Read Gobaith i Gymru Malachi 2 Bible Online

Malachi 2 - Gobaith i Gymru bible

Malachi 2

¹Nawr, chi offeiriaid, dyma orchymyn i chi:

²“Os wnewch chi ddim gwrando a phenderfynu dangos parch tuag ata i,” —meddai'r ARGLWYDD holl-bwerus— “bydda i'n dod â'r felltith arnoch chi, ac yn troi eich bendithion chi yn felltith. (Yn wir, dw i wedi gwneud hynny, am eich bod chi ddim o ddifrif.)

³Bydda i'n ceryddu eich disgynyddion, a rhwbio eich wyneb yn y perfeddion — perfeddion aberthau eich gwyliau crefyddol, a byddwch yn cael eich taflu allan gyda nhw!

⁴Byddwch yn gwybod wedyn mai fi roddodd y gorchymyn hwn i chi, fod fy ymrwymiad gyda Lefi i'w gadw,” —meddai'r ARGLWYDD holl-bwerus.

⁵“Roeddwn wedi ymrwymo i roi bywyd a heddwch iddo. Dyna rois i iddo, ac roedd e i fod i'm parchu ac ymostwng o'm blaen i.

⁶Roedd i ddysgu'r gwir, a doedd e ddim i dwyllo; Roedd i fyw yn gwbl ufudd i mi, ac i droi llawer o bobl oddi wrth ddrwg.

⁷Roedd geiriau offeiriad i amddiffyn y gwir, a'r hyn mae'n ei ddysgu i roi arweiniad i bobl; gan ei fod yn negesydd i'r ARGLWYDD holl-bwerus.

⁸Ond dych chi wedi troi cefn ar y ffordd iawn; dych chi wedi dysgu pethau sydd wedi gwneud i lawer o bobl faglu. Dych chi wedi llygru'r ymrwymiad gyda Lefi,” —meddai'r ARGLWYDD holl-bwerus.

⁹“Felly dw i'n mynd i'ch gwneud chi'n rai sy'n cael eu diystyru a'u bychanu gan bawb, am nad ydych chi wedi bod yn ffyddlon i mi, a dydy'ch dysgeidiaeth chi ddim wedi bendithio pobl.”

¹⁰Onid un tad sydd gynnon ni i gyd? Onid yr un Duw wnaeth ein creu ni? Felly pam ydyn ni'n anffyddlon i'n gilydd ac yn torri ymrwymiad ein tadau?

¹¹Mae pobl Jwda wedi bod yn anffyddlon, ac wedi gwneud pethau ffiaidd yn Israel a Jerwsalem. Maen nhw wedi halogi'r lle sanctaidd mae'r ARGLWYDD yn ei garu, drwy briodi merched sy'n addoli duwiau eraill.

¹²Boed i'r ARGLWYDD daflu allan o bebyll Jacob bob un sy'n gwneud y fath beth, ac yna'n cyflwyno offrwm i'r ARGLWYDD holl-bwerus.

¹³A dyma beth arall dych chi'n ei wneud: Dych chi'n gorchuddio allor yr ARGLWYDD gyda'ch dagrau, wrth wylo a chwyno am nad ydy e'n cymryd sylw o'ch offrwm chi ddim mwy, ac yn gwrthod derbyn eich rhodd.

¹⁴“Ond pam?” meddech chi. Am fod yr ARGLWYDD yn dyst i'r addewidion wnest ti i dy wraig pan briodaist. Ti wedi bod yn anffyddlon iddi er mai hi ydy dy gymar di, a'r un wnest ti ymrwymo iddi drwy briodas.

¹⁵Oni wnaeth Duw chi'n un? Gwnaeth chi'n un cnawd ac ysbryd. A beth sydd gan Dduw eisiau o'r undod? Onid plant duwiol? [2] Felly gwyliwch eich hunain! Ddylai neb fod yn anffyddlon i'r wraig briododd pan yn ifanc.

¹⁶“Dw i'n casáu ysgariad,” —meddai'r ARGLWYDD, Duw Israel— “a'r rhai sy'n euog o drais,” —meddai'r ARGLWYDD holl-bwerus. Felly gwyliwch eich hunain! Ddylai neb fod yn anffyddlon.

¹⁷Dych chi wedi blino'r ARGLWYDD â'ch holl siarad. “Sut ydyn ni wedi ei flino fe?” meddech chi, Trwy ddweud, “Mae pawb sy'n gwneud drwg yn dda yng ngolwg yr ARGLWYDD — mae wrth ei fodd gyda nhw!” neu trwy ofyn, “Ble mae'r Duw cyfiawn yma?”