Read Gobaith i Gymru Habacuc 3 Bible Online

Habacuc 3 - Gobaith i Gymru bible

Habacuc 3

¹Gweddi'r proffwyd Habacuc. Ar “Shigionoth”.

² ARGLWYDD, dw i wedi clywed beth rwyt ti'n gallu ei wneud. Mae'n syfrdanol! Gwna yr un peth eto yn ein dyddiau ni. Dangos dy nerth yn ein dyddiau. Er dy fod yn ddig, dangos drugaredd aton ni!

³Dw i'n gweld Duw yn dod eto o Teman; a'r Un Sanctaidd o Fynydd Paran. [2] Saib Mae ei ysblander yn llenwi'r awyr, ac mae'r ddaear i gyd yn ei foli.

⁴Mae e'n disgleirio fel golau llachar. Daw mellten sy'n fforchio o'i law, lle mae'n cuddio ei nerth.

⁵Mae'r pla yn mynd allan o'i flaen, a haint yn ei ddilyn.

⁶Pan mae'n sefyll mae'r ddaear yn crynu; pan mae'n edrych mae'r gwledydd yn dychryn. Mae'r mynyddoedd hynafol yn dryllio, a'r bryniau oesol yn suddo, wrth iddo deithio'r hen ffyrdd.

⁷Dw i'n gweld pebyll llwyth Cwshan mewn panig, a llenni pebyll Midian [3] yn crynu.

⁸Ydy'r afonydd wedi dy gynhyrfu di, ARGLWYDD? Wyt ti wedi gwylltio gyda'r afonydd? Wyt ti wedi digio gyda'r môr? Ai dyna pam rwyt ti wedi dringo i dy gerbyd? — cerbyd dy fuddugoliaeth.

⁹Mae dy fwa wedi ei dynnu allan, a dy saethau yn barod i ufuddhau i ti. Saib Mae afonydd yn llifo ac yn hollti'r ddaear.

¹⁰Mae'r mynyddoedd yn gwingo wrth dy weld yn dod. Mae'n arllwys y glaw, a'r storm ar y môr yn rhuo a'r tonnau'n cael eu taflu'n uchel.

¹¹Mae'r haul a'r lleuad yn aros yn llonydd; mae fflachiadau dy saethau, a golau llachar dy waywffon yn eu cuddio.

¹²Rwyt ti'n stompio drwy'r ddaear yn wyllt, a sathru'r gwledydd dan draed.

¹³Ti'n mynd allan i achub dy bobl; i achub y gwas rwyt wedi ei eneinio. Ti'n taro arweinydd y wlad ddrwg, a'i gadael yn noeth o'i phen i'w chynffon. Saib

¹⁴Ti'n trywanu ei milwyr gyda'u picellau eu hunain, wrth iddyn nhw ruthro ymlaen i'n chwalu ni. Roedden nhw'n chwerthin a dathlu wrth gam-drin y tlawd yn y dirgel.

¹⁵Roedd dy geffylau yn sathru'r môr, ac yn gwneud i'r dŵr ewynnu.

¹⁶Pan glywais y sŵn, roedd fy mol yn corddi, a'm gwefusau'n crynu. Roedd fy nghorff yn teimlo'n wan, a'm coesau'n gwegian. Dw i'n mynd i ddisgwyl yn dawel i ddydd trybini ddod ar y bobl sy'n ymosod arnon ni.

¹⁷Pan mae'r goeden ffigys heb flodeuo, a'r grawnwin heb dyfu yn y winllan; Pan mae'r coed olewydd wedi methu, a dim cnydau ar y caeau teras; Pan does dim defaid yn y gorlan, nag ychen yn y beudy;

¹⁸Drwy'r cwbl, bydda i'n addoli'r ARGLWYDD ac yn dathlu'r Duw sydd yn fy achub i!

¹⁹Mae'r ARGLWYDD, fy meistr, yn rhoi nerth i mi, ac yn gwneud fy nhraed mor saff â'r carw sy'n crwydro'r ucheldir garw. I'r arweinydd cerdd: ar offerynnau llinynnol.