mynd i lenwi'r wlad â milwyr y gelyn. Byddan nhw fel haid o locustiaid ym mhobman. Byddan nhw'n gweiddi'n llawen am eu bod wedi ennill y frwydr.”

¹⁵Yr ARGLWYDD ddefnyddiodd ei rym i greu y ddaear. Fe ydy'r un osododd y byd yn ei le trwy ei ddoethineb, a lledu'r awyr trwy ei ddeall.

¹⁶Mae sŵn ei lais yn gwneud i'r awyr daranu. Mae'n gwneud i gymylau ddod i'r golwg ar y gorwel. Mae'n gwneud i fellt fflachio yng nghanol y glaw. Mae'n dod â'r gwynt allan o'i stordai i chwythu.

¹⁷Mae pobl mor ddwl! Dŷn nhw'n gwybod dim byd! Bydd yr eilunod yn codi cywilydd ar y rhai a'i gwnaeth nhw. Duwiau ffals ydy'r delwau; does dim bywyd ynddyn nhw.

¹⁸Dŷn nhw'n dda i ddim! Pethau i wneud sbort ohonyn nhw! Mae'r amser yn dod pan gân nhw eu cosbi a'u dinistrio.

¹⁹Dydy Duw Jacob ddim byd tebyg iddyn nhw. Fe ydy'r un wnaeth greu pob peth, ac mae pobl Israel yn bobl sbesial iddo. Yr ARGLWYDD holl-bwerus ydy ei enw!

²⁰“Ti ydy fy mhastwn rhyfel i; yr arf dw i'n ei ddefnyddio yn y frwydr. Dw i wedi dryllio gwledydd gyda ti, a dinistrio teyrnasoedd gyda ti.

²¹Dw i wedi taro ceffylau a'u marchogion gyda ti; cerbydau rhyfel a'r milwyr sy'n eu gyrru.

²²Dw i wedi taro dynion a merched; dynion hŷn, bechgyn a merched ifanc.

²³Dw i wedi taro bugeiliaid a'u preiddiau; ffermwyr a'r ychen maen nhw'n aredig gyda nhw. Dw i wedi taro llywodraethwyr a swyddogion gyda ti.

²⁴“Dw i'n mynd i dalu'n ôl i Babilon a phawb sy'n byw yn Babilonia am yr holl bethau drwg wnaethon nhw yn Seion o flaen eich llygaid chi.” —yr ARGLWYDD sy'n dweud hyn.

²⁵“Dw i yn dy erbyn di, Babilon!” meddai'r ARGLWYDD. “Ti ydy'r llosgfynydd sy'n dinistrio'r byd i gyd. Dw i'n mynd i dy daro di, a dy rolio di i lawr oddi ar y clogwyni. Byddi fel llosgfynydd mud.

²⁶Fydd neb yn defnyddio carreg ohonot ti fel maen congl na charreg sylfaen. Byddi'n adfeilion am byth.” —yr ARGLWYDD sy'n dweud hyn.

²⁷“Rhowch arwydd clir a chwythu'r corn hwrdd [219] i alw'r gwledydd i ryfel yn erbyn Babilon — Ararat, Minni ac Ashcenas. [220] Penodwch gadfridog i arwain yr ymosodiad. Dewch â cheffylau rhyfel fel haid o locustiaid.

²⁸Paratowch wledydd i ymladd yn ei herbyn hi — brenhinoedd Media, ei llywodraethwyr a'i swyddogion, a'r gwledydd sy'n cael eu rheoli ganddi.”

²⁹Mae'r ddaear yn crynu ac yn gwingo mewn poen, am fod bwriadau'r ARGLWYDD yn mynd i gael eu cyflawni. Mae'n mynd i ddinistrio gwlad Babilon yn llwyr, a fydd neb yn byw yno.

³⁰Bydd milwyr Babilon yn stopio ymladd. Byddan nhw'n cuddio yn eu caerau. Fydd ganddyn nhw ddim nerth i gario mlaen; byddan nhw'n wan fel merched. Bydd eu tai yn y ddinas yn cael eu llosgi. Bydd barrau eu giatiau wedi eu torri.

³¹Bydd negeswyr yn rhedeg, un ar ôl y llall, i ddweud wrth frenin Babilon fod y ddinas gyfan wedi cael ei dal.

³²Mae'r rhydau, lle gallai pobl ddianc, wedi eu cymryd. Mae'r corsydd brwyn, lle gallai pobl guddio, wedi eu llosgi. Mae'r fyddin mewn panig.

³³Dyma mae'r ARGLWYDD holl-bwerus, Duw Israel yn ei ddweud: “Bydd Babilon fel llawr dyrnu pan mae'n cael ei sathru. Mae amser cynhaeaf yn dod yn fuan iawn!”

³⁴Nebwchadnesar, brenin Babilon, wnaeth fy llarpio, a gyrru fy mhobl i ffwrdd. Llyncodd fi fel anghenfil, a llenwi ei fol gyda'm cyfoeth. Gadawodd fi fel plât gwag wedi ei glirio'n llwyr.

³⁵“Rhaid i Babilon dalu am y ffordd gwnaeth hi ein treisio ni!” meddai'r bobl sy'n byw yn Seion. “Dial ar bobl Babilonia am dywallt gwaed fy mhobl,” meddai Jerwsalem.

³⁶Felly, dyma beth mae'r ARGLWYDD yn ei ddweud: “Dw i'n mynd i weithredu ar dy ran di. Dw i'n mynd i dalu'n ôl i'r Babiloniaid am beth wnaethon nhw i ti. Dw i'n mynd i wagio ei chyflenwad dŵr hi, a sychu ei ffynhonnau.

³⁷Bydd Babilon yn bentwr o rwbel, ac yn lle i siacaliaid fyw. Bydd pethau ofnadwy yn digwydd yno a bydd pobl yn chwibanu mewn rhyfeddod. Fydd neb yn byw yno.

³⁸Byddan nhw'n rhuo fel llewod gyda'i gilydd, ac yn chwyrnu fel rhai bach eisiau bwyd.

³⁹Wrth awchu am fwyd bydda i'n rhoi gwledd o'u blaenau, ac yn eu meddwi nes byddan nhw'n chwil gaib. Byddan nhw'n llewygu, ac yn syrthio i gysgu, a fyddan nhw byth yn deffro eto,” —yr ARGLWYDD sy'n dweud hyn.

⁴⁰“Bydda i'n eu harwain nhw fel ŵyn i'r lladd-dy, neu hyrddod a bychod geifr sydd i gael eu haberthu.”

⁴¹“Meddyliwch! Bydd Babilon [221] yn cael ei dal! Bydd y ddinas mae'r byd yn ei chanmol yn cael ei chymryd! Bydd beth fydd yn digwydd i Babilon yn dychryn y gwledydd i gyd!

⁴²Bydd y môr yn ysgubo drosti. Bydd tonnau gwyllt yn ei gorchuddio hi.

⁴³Bydd beth fydd yn digwydd i'w threfi yn creu dychryn. Bydd yn troi'n dir sych anial — tir ble does neb yn byw ac heb bobl yn pasio trwyddo.

⁴⁴Dw i'n mynd i gosbi'r duw Bel yn Babilon. Bydda i'n gwneud iddo chwydu beth mae wedi ei lyncu. Fydd y gwledydd ddim yn llifo ato ddim mwy. Bydd waliau Babilon yn syrthio!

⁴⁵Dewch allan ohoni, fy mhobl! Rhedwch am eich bywydau, bob un ohonoch chi! A dianc oddi wrth lid ffyrnig yr ARGLWYDD!

⁴⁶Peidiwch torri'ch calon na bod ag ofn pan glywch y si'n mynd ar led drwy'r wlad. Bydd un stori'n mynd o gwmpas un flwyddyn, ac un arall y flwyddyn wedyn. Bydd trais ofnadwy yn y wlad, wrth i lywodraethwyr ymladd yn erbyn ei gilydd.

⁴⁷Mae'r amser yn dod pan fydda i'n cosbi eilun-dduwiau Babilon. Bydd y wlad i gyd yn cael ei chywilyddio, a bydd pobl yn syrthio'n farw ym mhobman.

⁴⁸Bydd y nefoedd a'r ddaear a phopeth ynddyn nhw yn canu'n llawen am beth fydd yn digwydd i Babilon. Bydd byddin yn dod o gyfeiriad y gogledd i'w dinistrio nhw,” —yr ARGLWYDD sy'n dweud hyn.

⁴⁹“Rhaid i Babilon syrthio, am ei bod wedi lladd cymaint o bobl Israel, ac am ei bod wedi lladd cymaint o bobl drwy'r byd i gyd.”

⁵⁰Chi bobl wnaeth lwyddo i ddianc rhag cael eich lladd gan gleddyf Babilon, ewch allan ohoni ar frys! Peidiwch loetran! Cofiwch yr ARGLWYDD yn y wlad bell. Meddyliwch am Jerwsalem.

⁵¹“Mae gynnon ni gywilydd; dŷn ni wedi cael ein sarhau. Mae'r gwarth i'w weld ar ein hwynebau. Aeth paganiaid i mewn i'r lleoedd sanctaidd yn nheml yr ARGLWYDD.” [222†]

⁵²“Felly mae'r amser yn dod,” meddai'r ARGLWYDD, “pan fydda i'n cosbi eu heilun-dduwiau nhw, a bydd pobl wedi eu hanafu yn griddfan mewn poen drwy'r wlad i gyd.

⁵³Hyd yn oed petai waliau Babilon yn cyrraedd i'r awyr, a'i chaerau'n anhygoel o gryfion, byddwn i'n anfon byddin i'w dinistrio hi,” —yr ARGLWYDD sy'n dweud hyn.

⁵⁴Gwrandwch! — pobl yn gweiddi yn Babilon! Sŵn dinistr ofnadwy'n dod o wlad Babilonia!

⁵⁵Mae'r ARGLWYDD yn mynd i ddinistrio Babilon. Mae e'n mynd i roi taw ar ei thwrw! Bydd sŵn y gelyn fel sŵn tonnau'n rhuo — byddin a'i sŵn yn fyddarol.

⁵⁶Ydy, mae'r gelyn sy'n dinistrio'n ymosod! Bydd milwyr Babilon yn cael eu dal, a'i bwâu yn cael eu torri. Mae'r ARGLWYDD yn Dduw sy'n cosbi. Bydd yn talu'n ôl yn llawn iddyn nhw!

⁵⁷“Bydda i'n meddwi ei swyddogion a'i gwŷr doeth, ei llywodraethwyr, ei phenaethiaid a'i milwyr. Byddan nhw'n syrthio i gysgu am byth. Fyddan nhw ddim yn deffro eto,” meddai'r Brenin —yr ARGLWYDD holl-bwerus ydy ei enw e.

⁵⁸Dyma mae'r ARGLWYDD holl-bwerus yn ei ddweud: “Bydd wal drwchus dinas Babilon yn cael ei bwrw i lawr. Bydd ei giatiau uchel yn cael eu llosgi. Bydd ymdrechion y bobloedd i ddim byd. Bydd holl lafur y gwledydd yn cael ei losgi!” [223†]

⁵⁹Dyna'r negeseuon oedd y proffwyd Jeremeia wedi eu rhoi i Seraia (mab Nereia ac ŵyr i Machseia) [224]. Seraia oedd swyddog llety'r brenin, ac roedd wedi mynd gyda Sedeceia, brenin Jwda, i Babilon yn y bedwaredd flwyddyn i Sedeceia fel brenin.

⁶⁰Roedd Jeremeia wedi ysgrifennu mewn sgrôl am y dinistr ofnadwy oedd yn mynd i ddod ar Babilon.

⁶¹Yna dwedodd wrth Seraia: “Gwna'n siŵr dy fod yn darllen y cwbl yn uchel i'r bobl ar ôl cyrraedd Babilon.

⁶²Wedyn gweddïa, ‘O ARGLWYDD, rwyt ti wedi dweud yn glir dy fod ti'n mynd i ddinistrio'r lle yma. Fydd dim pobl nac anifeiliaid yn gallu byw yma. Bydd yn lle anial am byth.’

⁶³Ar ôl darllen y sgrôl, rhwyma hi wrth garreg a'i thaflu i ganol yr Afon Ewffrates.

⁶⁴Yna gwna'r datganiad yma: ‘Fel hyn bydd Babilon yn suddo, a fydd hi byth yn codi eto, o achos yr holl ddinistr dw i'n ei anfon arni.’” Dyma ddiwedd neges Jeremeia.