Read Gobaith i Gymru Datguddiad 7 Bible Online

Datguddiad 7 - Gobaith i Gymru bible

Datguddiad 7

¹Yna ces i weledigaeth arall. Roedd pedwar angel yn sefyll ar gyrion eithaf y ddaear — gogledd, de, gorllewin a dwyrain. Roedden nhw'n dal y pedwar gwynt yn ôl. Doedd dim gwynt yn chwythu ar dir na môr, nac ar unrhyw goeden.

²Wedyn dyma fi'n gweld angel arall yn codi o gyfeiriad y dwyrain. Roedd sêl y Duw byw ganddo, a gwaeddodd yn uchel ar y pedwar angel oedd wedi cael y gallu i wneud niwed i'r tir a'r môr:

³“Peidiwch gwneud niwed i'r tir na'r môr na'r coed nes i ni roi marc gyda sêl Duw ar dalcen [34†] y rhai sy'n ei wasanaethu.”

⁴Yna clywais faint o bobl oedd i gael eu marcio gyda'r sêl: cant pedwar deg pedwar o filoedd o bobl llwythau Israel:

⁵Cafodd deuddeg mil eu marcio o lwyth Jwda, deuddeg mil o lwyth Reuben, deuddeg mil o lwyth Gad,

⁶deuddeg mil o lwyth Aser, deuddeg mil o lwyth Nafftali, deuddeg mil o lwyth Manasse,

⁷deuddeg mil o lwyth Simeon, deuddeg mil o lwyth Lefi, deuddeg mil o lwyth Issachar,

⁸deuddeg mil o lwyth Sabulon, deuddeg mil o lwyth Joseff, a deuddeg mil o lwyth Benjamin.

⁹Edrychais eto ac roedd tyrfa enfawr o bobl o'm blaen i — tyrfa mor aruthrol fawr, doedd dim gobaith i neb hyd yn oed ddechrau eu cyfri! Roedden nhw yn dod o bob cenedl, llwyth, hil ac iaith, ac yn sefyll o flaen yr orsedd ac o flaen yr Oen. Roedden nhw'n gwisgo mentyll gwynion, ac roedd canghennau palmwydd yn eu dwylo.

¹⁰Roedden nhw'n gweiddi'n uchel: “Ein Duw sydd wedi'n hachub ni! — yr Un sy'n eistedd ar yr orsedd, a'r Oen!”

¹¹Roedd yr holl angylion yn sefyll o gwmpas yr orsedd ac o gwmpas yr arweinwyr ysbrydol a'r pedwar creadur byw. A dyma nhw'n syrthio i lawr ar eu hwynebau o flaen yr orsedd ac yn addoli Duw,

¹²gan ddweud: “Amen! Y mawl a'r ysblander, y doethineb a'r diolch, yr anrhydedd a'r gallu a'r nerth — Duw biau'r cwbl oll, am byth bythoedd! Amen!”

¹³Yna dyma un o'r arweinyddion ysbrydol yn gofyn i mi, “Wyt ti'n gwybod pwy ydy'r bobl hyn sy'n gwisgo mentyll gwynion, ac o ble maen nhw wedi dod?”

¹⁴“Na, ti sy'n gwybod, syr”, meddwn innau. Yna meddai, “Dyma'r bobl sydd wedi dioddef yn y creisis mawr olaf. Maen nhw wedi golchi eu dillad yn lân yng ngwaed yr Oen.

¹⁵Dyna pam maen nhw yma'n sefyll o flaen gorsedd Duw, ac yn ei wasanaethu yn ei deml ddydd a nos. Bydd yr Un sy'n eistedd ar yr orsedd yn eu cadw nhw'n saff.

¹⁶Fyddan nhw byth eto'n dioddef o newyn na syched. Fyddan nhw byth eto yn cael eu llethu gan yr haul na gwynt poeth yr anialwch. [35†]

¹⁷Oherwydd bydd yr Oen sydd wrth yr orsedd yn gofalu amdanyn nhw fel bugail, ac yn eu harwain nhw at ffynhonnau o ddŵr ffres y bywyd. [36†] A bydd Duw yn sychu pob deigryn o'u llygaid nhw.”