Read Gobaith i Gymru Barnwyr 5 Bible Online

Barnwyr 5 - Gobaith i Gymru bible

Barnwyr 5

¹Y diwrnod hwnnw dyma Debora a Barac yn canu cân i ddathlu'r fuddugoliaeth:

²Molwch yr ARGLWYDD! Pan mae arweinwyr Israel yn arwain, pan mae dynion yn gwirfoddoli'n frwd.

³Clywch, frenhinoedd! Gwrandwch, arweinwyr! Dw i'n canu i'r ARGLWYDD! ie, canu mawl i'r ARGLWYDD, Duw Israel.

⁴O ARGLWYDD, pan adewaist Seir, a chroesi gwastatir Edom, dyma'r ddaear yn crynu, a chymylau'r awyr yn tywallt y glaw.

⁵Crynodd y mynyddoedd o flaen yr ARGLWYDD, Duw Sinai; o flaen yr ARGLWYDD, Duw Israel.

⁶Yn nyddiau Shamgar, mab Anat, ac eto yn nyddiau Jael, roedd pobl yn osgoi'r priffyrdd ac yn teithio ar ffyrdd troellog cefn gwlad.

⁷Roedd rhyfelwyr yn brin yn Israel, nes i ti, Debora, godi, fel mam gan amddiffyn Israel.

⁸Roedd Israel yn dilyn duwiau newydd, a daeth gelynion i ymosod ar eu giatiau. Doedd dim tarian na gwaywffon i'w gael gan bedwar deg o unedau milwrol Israel.

⁹Ond molwch yr ARGLWYDD! Diolch am arweinwyr Israel, a'r dynion wnaeth wirfoddoli i ymladd.

¹⁰Gwrandwch bawb! — chi sy'n marchogaeth asennod gwynion, yn eistedd yn gyfforddus ar garthenni cyfrwy, a chi sy'n gorfod cerdded ar y ffordd.

¹¹Gwrandwch arnyn nhw'n canu wrth y ffynhonnau! — yn canu am y cwbl [6] wnaeth yr ARGLWYDD, a'r cwbl wnaeth rhyfelwyr Israel. Aeth byddin yr ARGLWYDD at giatiau'r ddinas!

¹²Deffra! deffra! Debora. Deffra! deffra! cana gân! Ar dy draed, Barac! Cymer garcharorion rhyfel, fab Abinoam!

¹³A dyma'r dynion oedd ar gael yn dod i lawr at eu harweinwyr. Daeth pobl yr ARGLWYDD i ymuno gyda mi fel rhyfelwyr.

¹⁴Daeth rhai o Effraim (lle bu'r Amaleciaid yn byw), a milwyr Benjamin yn eu dilyn. Daeth capteiniaid i lawr o Machir, ac uchel-swyddogion o Sabulon.

¹⁵Roedd arweinwyr Issachar gyda Debora, ac yn ufudd i orchymyn Barac, yn rhuthro ar ei ôl i'r dyffryn. Ond roedd pobl llwyth Reuben yn methu penderfynu beth i'w wneud.

¹⁶Pam wnaethoch chi aros wrth y corlannau? A'i i wrando ar y bugeiliaid yn canu eu pibau i'r defaid? Oedden, roedd pobl llwyth Reuben yn methu penderfynu beth i'w wneud.

¹⁷A dyma pobl Gilead hefyd yn aros yr ochr draw i'r Iorddonen Ac yna llwyth Dan — pam wnaethon nhw symud i weithio yn y dociau? Ac Asher, oedd yn byw ar yr arfordir — arhosodd yntau ger yr harbwr.

¹⁸Roedd dynion Sabulon a Nafftali yn mentro'u bywydau ar faes y gâd.

¹⁹Daeth brenhinoedd Canaan i ymladd yn ein herbyn, yn Taanach wrth nentydd Megido. Ond gymron nhw ddim arian oddi arnon ni.

²⁰Daeth sêr yr awyr i ymuno yn y frwydr, ac ymladd yn erbyn Sisera.

²¹Dyma'r Afon Cison yn eu hysgubo i ffwrdd; roedd yr afon yn eu hwynebu — Afon Cison. O, saf ar yddfau'r rhai cryfion!

²²Roedd carnau eu ceffylau yn taro'r tir, a'u meirch yn carlamu i ffwrdd.

²³“Melltithiwch dref Meros!” meddai angel yr ARGLWYDD. “Melltithiwch bawb sy'n byw yno, am iddyn nhw beidio dod i ymladd brwydr yr ARGLWYDD — ymladd yn erbyn arwyr y gelyn.”

²⁴Mae Jael yn haeddu ei hanrhydeddu, sef gwraig Heber y Cenead. Mae hi'n haeddu anrhydedd mwy nac unrhyw wraig sy'n byw mewn pabell.

²⁵Gofynnodd Sisera am ddŵr, a rhoddodd iddo laeth; a powlen hardd o gaws colfran.

²⁶Gyda peg pabell yn ei llaw chwith a morthwyl yn y llaw dde, tarodd Sisera a malu ei benglog — bwrw'r peg drwy ochr ei ben!

²⁷Syrthiodd wrth ei thraed. Syrthio, a gorwedd yn llipa. Gorwedd ar lawr wrth ei thraed, yn llipa a difywyd — yn farw!

²⁸Wrth y ffenest roedd ei fam yn disgwyl; mam Sisera'n gweiddi yn ei gofid: “Pam mae e mor hir yn dod nôl? Pam nad oes sŵn carnau a cherbyd yn cyrraedd?”

²⁹Ac mae'r gwragedd doeth o'i chwmpas yn ateb, a hithau'n meddwl yr un fath,

³⁰“Mae'n siŵr eu bod nhw'n casglu trysorau, a merch neu ddwy i bob dyn ei threisio! Dillad lliwgar, hardd i Sisera; dillad gwych o ddefnydd wedi ei frodio, a sgarff neu ddau i'w gwisgo!”

³¹O ARGLWYDD, boed i dy elynion i gyd ddarfod yr un fath! Ond boed i'r rhai sy'n dy garu di ddisgleirio'n llachar fel yr haul ganol dydd! Ar ôl hynny roedd heddwch yn y wlad am bedwar deg o flynyddoedd.