Read Gobaith i Gymru Mathew 24 Bible Online

Mathew 24 - Gobaith i Gymru bible

Mathew 24

¹Wrth i Iesu adael y deml dyma'i ddisgyblion yn dod ato ac yn tynnu ei sylw at yr adeiladau.

²“Ydych chi'n gweld y rhain i gyd?” meddai. “Credwch chi fi, bydd y cwbl yn cael ei chwalu, a fydd dim un garreg wedi ei gadael yn ei lle.”

³Yn nes ymlaen, pan oedd Iesu'n eistedd ar ochr Mynydd yr Olewydd, daeth ei ddisgyblion ato yn breifat a gofyn, “Pryd mae beth roeddet ti'n sôn amdano yn mynd i ddigwydd? Fydd unrhyw rybudd i ddangos i ni dy fod di'n dod, a bod diwedd y byd wedi cyrraedd?”

⁴Atebodd Iesu: “Gwyliwch fod neb yn eich twyllo chi.

⁵Bydd llawer yn dod yn hawlio fy awdurdod i, ac yn dweud, ‘Fi ydy'r Meseia,’ a byddan nhw'n llwyddo i dwyllo llawer o bobl.

⁶Bydd rhyfeloedd a byddwch yn clywed sôn am ryfeloedd. Ond peidiwch cynhyrfu — mae pethau felly'n siŵr o ddigwydd, ond fydd y diwedd yn dal heb ddod.

⁷Bydd gwledydd a llywodraethau yn rhyfela yn erbyn ei gilydd. Bydd newyn mewn gwahanol leoedd, a daeargrynfeydd.

⁸Dim ond y dechrau ydy hyn i gyd!

⁹“Cewch eich arestio a'ch cam-drin a'ch lladd. Bydd pobl ym mhob gwlad yn eich casáu chi am eich bod yn ddilynwyr i mi.

¹⁰Bydd llawer yn troi cefn arna i bryd hynny, ac yn bradychu a casáu ei gilydd.

¹¹Bydd proffwydi ffug yn codi ac yn twyllo llawer iawn o bobl.

¹²Bydd mwy a mwy o ddrygioni, bydd cariad y rhan fwyaf yn oeri,

¹³ond bydd yr un sy'n sefyll yn gadarn i'r diwedd un yn cael ei achub.

¹⁴A bydd y newyddion da am deyrnasiad Duw yn cael ei gyhoeddi drwy'r byd i gyd. Bydd pob gwlad yn ei glywed, a dim ond wedyn fydd y diwedd yn dod.

¹⁵“Pan fydd beth soniodd y proffwyd Daniel amdano yn digwydd, hynny ydy ‘Yr eilun ffiaidd sy'n dinistrio’ [118†] yn sefyll yn y cysegr sanctaidd

¹⁶(rhaid i'r un sy'n darllen ddeall hyn!), dylai pawb sydd yn Jwdea ddianc i'r mynyddoedd.

¹⁷Fydd dim cyfle i neb sydd y tu allan i'w dŷ fynd i mewn i nôl unrhyw beth.

¹⁸A ddylai neb sydd allan yn y maes fynd adre i nôl ei gôt hyd yn oed.

¹⁹Mor ofnadwy fydd hi ar wragedd beichiog a mamau sy'n magu plant bach bryd hynny!

²⁰Gweddïwch y bydd dim rhaid i chi ffoi yn ystod y gaeaf neu ar ddydd Saboth.

²¹Achos bryd hynny bydd argyfwng gwaeth nag unrhyw beth welwyd erioed o'r blaen — a fydd dim byd tebyg yn y dyfodol chwaith!

²²Oni bai iddo gael ei wneud yn gyfnod byr, fyddai neb yn dianc! Ond bydd yn cael ei wneud yn gyfnod byr er mwyn y bobl mae Duw wedi eu dewis.

²³Felly, os bydd rhywun yn dweud, ‘Edrych! Hwn ydy'r Meseia!’ neu ‘Dacw fe!’ peidiwch credu'r peth.

²⁴Bydd llawer i ‛Feseia‛ ffug a phroffwydi ffug yn dod ac yn gwneud gwyrthiau syfrdanol. Bydden nhw'n twyllo'r bobl hynny mae Duw wedi eu dewis petai'r fath beth yn bosib!

²⁵Cofiwch mod i wedi dweud hyn ymlaen llaw.

²⁶“Felly os bydd rhywun yn dweud wrthoch chi, ‘Mae'r Meseia acw, allan yn yr anialwch,’ peidiwch mynd yno i edrych; neu ‘mae e'n cuddio yma,’ peidiwch credu'r peth.

²⁷Fydd dim amheuaeth o gwbl pan ddaw Mab y Dyn yn ôl — bydd mor amlwg â mellten yn goleuo'r awyr o'r dwyrain i'r gorllewin.

²⁸Bydd mor amlwg â'r ffaith fod yna gorff marw ble bynnag mae fwlturiaid wedi casglu.

²⁹“Ond yn union ar ôl yr argyfwng hwnnw, ‘Bydd yr haul yn tywyllu, a'r lleuad yn peidio rhoi golau; bydd y sêr yn syrthio o'r awyr, a'r planedau yn ansefydlog.’ [119†]

³⁰“Yna bydd arwydd i'w weld yn yr awyr yn rhybuddio fod Mab y Dyn ar fin dod, a bydd pob llwyth o bobl ar y ddaear yn galaru. Bydd pawb yn fy ngweld i, Mab y Dyn, yn dod ar gymylau'r awyr gyda grym ac ysblander mawr. [120†]

³¹Bydd utgorn yn canu ffanffer uchel a bydd Duw yn anfon ei angylion i gasglu'r rhai mae wedi eu dewis o bob rhan o'r byd.

³²“Dysgwch wers gan y goeden ffigys: Pan mae'r brigau'n dechrau blaguro a dail yn dechrau tyfu arni, gwyddoch fod yr haf yn agos.

³³Felly'r un fath, pan fyddwch yn gweld y pethau yma i gyd, byddwch yn gwybod ei fod ar fin dod yn ôl — reit y tu allan i'r drws!

³⁴Credwch chi fi, bydd y genhedlaeth bresennol yn dal yma pan fydd hyn yn digwydd.

³⁵Bydd yr awyr a'r ddaear yn diflannu, ond mae beth dw i'n ddweud yn aros am byth.

³⁶“Does neb ond y Tad yn gwybod y dyddiad a pha amser o'r dydd y bydd hyn yn digwydd — dydy'r angylion ddim yn gwybod, na hyd yn oed y Mab ei hun!

³⁷Bydd hi yr un fath ag oedd hi yn amser Noa pan fydda i, Mab y Dyn, yn dod yn ôl.

³⁸Yn y dyddiau yn union cyn y llifogydd, roedd pobl yn bwyta ac yn yfed ac yn priodi ac yn y blaen, hyd y diwrnod pan aeth Noa i mewn i'r arch.

³⁹Doedd ganddyn nhw ddim syniad beth oedd yn mynd i ddigwydd nes i'r llifogydd ddod a'u hysgubo nhw i gyd i ffwrdd! [121†] Fel yna'n union y bydd hi pan fydda i, Mab y Dyn, yn dod yn ôl.

⁴⁰Bydd dau allan yn y maes; bydd un yn cael ei gymryd i fwrdd ac un yn cael ei adael.

⁴¹Bydd dwy wraig yn malu ŷd gyda melin law; bydd un yn cael ei chymryd i ffwrdd ac un yn cael ei gadael.

⁴²“Gwyliwch felly, achos dych chi ddim yn gwybod y dyddiad pan bydd eich Arglwydd yn dod yn ôl.

⁴³Meddyliwch! Petai perchennog y tŷ yn gwybod ymlaen llaw pryd yn ystod y nos roedd y lleidr yn dod, byddai wedi aros i wylio a'i rwystro rhag torri i mewn i'w dŷ.

⁴⁴Felly rhaid i chi fod yn barod drwy'r adeg. Bydda i, Mab y Dyn, yn cyrraedd pan fyddwch chi ddim yn disgwyl!

⁴⁵“Felly pwy ydy'r swyddog doeth mae'r meistr yn gallu dibynnu arno? Mae wedi ei benodi i fod yn gyfrifol am y gweision i gyd, ac i'w bwydo'n rheolaidd.

⁴⁶Ac os bydd yn gwneud ei waith yn iawn pan ddaw'r meistr yn ôl, bydd yn cael ei wobrwyo.

⁴⁷Wir i chi, bydd yn cael y cyfrifoldeb o ofalu am eiddo'r meistr i gyd!

⁴⁸Ond beth petai'r swyddog yna'n un drwg, ac yn meddwl iddo'i hun, ‘Mae'r meistr wedi bod i ffwrdd yn hir iawn,’

⁴⁹ac yn mynd ati i gam-drin ei gydweithwyr, a bwyta ac yfed gyda'r meddwon.

⁵⁰Byddai'r meistr yn dod yn ôl yn gwbl ddirybudd,

⁵¹a'i gosbi'n llym a'i daflu allan gyda'r rhai hynny sy'n gwneud sioe o'u crefydd. Yno bydd pobl yn wylo'n chwerw ac mewn artaith.”