Read Gobaith i Gymru Deuteronomium 32 Bible Online

Deuteronomium 32 - Gobaith i Gymru bible

Deuteronomium 32

¹Nefoedd a daear, gwrandwch beth dw i'n ddweud!

²Bydd beth dw i'n ddweud fel cawod o law, a'm dysgeidiaeth fel diferion o wlith; bydd fel glaw yn disgyn ar borfa, neu law mân ar laswellt.

³Wrth i mi gyhoeddi enw'r ARGLWYDD, dwedwch mor fawr yw ein Duw!

⁴Mae e fel craig, a'i waith yn berffaith; mae bob amser yn gwneud beth sy'n iawn. Bob amser yn deg ac yn onest — yn Dduw ffyddlon sydd byth yn anghyfiawn.

⁵Ond mae ei bobl wedi bod yn anffyddlon, ac heb ymddwyn fel dylai ei blant — a dyna'r drwg. Maen nhw'n genhedlaeth anonest, sy'n twyllo.

⁶Ai dyma sut ydych chi'n talu'n ôl i'r ARGLWYDD? — dych chi'n bobl mor ffôl! Onid fe ydy'ch tad chi, wnaeth eich creu chi? Fe sydd wedi'ch llunio chi, a rhoi hunaniaeth i chi!

⁷Cofiwch y dyddiau a fu; meddyliwch beth ddigwyddodd yn y gorffennol: Gofynnwch i'ch rhieni a'r genhedlaeth hŷn — byddan nhw'n gallu dweud wrthoch chi.

⁸Pan roddodd y Goruchaf dir i'r cenhedloedd, a rhannu'r ddynoliaeth yn grwpiau, gosododd ffiniau i'r gwahanol bobloedd a rhoi angel i ofalu am bob un. [39]

⁹Ond cyfran yr ARGLWYDD ei hun oedd ei bobl; pobl Jacob oedd ei drysor sbesial.

¹⁰Daeth o hyd iddyn nhw mewn tir anial; mewn anialwch gwag a gwyntog. Roedd yn eu cofleidio a'u dysgu, a'u hamddiffyn fel cannwyll ei lygad.

¹¹Fel eryr yn gwthio'i gywion o'r nyth, yna'n hofran a'u dal ar ei adenydd, dyma'r ARGLWYDD yn codi ei bobl ar ei adenydd e.

¹²Yr ARGLWYDD ei hun oedd yn eu harwain, nid rhyw dduw estron oedd gyda nhw.

¹³Gwnaeth iddyn nhw goncro'r wlad heb rwystr [40], a cawson nhw fwyta o gynnyrch y tir. Rhoddodd fêl iddyn nhw ei sugno o'r creigiau, olew olewydd o'r tir caregog,

¹⁴caws colfran o'r gwartheg, a llaeth o'r geifr, gyda brasder ŵyn, hyrddod a geifr Bashan. Cefaist fwyta'r gwenith gorau ac yfed y gwin gorau.

¹⁵Ond dyma Israel onest [41] yn pesgi, a dechrau strancio — magu bloneg a mynd yn dewach a thewach! Yna troi cefn ar y Duw a'i gwnaeth, a sarhau y Graig wnaeth ei hachub;

¹⁶ei wneud yn eiddigeddus o'r duwiau paganaidd, a'i bryfocio gyda'i heilunod ffiaidd.

¹⁷Aberthu i gythreuliaid, nid i Dduw — duwiau doedden nhw'n gwybod dim amdanyn nhw; y duwiau diweddaraf, duwiau doedd eich hynafiaid yn gwybod dim amdanyn nhw.

¹⁸Anwybyddu'r Graig wnaeth dy genhedlu, ac anghofio'r Duw ddaeth â ti i fod.

¹⁹Gwelodd yr ARGLWYDD hyn, a'u gwrthod, am fod ei feibion a'i ferched wedi ei wylltio.

²⁰Meddai, “Dw i'n mynd i droi cefn arnyn nhw, a gweld beth fydd yn digwydd iddyn nhw. Maen nhw'n genhedlaeth anonest, yn blant sydd mor anffyddlon.

²¹Maen nhw wedi fy ngwneud i'n eiddigeddus gyda'i duwiau ffals, a'm digio gyda'u delwau diwerth. Bydda i'n gwneud i chi fod yn eiddigeddus o rai nad ydyn nhw'n genedl, a'ch gwneud yn ddig trwy fendithio pobl sy'n deall dim.

²²Mae tân wedi ei gynnau — dw i mor ddig! Bydd yn llosgi i ddyfnder y ddaear. Bydd yn difa'r tir a'i gynnyrch, ac yn llosgi hyd sylfaeni'r mynyddoedd.

²³Bydd trychinebau di-baid yn eu taro; bydda i'n defnyddio fy saethau i gyd.

²⁴Byddan nhw'n marw o newyn, yn cael eu dinistrio gan haint, a brathiadau chwerw anifeiliaid gwylltion a nadroedd gwenwynig.

²⁵Bydd cleddyf yn lladd pobl y tu allan, a phawb yn cuddio yn eu dychryn y tu mewn — dynion a merched ifanc, plant bach a henoed.

²⁶Gallwn fod wedi dweud, ‘Dw i am eu torri nhw'n ddarnau, a gwneud i bobl anghofio eu bod nhw wedi bodoli.

²⁷Ond roedd gen i ofn ymateb y gelynion; y bydden nhw'n camddeall ac yn dweud, “Ni sydd wedi ennill! Ni sydd wedi gwneud hyn! Dydy'r ARGLWYDD wedi gwneud dim!”’

²⁸Does gan bobl Israel ddim sens! Dŷn nhw'n deall dim!

²⁹Petaen nhw'n ddoeth bydden nhw'n deall, ac yn sylweddoli beth fydd yn digwydd yn y diwedd.”

³⁰Sut mae un gelyn yn gallu gwneud i fil o Israel ffoi, a dau yn gyrru deg mil ar ffo, oni bai fod eu Craig wedi eu gwerthu nhw, a'r ARGLWYDD wedi gadael iddyn nhw fynd?

³¹Dydy ‛craig‛ ein gelynion ddim fel ein Craig ni — mae'r gelynion eu hunain yn cydnabod hynny!

³²Mae eu gwreiddiau'n mynd yn ôl i Sodom, a'u gwinwydden y tyfu ar gaeau teras Gomorra. Mae eu grawnwin yn llawn gwenwyn, a'u sypiau o ffrwyth yn chwerw.

³³Mae'r gwin fel gwenwyn nadroedd, gwenwyn marwol gwiberod.

³⁴“Onid ydw i'n cofio'r cwbl?” meddai'r ARGLWYDD, “Onid ydw i wedi ei gadw dan glo yn fy stordai?

³⁵Fi sy'n dial, ac yn talu nôl. Byddan nhw'n llithro — mae trychineb ar fin digwydd iddyn nhw, a'r farn sydd i ddod yn rhuthro draw!”

³⁶Bydd yr ARGLWYDD yn rhyddhau ei bobl, ac yn tosturio wrth ei weision, wrth weld eu bod nhw heb nerth, a bod neb ar ôl, yn gaeth nac yn rhydd.

³⁷Bydd e'n gofyn, “Ble mae eu duwiau nhw nawr? Ble mae'r graig lle roedden nhw'n ceisio cysgodi

³⁸— y duwiau wnaeth fwyta eu haberthau gorau, ac yfed gwin yr offrymau o ddiod? Gadewch iddyn nhw eich helpu chi; gadewch iddyn nhw edrych ar eich holau chi!

³⁹Dw i eisiau i chi ddeall mai fi, ie fi ydy e! Does dim duw arall ar wahân i mi. Mae gen i awdurdod i ladd ac i roi bywyd, awdurdod i anafu ac i iacháu a does neb yn gallu fy stopio!

⁴⁰Dw i'n addo ar fy llw, ‘Mor sicr a'm bod i yn byw am byth,

⁴¹Dw i'n mynd i hogi fy nghleddyf disglair, a gafael ynddo i gosbi; Dw i'n mynd i ddial ar y gelynion, a talu'n ôl i'r rhai sy'n fy nghasáu!

⁴²Bydd fy saethau wedi meddwi ar waed, a'm cleddyf yn darnio cnawd — gwaed y rhai wedi eu lladd a'r caethion, prif arweinwyr y gelyn!’”

⁴³Llawenhewch, genhedloedd, gyda'i bobl; bydd yn dial am ladd ei weision. Mae'n mynd i ddial ar y gelynion, a gwneud iawn am beth a wnaethon i'w dir ac i'w bobl.

⁴⁴Yna dyma Moses yn mynd gyda Josua fab Nwn, ac yn adrodd geiriau'r gân i'r bobl i gyd.

⁴⁵[45-46] Ar ôl gwneud hynny, dyma Moses yn dweud wrthyn nhw, “Cofiwch bopeth dw i wedi ei ddweud wrthoch chi heddiw. Dysgwch eich plant i wneud popeth mae'r gyfraith yma'n ddweud.

⁴⁶

⁴⁷Dim geiriau gwag ydyn nhw — dyma'ch bywyd chi! Os cadwch chi nhw, byddwch chi'n byw yn hir yn y tir dych chi ar fin croesi'r Iorddonen i'w gymryd drosodd.”

⁴⁸Yna, ar yr un diwrnod, dyma'r ARGLWYDD yn dweud wrth Moses,

⁴⁹“Dos i fyny bryniau Afarîm, a dringo i ben Mynydd Nebo (sydd ar dir Moab, gyferbyn â Jericho), i ti gael gweld Canaan, y wlad dw i'n ei rhoi i bobl Israel.

⁵⁰Byddi di'n marw ar ben y mynydd, fel buodd dy frawd Aaron farw ar ben mynydd Hor.

⁵¹Roedd y ddau ohonoch chi wedi gwrthryfela yn fy erbyn i pan oeddech chi gyda phobl Israel wrth Ffynnon Meriba yn Cadesh yn Anialwch Sin. Wnaethoch chi ddim dangos parch ata i o flaen pobl Israel.

⁵²Felly byddi'n cael gweld y tir o dy flaen di, ond fyddi di ddim yn cael mynd i mewn i'r wlad dw i'n ei rhoi i bobl Israel.”